1623: dochodzi do obalenia chana Dżanibeka II Gireja, nowym chanem zostaje Mehmed III, dobierając sobie na następcę (sułtan kałgę), swojego energicznego brata Szahina.

1624: Wysoka Porta wysyła na Krym improwizowaną ekspedycję morsko - lądową w celu przywrócenia na tron Dżanibeka II. Ekspedycja, dowodzona przez Redżeba paszę kończy się niepowodzeniem, za sprawą sprzymierzonych z braćmi Mehmedem i Szahinem Girejami Kozaków Zaporoskich, którzy pokonują Redżeba paszę w bitwie morskiej pod Kaffą, w lipcu plądrują przedmieścia Stambułu, a jesienią - Ismaiłę i Braiłę. We wrześniu dywan zatwierdza Mehmeda III jako chana Krymu. Dochodzi do pogodzenia się braci Girejów z sułtanem.

1626: wiosną i jesienią Tatarzy najeżdżają Ukrainę - bracia usprawiedliwiają się jednak przed Zygmuntem III, że "sułtan im kazał"...

1627: z inicjatywy wciąż rządzących na Krymie braci kapudan Hasan pasza wyprawia się pod Oczaków w celu wybudowania na obu brzegach Dniepru zamków, które zamkną Kozakom wyjście na Morze Czarne. Tego celu nie udaje się zrealizować (za sprawą dyplomacji polskiej) - ale zmuszony poprzednio do przesiedlenia się na Krym i podporządkowania Girejom, dobrze znany w Polsce przywódca ordy budziackiej Kantemir, przekupuje kapudana paszę i ten pozwala mu wrócić do Budziaku.

1628: w lutym sołtan kałga Szahin Girej podejmuje wyprawę przeciw Kantemirowi, chcąc go z powrotem zmusić do posłuszeństwa. Zostaje jednak pokonany pod Babadag. W kwietniu Kantemir podejmuje kontrofensywę, wkracza na Krym, przyciąga na swoją stronę większość Tatarów i oblega Girejów w Bachczysaraju. W maju hetman Kozaków Zaporoskich Michał Doroszenko z 4 tysiącami ludzi rusza na pomoc Girejom. Przechodzą nie broniony Perekop i skutecznie odpierają ataki Kantemira na swój tabor w drodze do Bachczysaraju. Niestety, w jednej z potyczek ginie Doroszenko. Dotarcie kozackiego taboru pod Bachczysaraj wystarcza jednak do tego, aby większość Tatarów opuściła Kantemira, który sam zostaje oblężony ze swoimi Nogajcami w tureckiej Kaffie. Jednak, oblężenie Kaffy idzie niemrawo - Girejowie boją się otwarcie zerwać z sułtanem. Flota turecka pod dowództwem kapudana Hasana paszy płynie do Kaffy, wioząc na pokładzie Dżanibeka II, jako tureckiego kandydata na tron chański. Jednocześnie lądem maszerują na Krym Kinan pasza i Husejn pasza. Pod koniec czerwca większość Tatarów ponownie zmienia władcę, przechodząc na stronę Dżanibeka II i Kantemira. Po pewnym czasie Mehmed III ucieka potajemnie z obozu, nie wierząc już w sukces. Kozacy, zabierając ze sobą Szahina i wiernych mu Tatarów, wracają na Sicz, niszcząc po drodze tatarski zamek Asłan-kerman u brodu pod Tawaniem. Jesienią Dżanibek II próbuje dokonać najazd na Ukrainę, ale zostaje odparty przez regimentarza Stefana Chmieleckiego. Na początk listopada Kozacy, [B]mając nieoficjalne poparcie Zygmunta III Wazy[/B], ruszają ponownie na Krym, z zamiarem przywrócenia braci Girejów do władzy. Niestety, pod - tym razem obsadzonym - Perekopem, zapał do wojaczki im się kończy i, zagarnąwszy duże stado koni, wracją do domów.

1629: Po różnych perypetiach wewnętrznych, 22 maja wyrusza z Siczy "wyprawa ostatniej szansy", 10 tysięcy Zaporożców z braćmi Girejami i Jackiem Szemberkiem, który miał całą imprezę nadzorować z ramienia króla. Udaje się bez przeszkód sforsować Dniepr pod Tawaniem, ale 1 czerwca w otwartym stepie tabor kozacki napotyka Tatarów Dżanibeka II. Walki trwają kilka dni. Około połowy Kozaków poległo, choć nie dali sobie rozerwać taboru. Pozostali, zagniewani, zabili Mehmeda III Gireja - a Szahin Girej z resztą wiernych Tatarów uciekł. I tak się wojna domowa na Krymie oraz kozacka w nią interwencja - zakończyły.

A zwycięstwa Wiśniowieckiego też nie byłyby zbyt dobre- jak sobie zechce stworzyć własną Ukrainę...