Co nie znaczy, że w książce nie ma błędów - pracę przeglądałem tylko, ale już mogę wymienić przynajmniej cztery:
1/ husarz miał wg autorów celować kopią w pępek pikiniera (kto widział pikiniera w postawie do odparcia szarży jazdy wie, że nie jest to najmądrzejszy sposó,
2/ pikinier trafiony kopią miał upuścić pikę, która miała opaść na ziemię nim nadzieje się na nią koń (obliczenia na poziomie gimnazjum dowodzą, że to bzdura),
3/ zbroja "rajtarska" (kirasjerska) rzekomo cieńsza i cięższa niż husarska (to już obaliłem na Forum, nie będę się powtarzał),
4/ Przyrównanie koni husarskich do hunterów (koni wyczynowych, źle wykorzystujących paszę).
Skoro znalazłem takie błędy przy pobieżnym przejrzeniu, pewnie będzie więcej

to kolega jej nie czytal?!
Ta troche wiekowa juz pracy to przeciez to podstawa do studiow o husarii, cos jakby biblia husarska, tu nalezy zaczynac, a czy sie der mensch zgadza czy nie zgadza z autorami, to wlasnie nastepna kwestia.

a czy huntery to nie sa czasami konie do polowan w lesie tzw 'przelajowych', czyli jakby terazniejsze ekwiwalenty dawnych koni bojowych?

Wiec chyba pasuja jako material porownawczy, przeceiz nie nalezy tego brac doslownie, prawda?. z tego co czytalem gdziestam, wlasnie nie pamietam gdzie, to sa to konie dosc dobrze wykorzystujace pasze,

Nie. W czasie, gdy na zakup jej mógłbym sobie pozwolić (droga była), dysponowałem już "Fenomenem husarii", a przy nim praca Cichowskiego i Szulczyńskiego wyglądała dość blado.

Bieganie po lesie, a potem powrót do ciepłej, suchej stajni słabo oddaje charakterystykę dawnych koni bojowych

"Dość dobrze wykorzystujące paszę" w rozumieniu obecnym i tak ma niewiele wspólnego z tym, na czym żyją konie mongolskie i na czym przetrzymywały konie husarii...

ja czytalem naszego forumowicza Radka knizke, i chwale ja bardzo, choc C&S jset bardziej 'plastyczna' (a dla poczatkujacych po prostu fenomenalna),a to czesto sie liczy, prawda?

a to teraz rozumiem, i chyba sie zgadzam z kolega Moderatorem, ale temat znam bardzo pobnieznie, tyle ze chyba juz dzisiaj nie ma koni ktore sa podobne do tamtych jesli chodzi o warunki uzytkowania?

Ależ ja nie twierdzę, że książka ta jest bezwartościowa. Po prostu w pewnym momencie gdy mogłem ją kupić, nie odczuwałem takiej potrzeby. Dziś bym pewnie nawet kupił, gdybym się na nią natknął.
Co nie zmienia faktu, że pewne błędy w tej książce występują.

Ciągle mamy konie mongolskie, ale one są "jakby" mniejsze Ale trzeba by poszukać wśród koni azjatyckich. Natomiast mustangi amerykańskie czy brumby australijskie żyją swobodnie na wolności (podobnie jak konie z naszych ówczesnych hodowli) i przeżywają, nie mogą więc być wybitnie wymagające. Mogłyby być dobrym przykładem zwłaszcza, że mają w sobie krew koni hiszpańskich.