Skoro coraz mniej ludzi uczyło się posługiwać kopią, to musiała być jakaś tego przyczyna.

Może np. taka, że pojawiła się broń o porównywalnej skuteczności,

a łatwiejsza w obsłudze i koniec końców tańsza?

A może wraz z końcem średniowiecza zakończyła się era kawalerii w państwach europy zachodniej. -> Sztuka używania broni drzewcowej zanikła ponieważ kawaleria przestała być podstawą armii, a szlachta zamiast urządzać turnieje rycerskie i doskonalić się w sztuce wojennej, urządzała dworskie intrygi i doskonaliła się w Ars Amandi.

Ogólnie odpowiedzi Ramonda i Radosława Sikory możnaby podsumować chyba w ten sposób, że w Europie Zachodniej (z uwagi na przemiany społeczne) koszt znalezienia i zwerbowania kopijników przewyższał korzyści z posiadania oddziałów wyposażonych w tak skuteczną broń.

Natomiast pistolety nie miały tu wiele do rzeczy i (jak rozumiem) głównym uzbrojeniem jazdy stał się po prostu pałasz

W Rzeczpospolitej z uwagi na nieco inny model gospodarki i polityki kopijnicy (w postaci husarzy) przetrwali dłużej, lecz i tak stanowili mniejszość kombatantów.

Ciekawi mnie natomiast ów renesans broni drzewcowej w czasach napoleońskich. Jakie to jednostki przezbrojono w lance? Jak były one liczne na tle innych rodzajów jazdy? Wiem, że Austriacy mieli swoich ułanów i Francuzi przezbroili tak parę regimentów (chyba dragońskich), ale myślałem, że nie było tego wiele.

PS: Skoro tak napieracie, to otworzę tą puszkę Pandory. Jaka więc była skuteczność pistoletu z doby, dajmy na to, z czasów wojny o niepodległość Niderlandów (koniec XVI w.)?

Skuteczny zasięg strzału określano wówczas na 3 kroki.

Czy to nie przesada ? Przy takim zasięgu karakol kompletnie nie miałby sensu, ba, byłby niemożliwy.

Teraz pytanie - jak bardzo ówczesne pistolety były słabsze od długiej broni palnej. Jaką miały energię kinetyczną pociski z niej wystrzelone z różnych odległości.

Bo mam wrażenie, że ciągle zaniżasz siłę rażenia broni palnej.

Z ciekawości, czy kol. Radosław Sikora strzelał kiedyś z ówczesnego pistoletu ?

Tak z ciekawości zapytam - jak moje doświadczenia ze strzelaniem na strzelnicy (bo innych nie posiadam), mają się do doświadczeń ludzi strzelających w prawdziwej bitwie? Uważam, że człowiek, który nigdy nie brał udziału w realnych działaniach bojowych, a tylko strzelał sobie na strzelnicy, nie powinien opierać się na swoich doświadczeniach, bo one tylko fałszują mu rzeczywisty obraz tego, co działo się w walce.

Ale policjanci i żołnierze też najpierw strzelają na strzelnicy. Nie popadajmy w przesadę w drugą stronę, jakiś tam pogląd to daje.

Jaka była trudność w trafieniu w cel wielkości sylwetki człowieka z 30 m ?

lecz i tak stanowili mniejszość kombatantów.

Z pistoletu? Na strzelnicy? W życiu? Jeśli chodzi o to ostatnie, to nie znam żadnego przypadku, aby ktoś z pistoletu ustrzelił wrogiego żołnierza z 30 m.

Jeśli chodzi o to ostatnie, to nie znam żadnego przypadku, aby ktoś z pistoletu ustrzelił wrogiego żołnierza z 30 m.

To dopiero z czasem. Dopiero w XVIII w. dojrzano na Zachodzie do tego, że pistolet jednak jest bronią nie zapewniającą tego efektu, co szarża z pałaszem w dłoni.

I jeszcze jeden powód dlaczego jazda kopijniczy mogła zaniknąć, przy zwiększających się liczebnie armiach, było by w ogóle za mało szlachty, bo w wieku XVIII kiedy armie to już 50-100 tysięcy, to byłby problem.