|
|
Sily RP a inne wojska w Europie 1939: porownanie,
|
|
|
|
Witam, Przez dłuższy czas zastanawiałem się nad tym ale nigdy nie wgłębiałem się za bardzo w ten temat ale z uwagi na pojawienie się wiele bliskich tematycznie postów (nie tylko na tym forum), zadecydowałem stworzyć ten post. Chciałbym znaleźć odpowiednie wojsko państwa europejskiego dorównywające sile, wartości, jakości w 1939r. Co do porównania to obejmowało by tylko regularne oddziały liniowe wojsk lądowych, ze szczególnym uwzględnieniem jednostek szybkich. Głównie skupił bym się nie na jakości uzbrojeniu lecz na strukturze organizacyjnej i ilości żołnierzy i sprzętu (szerzej pojęte Ordre de Bataille). Oczywiście samo porównywanie nie jest łatwe bo zależy od wielu czynników ale mi wystarczą same wykaz, a statystyki można by na razie sugerować się potencjałem populacji danego kraju (oczywiście uwzględniając wiek poborowych od 18 lat). Bardzo zaciekawiało mnie porównanie WP do Wojsk Mussoliniego (nie uwzględniając siły kolonialne i obrony wybrzeża oraz milicji itp.) w przeddzień wojny. Szczególnie pod względem jednostek szybkich WP wiele nie odbiegały od Armii Włochów. Chciałem jeszcze porównać wojska Rumunii, Czechosłowacji (z 1938) i Węgier, Finlandii ale nie dałem rady w necie znaleźć tego co chciałem. Dlatego proszę o podanie źródeł przy wykazie porównawczym z WP w 1939r. Tu stronki: Włochy http://en.wikipedia.org/wiki/Regio_Esercito Polska http://www.wojsko18-39.internetdsl.pl/wrzesien/strona4.htm pozdr p.s. Co by się stało gdyby Polska utrzymała dobre stosunki z państwami bałtyckimi to ile by razem liczyła albo ile wystawiły by wojska Łotwy, Litwy, Estonii do mobilizacji w 1939 w razie wojny. Uwzględniam tu perspektywy wojny obronnej i interwencji wojsk ekspedycyjnych z jakimi by państwa miały użyć. Oczywiście naiwnie nie twierdzę by w ogóle ta pomoc miała by uchronić Polskę przed klęską kampanii polskiej ale na ile by była pomocna o ile by wydłużyła wojnę jeśli by użyto je od samego początku tylko i wyłącznie przeciw Niemcom (wzmocnili by północny odcinek frontu- Armię Prusy). Według mnie to temat na inną rozmowę ale wystarczy mi samo zestawienie i realna ocena przedstawionej sytuacji.
|
|
|
|
|
|
|
|
W razie czego to zajrzę do Kawaleria i broń pancerna, Kucharskiego.
|
|
|
|
|
|
|
|
Włochy początkowo posiadały 34 DP po 3 pp. W 1938r. liczba ich wzrosła do 58, głównie z uwagi na zmniejszenie liczby pułków w dywizji, która odtąd posiadała w swym składzie tylko 2 pułki. Ponadto stworzono 5 dywizji alpejskich. Dywizja składała się ze sztabu, 2 pp, 1 pal, kompsap i kompłącz. Podczas II WŚ kawaleria włoska liczyła 30 pułków i zorganizowana była w 4 DKaw. Bezpośrednio po wojnie zredukowana została do 12 pułków i skupiona w 3 cztero-pułkowych dywizjach. W produkcji broni pancernej Włosi opierali się przede wszystkim na doświadczeniach francuskich, zwłaszcza zaś czołgów Renault, co pozwoliło zbudować lekkie czołgi typu Fiat Tipo 3000 A i później 3000 B, które znalazły się na wyposażeniu wojsk. Na początku lat 30 na licencji Carden-Lioyd uruchomili produkcję własnych ulepszonych tankietek Fiat-Ansaldo, użytych zresztą w Etiopii i Hiszpanii. Próba zbudowania czołgu ciężkiego skończyła się niepowodzeniem. Natomiast, tuż przed wybuchem wojny ruszyła produkcja czołgów lekkich Fiat L6 i Fiat M11/39. Praktyczny sprawdzeniem włoskiej doktryny wojennej stały się wojna z Abisynią oraz hiszpańskiej wojny domowej, gdzie ujawniły się błędy między teorią a praktyką, jak również w sferze technologicznej. Dopiero dalsze niepowodzenia wojenne skłoniły za sugestią i pomocą generalicji niemieckiej skłoniły włoskie władze wojskowe do reorganizacji i rozbudowy sił lądowych. W efekcie zwiększono ilość "dywizji szybkich" (większość społeczeństwa uznało w ankiecie "Grandi unita celeri" poparło utworzenie związków szybkich) o dwie DPanc i dwie DZmot dla zwiększenia działań manewrowych. Choć włoska doktryna wojskowa na ogół trafna mijała się z rzeczywistością. Jeśli chodzi o włoską kawalerię to w czasie I WŚ zapisała się chlubnym zwycięstwem nad Austriakami pod Vittorio Veneto w październiku 1918r. zakończonym zagonem na głębokie tyły przeciwnika przy pełnym wykorzystaniu możliwości jazdy. Mimo to po wojnie zmniejszono o przeszło 50% jednostek kawalerii przy jednoczesnym rozwoju bersalierów (cyklistów). W takim wypadku postanowiono kawalerię przekształcić (nowoczesnych jednostek szybkich) by odpowiadała współczesnym wymogom nowoczesnej wojny. W takiej sprawie mogę stwierdzić, że w 1939r. jednostki szybkie wojsk włoskich i polskich były równe sobie. pozdr pozdr
|
|
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|