Tak na poważnie. W Polsce istniał dosyć długo mit Napoleona - wysłannika samego Boga. Co też dosyć skutecznie rozpalało emocje niektórych konspiratorów (szczególnie powstania styczniowego) i na całe szczęście wymarło wraz z nadejściem pokolenia pozytywistów.

1) skąd wiesz, że istniał taki mit?

2) jakie masz źródłowe potwierdzenie tej teorii?

3) dlaczego akurat Napoleon miał być wysłannikiem Boga?

4) jak długo konkretnie istniał taki mit?

5) których konkretnie konspiratorów, szczególnie z powstania styczniowego, mit napoleoński rozpalał?

6) zacytuję sam siebie: Byłoby bardzo miło gdybyś obronił tezę, iż istnieje mit, że Napoleon wygrywał wszędzie i ze wszystkimi. Gdy już to zrobisz to byłoby miło, gdybyś ten mit obalił.

Jaki masz na to dowód poza powieścią Prusa?

1. Czy mógłbyś wyjaśnić znaczenie słowa "determinować" w powyższej wypowiedzi?

2. Czy podasz przykłady bitew, w których Napoleon stał na pierwszej linii? Mówisz bowiem, że robił to często. Proszę przy tym o podanie bitew z różnych lat, tak, aby było to wiarygodne dla całej jego dowódczej kariery.

3. Czy doniosłość Napoleona faktycznie opiera się na tym, że walczył w pierwszej linii (jeśli walczył)?

4. Czy Yoda faktycznie walczył w pierwszych szeregach? Czy aby nie był mędrcem niekoniecznie dowodzącym swojej wielkości w walce?

5. Czy Jedi nie mieli przypadkiem jednego, ewentualnie dwóch mieczy świetlnych? Napoleon zaś miał batalionów setki, więc porównanie to jest chyba nieco nietrafione.

6. Czy Napoleon faktycznie walczył przeciwko droidom Sithów?

7. Czy cała ta teoria ma jakiekolwiek potwierdzenie w literaturze przedmiotu?

Którą spożytkowali na bezsensowne powstania?

Czyli z powodu definicji powieści realistycznej i faktu, że Prus wykreował postać Ignacego Rzeckiego chcecie dowieść, iż mit uznający Napoleona za Boga był w Polsce szeroko rozpowszechniony?

Dlaczego tak uważasz?

Panowie, czy wy nie rozumiecie, że powieść, z jakiegokolwiek nurtu by ona nie była, nie może być traktowana jako źródło historyczne?

Nie ma żadnej gwarancji, że poglądy któregoś z bohaterów są faktycznym odbiciem poglądów społeczeństwa, a nie wymysłem autora.

Zresztą, popełniacie jeden z najgorszych błędów, bo wyciągacie wnioski na podstawie jednego źródła. Żaden z was nie pofatygował się, żeby podać coś poza Lalką - ładni z was historycy...

Panowie, czy wy nie rozumiecie, że powieść, z jakiegokolwiek nurtu by ona nie była, nie może być traktowana jako źródło historyczne? Nie ma żadnej gwarancji, że poglądy któregoś z bohaterów są faktycznym odbiciem poglądów społeczeństwa, a nie wymysłem autora.

Prus zresztą, przy całym swoim realizmie, nie był wolny od błędów historycznych.
Zresztą, popełniacie jeden z najgorszych błędów, bo wyciągacie wnioski na podstawie jednego źródła. Żaden z was nie pofatygował się, żeby podać coś poza Lalką - ładni z was historycy...

QUOTE
Tak na poważnie. W Polsce istniał dosyć długo mit Napoleona - wysłannika samego Boga. Co też dosyć skutecznie rozpalało emocje niektórych konspiratorów (szczególnie powstania styczniowego) i na całe szczęście wymarło wraz z nadejściem pokolenia pozytywistów.


Wnosząc po tym, że zaznaczyłeś w pierwszym zdaniu, iż mówisz poważnie muszę zadać Ci kilka pytań.

1) skąd wiesz, że istniał taki mit?
2) jakie masz źródłowe potwierdzenie tej teorii?
3) dlaczego akurat Napoleon miał być wysłannikiem Boga?
4) jak długo konkretnie istniał taki mit?

QUOTE
Prus zresztą, przy całym swoim realizmie, nie był wolny od błędów historycznych.
Zresztą, popełniacie jeden z najgorszych błędów, bo wyciągacie wnioski na podstawie jednego źródła. Żaden z was nie pofatygował się, żeby podać coś poza Lalką - ładni z was historycy...

Dobra, niech Ci będzie:
Pan Tadeusz;
Popioły.