Szanowny Beniaminie. Twoja wypowiedź zawiera błędy rzeczowe i logiczne. Po pierwsze, Łk i Dz powstały ewidentnie w tym samym czasie. Jest to jasne, gdyz napisała je ta sama osoba, dedykując je Teofilowi i obie księgi są spójne pod względem zamysłu literackiego i teologicznego, ponadto prolog do Dz zawiera aluzję wskazujacą, że autor za jednym zamachem napisał Łk i Dz. Jeśli więc piszesz że Dz należy datować na wczesne 60-te a Łk na po roku 70 (co wynika ze stwierdzenia, że znajduje się w Łk opis zburzenia Światyni) to popełniasz błąd logiczny. Nadto drugi błąd - fakt, że Dz opisuja śmierć Pawła ok 60 roku wyznacza tylko terminus ante quem (...)
Co do świadectwa Papiasza, to jest ono problematyczne dla badaczy, a Ty prezentujesz je tak, jakby było jasnym, przejrzystym i powszechnie uznanym stwierdzeniem faktu. Papiasz napisał że Mateusz spisał Logia Pańskie po hebrajsku - tymczasem nasza Ewangelia Mt to nie tylko logia, ale też czyny Pana i w dodatku spisane po grecku. Zaś co do Marka - Papiasz pisze, że Marek nie znał osobiście Pana - co nie zgadza sie z tradycyjnym przypisywaniem ewangelii młodzieńcowi nagiemu w Mk14,51-53 i Markowi wystepującemu w Dziejach.

Ad 2: Opiera Pan swój argument na kilku błędach: 1 list do Tymoteusza nie jest autentycznych pismem Pawła z Tarsu 2. identyfikowanie autora Łk i Dz z Łukaszem, ukochanym lekarzem z listów jest produktem wiary wczesnego koscioła, natomiast wszystko wskazuje na to, że taka atrybucja jest zupełnie niewiarygodna i pozbawiona podstaw. Brak natomiast opisu smierci Pawła nie jest tak trudny do pojęcia, jeśli odrzucić dość wątła hipotezę, że autor Dz był osobistym Pawła towarzyszem.
Ad 4 (...) nic nie wskazuje, żeby jakakolwiek warstwa materiału w Ewnagelii Mateusza pochodziła z tłumaczenia semickojęzycznego źródła. Jesli tak istotnie jest, i uda się to dowieść, to byłoby to wielkie novum w świecie badań nowotestamentowych (...)
  
W odpowiedzi na Twój poprzedni post w którym piszesz, że nie znasz miejsc w Nt gdzie oskarża sie Żydów i czyni ich winnymi - jest ich wiele, trudno by mi wymienić wszystkie. Choćby list do Hebrajczyków (np 3, 16-19) - cały jego wydźwięk to właśnie próba wskazania na Żydów jako tych niewiernych, którzy odrzucili Boga.

(...) Łukasz z listu do Kolosan, towarzysz podróży Pawła,  nie może być autorem Dziejów bo 1. jego teologia jest różna od Pawłowej, choćby w aspekcie chrystologii (pewnie nasłuchałeś się o tym wiele od prof. Węcławskiego) 2. między wiadomościami o Pawle które z jego listów czerpiemy, a wiadomościami z Dziejów na tenże temat zachodzą jaskrawe różnice - więc ich autor miał informacje z drugiej reki, mocno przekręcone. 3. autor Dz i Łk żył w czasach kiedy krązyły już spisane dzieje Jezusa - wspomina o tym w prologu do Łk. Czy za czasów Pawła istaniało coś takiego? Nie ma na to żadnego dowodu (...)

(...) Ad. 1. Teologia Pawła i Łukasza różni się tak bardzo, że chyba trudno mi będzie wyliczyć najważniejsze różnice. Wspomniałem kwestię chrystologii i mogę o tym parę słów powiedzieć. Paweł w porównaniu z autorami Ewangelii nie jest skupiony na osobie Jezusa. Interesuje go tylko jedno – że został podniesiony z zmarłych. Łukasz wierzy w narodziny Jezusa z dziewicy, co w mniemaniu Łukasza dowodzi jego boskiej natury Paweł zaś nic o tym nie wspomina – ani o pochodzeniu z Betlejem, ani o narodzinach z dziewicy. Itd. Itd. Wiadomości o Jezusie w listach Pawła można policzyć na palcach jednej ręki.
Co ciekawsze, Łukasz wkłada w usta Pawła słowa, których jasne zaprzeczenie znajdziemy w jego listach. Np. mowa Pawła na Areopagu w Dz 17 – gdzie Paweł mówi, że Bóg wybacza kult idoli, jako że poganie nie mieli możności poznać prawdziwego Boga (...) zaś w liście do Rzymian 1 – Bóg potępia ludzi za czczenie idoli, kult idoli nie wynika z niewiedzy bo poganie dobrze wiedzą, że jest jeden Bóg, ale z premedytacją czczą idole.

Ad 2. Jaskrawe różnice dotyczą faktów o wielkim znaczeniu. Wskażę dwa, najwcześniejsze  chronologicznie – 1. opis wizji na drodze do Damaszku - Paweł (nie wiem, co chciałeś napisać - BP)
2. pierwszy czyn Pawła po nawróceniu/ - czy Paweł od razu z Damaszku pojechał na spotkanie z uczniami Jezusa w Jeruzalem jak twierdza Dzieje rozdz. 9, czy odwlekał to przez kilka lat jak on sam pisze w liście do Galicjan 1,17 – gdzie pisze „nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku”. Niektórzy mówią że to drobny detal. Ma to olbrzymie znaczenie dla Pawła, bo w ten sposób dowodzi on, że Ewangelię którą głosi otrzymał wprost od Jezusa Chrystusa, a nie od człowieka.(Gal 1) 3. Podczas spotkania Pawła z apostołami w Jeruzalem gdzie rozstrzygają kwestię obrzezania – nb. wedle Dziejów to jego trzecia podróż do Jerozolimy, wedle Pawła (Gal rozdz.1 i2) druga  - wedle autora Dz istniała zgoda między apostołami co do sprawy obrzezania, Paweł natomiast pisze, że musiał się spierać żywiołowo, aby przekonać ich do swojego stanowiska (Gal 2). Etc etc.

3. Paweł nie korzysta z żadnych pisanych dokumentów poza fragmentem zawierającym credo, Paweł nie przytacza żadnych logiów Jezusa, nie mówi nic o jego czynach (podkreślenie moje - BP). To są tylko argumenty nie wprost. Ale nie ma z zasady i być nie może argumentu wprost dowodzącego nieistnienia czegoś. Mówiąc inaczej: Nie ma dowodu na to, że w czasach Pawła nie było dokumentów o Jezusie, ale nie dlatego, że to wątpliwa teza, lecz dlatego że nikt nigdy nie dowodzi negatywnych tez egzystencjalnych (podobnie jak nikt nie dowodzi, że w czasach Pawła nie było maszyn drukarskich, nie było smoków etc) (...)

1. Raczyłeś Beniaminie celnie spostrzec: "Że poglądy Łukasza nie są tożsame z Pawłowymi - cóż w tym dziwnego? Przecież nie byli tymi samymi osobami. " Otóż jeśli tradycja chrześcijańska ma słuszność i autor Łk i Dz to ten sam Łukasz, który podróżował z Pawłem, to jego pisma powinny reprezentować pawłowy punkt widzenia. Jeśli Paweł go nawrócił to i Paweł opowiadał mu o tym, co to jest wiara w Chrystusa i kim był Jezus, jak należy żyć i w co wierzyć - zatem pisma Łukasza powinny prezentować pawłową teologię.
2. (...)opis wizji na drodze do Damaszku - w Dziejach każdy opis jest inny w detalach i sprzeczny (9,7 - towarzysze Pawła stoją i słysza głos, 22,9 - nie słyszą głosu, 26,14 - padli na ziemię(czyli nie stali) i słyszeli głos). Oczywiście można je zignorować jak wielu uczonych to robi(...)
3. Owszem, nie chodzi o to, że Paweł od razu po "nawróceniu udał sie do Jerozolimy, ale że pierwsze co zrobił po nawróceniu - może nie od razu - to podróż do Jerozolimy i spotkanie z apostołami. Tymczasem z Gal. dowiadujemy się że "...nie udałem sie do Jerozolimy..." a po trzech latach kiedy już sie udał Paweł spotkał tylko Kefasa,i Jakuba a "Kościołom chrześcijańskim w Judei pozostawałem osobiście nieznany"(1,22). Dz zaś mówia o spotkaniu z Barnabą(...)
4. O tym, że istniało 'credo' czyli jakiś dokument zawierajacy spisane wyznanie wiary pierwotnego kościoła wiadomo na podstawie analizy filologicznej 1. listu Pawła do Koryntian 15. Wygląda bowiem na to, że Paweł cytuje tu jakiś starszy dokument. Ale tylko część uczonych akceptuje ten pogląd. A czy - pytasz - mogły istnieć inne dokumenty? Jasne, że mogły (...)

1. (...) jeśli Łukasz został chrześcijaninem przez Pawła, to jedyna wersja chrześcijaństwa, jaką znał i do jakiej miał dostęp to była nauka Pawła. W czasach kiedy Paweł spotkał Łukasza liczba chrześcijan wynosiła kilka dziesiątek głów, a może ponad setkę (...)  Łukasz znał tylko Pawła i jego poglądy. Nigdy nie widział Jezusa, nie słyszał jego nauk. Wszystko co wiedział, wiedział od Pawła.
2. (...) Piszesz "Towarzysze Saula z Tarsu słyszeli wprawdzie, że Saul do kogoś mówi ("głos bowiem słyszeli" - Dz.Ap.9:7, Łukasz nie podaje, czyj głos)" - ale przecież Dz 22,9 mówią "głosu który do mnie mówił nie słyszeli".Więc słyszeli czy nie słyszeli?
3. (...) Paweł pisze że nie pojechał do Jerozolimy. Omijasz ten punkt. Pojechał czy nie pojechał?
Twoja rekonstrukcja w jednym aspekcie przeczy źródłom, bo w Dz 9,20 stoi jasno że "jakiś czas spędził z uczniami w Damaszku i zaraz zaczął głosić w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym" (...) Gdzie więc miejsce na podróż do Arabii? (...)
4. (...) gdyby Dzieje kończyły się śmiercią Pawła - oznaczałoby to fiasko, Ewangelia nie dociera zgodnie ze słowami Jezusa na krańce ziemi.