|
|
Powstanie przeciwko Herakliuszowi, Bunt Żydów przeciw Bizancjum
|
|
|
|
W latach 613-617, podczas walk Bizantyjsko Perskich 602 - 628 doszło do powstania Żydów i przejęcia przez nich na 5 lat kontroli nad Jerozolimą. Tu rądzą się pytania. Czy wiecie może: 1. Kto dokładnie sprawował władzę i czy starała się ona upodobnić do tej z czasów dawniejszych np. czy próbowano wskrzesić ideę Sanhedrynu? 2. Czy został przywrócony kult świątynny i składano ofiay przewidziane w prawie? chociażby w "polowej wersji" jak to miało miejsce podczas powstania Bar-Kochby? Tak w ogóle co wtedy znajdowało się na miejscu dawnej Świątyni? 3. Jakie sankcje Herakliusz nałożył na zbuntowane miasto po odzyskaniu? Czy i tym razem ujawnił swoją niechęć do Żydów?
Z góry dzięki za odpowiedzi
Ten post był edytowany przez Nicefor II Fokas: 3/08/2014, 14:34
|
|
|
|
|
|
|
|
Ponawiam pytania... Czy ktoś ma wiedzę chociaż w temacie co się wtedy znajdowało na Wzgórzu świątynnym?? Czy istnieją jakieś badania odnoszące się do tezy, że meczet Al-Aksa powstał na bazie rzymskiej bazyliki?
|
|
|
|
|
|
|
|
CODE W latach 613-617, podczas walk Bizantyjsko Perskich 602 - 628 doszło do powstania Żydów i przejęcia przez nich na 5 lat kontroli nad Jerozolimą.
Być może kłopot z rozpoczęciem dyskusji w tym temacie jednak wynika z pewnej ogólnej nieścisłości. To właściwie nie Żydzi przejęli kontrolę nad Jerozolimą. Po prostu miasto w 614 r. zdobyli Persowie, których zdaniem źrodeł proweniencji bizantyńskiej mieli wspomagać Żydzi. Z literatury żydowskiej wiadomo, że żywili oni pewne nadzieje w związku z konfliktem, a wygrana perska miała doprowadzić do przywrócenia w Jerozolimie kultu religii mojżeszowej. Bizantyńczycy z perspektywy czasu pisali o okrucieństwach Persów i Żydów i o burzeniu kościołów. Czytałem kiedyś taką pracę Y. Stoyanova, Defenders of the True Cross, który stara się dane źródeł pisanych konfrontować z archeologią, i archeologicznie nie można stwierdzić jakiegoś masowego niszczenia kościołów ca. 614-628. Niestety nie znam się na topografii Jerozolimy i ewentualnych badaniach archeo w okolicy meczetu Al-Aksa, żeby podjąć się odpowiedzi na postawiony w poście poprzedzającym problem.
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE Być może kłopot z rozpoczęciem dyskusji w tym temacie jednak wynika z pewnej ogólnej nieścisłości. To właściwie nie Żydzi przejęli kontrolę nad Jerozolimą. Po prostu miasto w 614 r. zdobyli Persowie, których zdaniem źrodeł proweniencji bizantyńskiej mieli wspomagać Żydzi. Z literatury żydowskiej wiadomo, że żywili oni pewne nadzieje w związku z konfliktem, a wygrana perska miała doprowadzić do przywrócenia w Jerozolimie kultu religii mojżeszowej. Bizantyńczycy z perspektywy czasu pisali o okrucieństwach Persów i Żydów i o burzeniu kościołów. Czytałem kiedyś taką pracę Y. Stoyanova, Defenders of the True Cross, który stara się dane źródeł pisanych konfrontować z archeologią, i archeologicznie nie można stwierdzić jakiegoś masowego niszczenia kościołów ca. 614-628. Niestety nie znam się na topografii Jerozolimy i ewentualnych badaniach archeo w okolicy meczetu Al-Aksa, żeby podjąć się odpowiedzi na postawiony w poście poprzedzającym problem.
Właśnie mam przed sobą "Dzieje Bizancjum" Ostrogorskiego, tam jest tylko wspomnienie o zdobyciu Jerozolimy, trzydniowym plądrowaniu i spaleniu kościoła Grobu Świętego z czasów Konstantyna Wielkiego.
Coś mi się kojarzy, że w książce "Bizancjum i jego armia 284-1081" Warrena Treadgolda było coś o tworzeniu temów w czasach wojen z Persją i związanym z tym "ukaraniu" terenów Palestyny i Egiptu (po odzyskaniu ich) za nielojalność, karą miało być nie zorganizowanie tam struktur temowych. Mogłoby z tego wynikać, że jakaś współpraca antybizantjska istniała pomiędzy Sasanidami a Żydami. Z tym, że lektura ta nie jest w moim wypadku zbyt świeża, może coś mieszam, czy to w ogóle było w tej książce Jutro postaram się sprawdzić
QUOTE Z literatury żydowskiej wiadomo, że żywili oni pewne nadzieje w związku z konfliktem, a wygrana perska miała doprowadzić do przywrócenia w Jerozolimie kultu religii mojżeszowej.
Czy mógłbym prosić o skierowanie do jakiejś konkretnej literatury/źródeł
Ten post był edytowany przez Nicefor II Fokas: 17/10/2014, 23:16
|
|
|
|
|
|
|
|
Gdybyś miał dostęp do książki przeze mnie wspomnianej z 2012 r. Y. Stoyanova, Defenders and enemies of the True Cross. The Sasanian Conquest of Jerusalem in 614 and Byzantine Ideology of Anti-Persian Warfare, Wien 2011, to uprościłoby sprawę, bo tam są wymienione m.in. odpowiednie teksty żydowskie, oczywiście równolegle do przekazów bizantyńskich i tradycji perskiej, która niestety została zapisana późno, znamy ją za pośrednictwem literatury arabskiej.
|
|
|
|
|
|
|
|
[QUOTE] Gdybyś miał dostęp do książki przeze mnie wspomnianej z 2012 r. Y. Stoyanova, Defenders and enemies of the True Cross. The Sasanian Conquest of Jerusalem in 614 and Byzantine Ideology of Anti-Persian Warfare, Wien 2011, to uprościłoby sprawę, bo tam są wymienione m.in. odpowiednie teksty żydowskie, oczywiście równolegle do przekazów bizantyńskich i tradycji perskiej, która niestety została zapisana późno, znamy ją za pośrednictwem literatury arabskiej.[CODE]
Obawiam się że mogę mieć "nieco" problemów z tą pozycją zarówno w dostępności jak i z moja kulawą angielszczyzną, zwłaszcza w temacie publikacji o języku profesjonalnym. Tak czy inaczej dzięki
[QUOTE]Coś mi się kojarzy, że w książce "Bizancjum i jego armia 284-1081" Warrena Treadgolda było coś o tworzeniu temów w czasach wojen z Persją i związanym z tym "ukaraniu" terenów Palestyny i Egiptu (po odzyskaniu ich) za nielojalność, karą miało być nie zorganizowanie tam struktur temowych. Mogłoby z tego wynikać, że jakaś współpraca antybizantjska istniała pomiędzy Sasanidami a Żydami. Z tym, że lektura ta nie jest w moim wypadku zbyt świeża, może coś mieszam, czy to w ogóle było w tej książce Jutro postaram się sprawdzić[/QUOTE]
Odnośnie wspomnianego wczoraj przez mnie Treadgolda, nic tam takiego nie znalazłem, a nawet przeciwnie, sam temat temów przesuwa on na czasy Konstansa II. Ostrogorski pisze o temach za czasów Herakliusza i fakcie zasięgu w którego skład nie wchodziły ani Palestyna, ani Egipt.
Tak czy inaczej dezorganizacja wynikła w związku z A. Ze zniszczeniami działaniami wojennymi i okupacją Perską B. Współpracą/Życzliwością wobec Sasanidów ze strony Monofizytów oraz Żydów. Z resztą te odśrodkowe tendencje tych grup zemściły się ponownie w trakcie pierwszych podbojów arabskich, ze strony Monofizytów na pewno, jaki był stosunek Żydów wobec Arabów, czy w ogóle stanowili jeszcze wtedy jakiś znacżacy element, czy raczej Herakliusz ich utemperował pod koniec kariery?
Ten post był edytowany przez Nicefor II Fokas: 18/10/2014, 18:01
|
|
|
|
|
|
|
|
Stosunek Żydów do Arabów był podobnie pełen nadziei jak w stosunku do Persów. Tyle, że najpierw Persowie nie okazali się specjalnie przychylni planom żydowskim, już choćby z tego względu, że gros ludności Palestyny w wyniku wydarzeń rządów późnorzymskich/bizantyńskich był chrześcijański i jakoś trzeba było tę ludność skłonić ku wprowadzanym nowym porządkom, już nie mówiąc o tym, że chrześcijanie jakieś tam wpływy na dworze Chosroesa II jednak mieli
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|