- W pierwszej fazie od 2020 do 2035 roku będziemy budować na fundamencie stworzonym przez umiarkowanie zamożne społeczeństwo, a kolejne 15 lat wytężonej pracy sprawi, że dzieło socjalistycznej modernizacji zostanie zasadniczo zrealizowane - powiedział Xi, który jest również sekretarzem generalnym KPCh oraz przewodniczącym bardzo wpływowej Centralnej Komisji Wojskowej.

Rozwojowi kraju ma towarzyszyć umocnienie pozycji Chin na arenie międzynarodowej oraz modernizacja chińskiej armii. Xi zapowiedział, że do 2035 roku modernizacja wojska będzie zasadniczo zakończona, a do połowy XXI wieku chińskie siły zbrojne staną się armią światowej klasy. Podkreślił absolutną kontrolę partii nad wojskiem.

Prezydent zapewnił, że nawet po umocnieniu swojej pozycji Chiny będą prowadziły "niezależną i pokojową politykę zagraniczną". - Chiny nigdy nie będą dążyć do hegemonii ani prowadzić polityki ekspansjonizmu - powiedział Xi.

- Chiny nigdy nie będą się rozwijać kosztem innych narodów, ale nigdy nie zrezygnujemy z naszych prawowitych racji - zaakcentował prezydent. Podkreślił zasadę "jednych Chin" i ostrzegł, że jakiekolwiek "działania separatystyczne" spotkają się ze "stanowczym sprzeciwem Chińczyków”.

- Nigdy nie pozwolimy, by ktokolwiek, jakakolwiek organizacja czy partia polityczna, w jakimkolwiek czasie i formie odłączyła jakąkolwiek część chińskiego terytorium od Chin - powiedział Xi w kontekście dążeń niepodległościowych Tajwanu, które ChRL uznaje za zbuntowaną prowincję.

XIX zjazd KPCh potrwa tydzień, a po jego zakończeniu ogłoszone zostaną zmiany personalne na kluczowych stanowiskach w kraju i partii.

Fascynująca jest powierzchowność postrzegania świata przez Zachód, którego jeszcze wciąż jesteśmy częścią. Nie dziwi mnie, że przeciętny zjadacz chleba z Lidla lub Biedronki nie doszukuje się prawdy, lub fałszu w odbieranych wiadomościach. Zaskakuje mnie jednak brak refleksji na przykład u osób zajmujących się zawodowo obserwowaniem i opisywaniem rzeczywistości. W zeszłym tygodniu szef wszystkich szefów z Pekinu przedstawił dość dokładnie dokąd zmierzają Chiny, u nas odebrano rzecz całą jako swoiste przedstawienie. No, bo przecież u nas politycy mówią jedno, a robią drugie, albo nic nie robią. Tyle, że w Chinach tak się nie dzieje od wielu, wielu lat. W Chinach rzeczy zapowiedziane się realizuje. Zatem dokąd zmierzają Chiny? Dokąd zmierzają Chiny?



Przewodniczący ChRL Xi Jinping zapowiedział wprost: do 2035 roku Chiny będą liderem w skali kontynentalnej (przy czym miał prawdopodobnie na myśli Azję z Europą i Afryką), aby w 2049 roku, w stulecie proklamowania Chińskiej Republiki Ludowej stać się globalnym hegemonem. Strachy na Lachy, można by pomyśleć biorąc pod uwagę relacje pomiędzy deklaracjami, a realizacją owych zapowiedzi przez „liderów” z naszego własnego podwórka. W przypadku Xi Jinpinga i jego drużyny mamy jednak do czynienia z ludźmi posiadającymi wizję i tą wizję konsekwentnie realizującymi. Czy Chiny są w stanie osiągnąć pozycję kontynentalnego i globalnego lidera? Tak. Co ciekawe, w wyniku zupełnie innych czynników, niż zakładają dzisiaj obserwatorzy obciążeni kliszami, stereotypami, powierzchownością obserwacji i osądów. Dokąd zmierzają Chiny?



Wiele z tego co powiedział Xi Jinping podczas trwającego 3 i pół godziny przemówienia otwierającego XIX Zjazd Komunistycznej Partii Chin odebrane zostało przez Zachód jako groźne pomruki o ofensywnym charakterze. I takimi miały się jawić. W rzeczywistości zaś – tak sądzę – Chiny wcale nie mają zamiaru prowadzić działań ofensywnych, nie chcą się wikłać w sytuacje, w które uwikłały się Stany Zjednoczone, nie zamierzają być jakimś globalnym żandarmem, który będzie rozdzielał zwaśnione strony w różnych zakątkach świata, który będzie na ten cel poświęcał (tracił) góry pieniędzy i ryzykował kapitałem polityczno-dyplomatycznym. O, nie! Chiny z jednej strony będą się sukcesywnie (ale bardzo, bardzo szybko) zamykać na świat zewnętrzny, izolować od niego na tyle, na ile to konieczne i dla Chin bezpieczne (wymiana handlowa trwać musi), z drugiej zaś czekać będą cierpliwie na efekty coraz powszechniejszego na Zachodzie chaosu, niemocy decyzyjnej, braku podzielanej przez społeczności międzynarodowe wspólnej wizji przyszłości. Dokąd zmierzają Chiny?



W sposób zupełnie niezauważalny przez świat Chiny budują integralny system, którego kręgosłupem i układem nerwowym jest System Oceny Społecznej, dziś dobrowolny, a od 2020 roku obowiązkowy dla każdej osoby fizycznej jak i prawnej zarejestrowanej w ChRL. Będzie to wszechobecny system kontroli, ale jednocześnie zarządzania. Ludźmi, firmami, wszystkim. Równocześnie powstaje w Chinach system, a może nawet bardziej idea natychmiast wprowadzana w życie, czyli obrót bezgotówkowy. Gotówka znika z chińskiego życia w stopniu zupełnie niewyobrażalnym, a do tego prawie w ogóle nie obserwowanym na Zachodzie. Jestem pewien, że nikt nie ma na ten temat jakichkolwiek rzetelnych danych. Chiny jednocześnie wzmacniają się militarnie. Tyle, że to wzmocnienie ma znów charakter bardziej defensywny, niż (wbrew temu jak się go odczytuje) ofensywny. Poprzez dominowanie słabych sąsiadów (Kazachstan, Rosja), Chiny uzyskują od Zachodu coraz większy bufor terytorialny, gdzie można rozgrywać najdziksze bitwy, bez żadnego wpływu na żywotną tkankę państwa. Od wschodu Chiny budują sojusze i betonowe wyspy, które stają się obronnym murem odsuniętym od właściwego terytorium państwa. Chiny kładą ogromny nacisk na to, aby całe uzbrojenie Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej było Made in China. Po co? W ten sposób trudno będzie komukolwiek ocenić prawdziwy potencjał chińskiego uzbrojenia. Czy szajby najgrubszego dziecka Korei Północnej Kim Dzong Una są wyłącznie jego osobistymi szajbami? Być może. Ale być może są punktem odniesienia dla strategów państw Azji, Europy i obu Ameryk. Dzisiaj mówi się w USA głośno, że niedoceniono efektów prac KRLD w zakresie rozwoju broni jądrowej i środków jej przenoszenia. Senat USA na poważnie dyskutuje o potencjalnym zagrożeniu ze strony KRLD. A to małe, biedne państewko. Chiny, nie uczestniczące w żadnych układach rozbrojeniowych, od początku lat 50. XX wieku nieustannie pracują nad stworzeniem i rozwojem wszelkich odmian broni jądrowej (atomowej, wodorowej, neutronowej), wiadomo również, że posiadają rakiety o parametrach i zasięgach, którymi nie dysponują ani USA, ani Rosja, między innymi przez wzgląd na podporządkowanie się układom rozbrojeniowym, ale również w efekcie niekorzystnych uwarunkowań ekonomicznych. Dokąd zmierzają Chiny?



Chiny zamknięte w skorupie Systemu Oceny Społecznej, oderwanego od globalnych zawieruch systemu finansowego, otoczone wałem realnego potencjału militarnego wzmocnionego niepewnością co do jego prawdziwej skuteczności, mogą stworzyć swego rodzaju gigantyczny wehikuł, czy arkę, która zapewni Chińczykom Ludowym spokój, którego gwarancją dla jednostek i organizacji, będzie zwyczajne podporządkowanie się regułom. Jednostki i organizacje podporządkowane systemowi otrzymywać będą od państwa coraz więcej. Ot chocby, co zapowiedział Xi Jinping, mieszkania i przestrzeń do pracy. Ludzie wszędzie na świecie uwielbiają spokój. Pragną przewidywalności. Są w stanie oddać za to wiele. A już na pewno jakie tam drobne wolności, czy na przykład szczerość osądów. Pamiętam to z lat wczesnej młodości. Dorośli między sobą mówili jedno, w pracy, czy publicznie zupełnie co innego. Wtedy te zachowania były już w zaniku, żeby w 1980 roku nagle odejść do lamusa (z którego się je wyciąga coraz częściej). Wtedy z uległości wobec rządzących niewiele wynikało. W chińskim systemie sprawy się będą miały zgoła inaczej. W tym projekcie od uległości zależeć będzie każdy aspekt ludzkiej egzystencji, nie tylko w wymiarze osobistym, ale również w odniesieniu do najbliższych (dzieci, partnerów, rodziców, rodzeństwa, dalszych krewnych i znajomych). Władza zaś mając względny spokój wewnątrz państwa będzie mogła skuteczniej „zarządzać chaosem” na zewnątrz. Czym gorzej będzie się działo poza granicami ChRL, tym lepiej będzie dla Chin Ludowych. Społeczeństwo chińskie zza niewidzialnej ściany (Niewidzialnego Muru Chińskiego) będzie obserwować zawieruchy na świecie (gdyby nie XIX Zjazd, tragedia z Las Vegas byłaby w Chinach wałkowana od rana do nocy) i porównywać z tym czego doświadcza u siebie. Już dzisiaj przecież w wielkich miastach Chin kradzieże, napady, porwania dzieci nie mają większego sensu, system monitoringu (przyszły element Systemu Oceny Społecznej) dostrzega wiele, pozwala łapać przestępców z niewiarygodną skutecznością i szybkością. A będzie jeszcze szybciej i skuteczniej. Do tego stałe dochody (dostępne w telefonach, czy urządzaniach, które je zastąpią w przyszłości), możliwość uzyskania mieszkania komunalnego, itd.., itp. Kraina ogólnej szczęśliwości po prostu. Społeczność międzynarodowa zaś w tym wehikule, w tej arce spokoju i prosperity upatrywać będzie swojego wybawienia, swojego raju. Mając do wyboru niestabilność, chaos rzeczywistości demokratycznej i spokój na chińskich zasadach, bardzo chętnie przyjmie tą drugą opcję. Tyle, że Chiny, mając na uwadze doświadczenia ZSRR i USA, ale również swoje własne, nie będą dążyć do uczynienia swoich satelitów krainami błogostanu. Uzależnią ich od siebie, ale jednocześnie pozostawią własnemu losowi. Przecież i dzisiaj Pekin nie ma ambicji takich jak USA wobec państw trzecich. Nie narzuca im swojego modelu sprawowania rządów, sprawowania władzy. Nie, nie. Chinom Ludowym jest to obojętne, czy na czele danego państwa stoi oszalały satrapa, religijny fundamentalnie przywódca, czy liberalny demokrata. Istotne jest wyłącznie to, czy z danym państwem Chiny są w stanie realizować swoje, wyłącznie swoje zamierzenia. Dokąd zmierzają Chiny?



Dokąd zmierzają Chiny? Chiny dążą konsekwentnie do odzyskania pozycji jaką miały przed wojnami opiumowymi, czyli przed latami 40. XIX wieku. Chcą być Państwem Środka, centrum tego co pod niebem. Tak jak pięknie to pokazuje delikatnie skorygowany ekran startowy WeChata. Jeszcze we wrześniu jego centralnym elementem było satelitarne zdjęcie kuli ziemskiej, z Afryką w centrum. Zdjęcie pochodziło z archiwów NASA. Obecnie na ekranie startowym WeChata widnieje zdjęcie satelitarne wykonane przez chińskiego satelitę. Na środku tego zdjęcia widnieje obszar Chin. Drobiazg, którego nikt by nie zauważył, gdyby rzecz nie została ogłoszona przez właściciela WeChata, czyli firmę Tencent. Drobiazg, ale jakże znamienny. Tak jak z tym zdjęciem: właściwie nikt nie zauważył, że centrum świata nieustannie przesuwa się do Chin. Dokąd zmierzają Chiny?



Czy ktoś ten ruch jest w stanie powstrzymać? No cóż. Dzisiaj Chiny musiałyby się przewrócić o własne nogi, żeby istotnie realizacje projektu zahamować, lub wręcz go zatrzymać. Bo któż mógłby Chinom przeszkodzić z zewnątrz? I kto miałby w tym przeszkadzaniu interes? Stany Zjednoczone mają swoje problemy. Rosja na sporze z Chinami nic nie ugra. Europa odchyla się w prawo i chce się dzielić na małe, ale za to niezależne, niepodległe, niezawisłe byty. Dumne i słabe. Dokąd zmierzają Chiny?



A co ewentualnie wynika z tego dla nas? Nie mam bladego pojęcia. Pozostają mi wyłącznie przeczucia. A te są po prostu złe. Nie mamy wiedzy na temat samego procesu, ignorujemy wręcz jego obecność, nie orientujemy się w szybkości jego progresu, jak więc możemy przewidywać jego detaliczne następstwa? Wydaje się, że biorąc pod uwagę nasze położenie geograficzne, potencjał gospodarczy i obronny, powinniśmy z całych sił wiosłować w kierunku sojuszu o podstawach ekonomicznych, najlepiej ze wspólna walutą, a z pewnością ujednoliconą polityką gospodarczą, bo przez chińskie lornety to najważniejsze wyznaczniki wagi partnerów. Ale ostatnio nacisk kładziemy głównie na dumę. Ta zaś nas prędzej, czy później ustawi w kolejce klientów Chin Nowej Ery. Gdzieś pomiędzy Wielką Brytanią, a Serbią.



Tymczasem więc nie pozostaje nam nic innego jak biernie przyglądać się dokąd Chiny zmierzają. Do najbliższego wyznaczonego punktu kontrolnego pozostało nam 18 lat. Eeeee…. To kupa czasu jest! To w sumie nie ma się czym przejmować, czym sobie głowy zaprzątać, co nie? Dokąd zmierzają Chiny?



Leszek Ślazyk

Social Credit System

To była fikcja, ale zdaje się ona właśnie stawać rzeczywistością. System, który już jest testowany w Chinach, właściwie ją nawet przerasta, przypominając raczej przerażającą wizję z książki "Rok 1984" George'a Orwella. Pod angielską nazwą Social Credit System (SCS), a więc System Zaufania Społecznego lub System Wiarygodności Społecznej, został on enigmatycznie zapowiedziany trzy lata temu, czemu towarzyszyło umiarkowane zainteresowanie.

W styczniu tego roku chińska agencja Xinhua równie enigmatycznie zapowiedziała uruchomienie jego wersji pilotażowej z udziałem ochotników na obszarze delty rzeki Jangcy, a więc m.in. mieszkańców Szanghaju. Nastąpiło to latem. Ale dopiero pod koniec października portal "Wired" opisał pierwsze doświadczenia z jego funkcjonowania, informując, że dobrowolnie pozwoliło się już objąć nim aż kilka milionów osób. Dzięki temu na światło dzienne po raz pierwszy wyszły szczegóły działania SCS i nie pozostawiły złudzeń co do tego, czym ten system może się stać.

Do jego rozpoczęcia chińskie władze szykują się już od lat, w tym czasie uruchamiając programy "pomocnicze". Stopniowo tworzone są bazy odcisków palców, nagrań głosu, danych biometrycznych twarzy oraz kodów DNA chińskich obywateli – czyli docelowo miliarda trzystu milionów ludzi. Dane te gromadzone są na rządowych serwerach przez pracujące na usługach władzy najpotężniejsze chińskie spółki z branży IT – przede wszystkim podmioty koncernu Alibaba (które swój system nazwały Sesame Credit) oraz powiązaną z Tencent spółkę China Rapid Finance (z systemem o nazwie Tencent Credit).

Po drugie, monitorowany jest coraz większy zakres aktywności obywateli. Kontroli podlega już nie tylko to, co piszą, lubią czy kupują w coraz bardziej ocenzurowanym internecie. Również gdy w realnym świecie robią zakupy lub planują podróż, muszą oni okazywać swój dokument tożsamości, a ulice miast pokrywa coraz gęstsza sieć kamer i sensorów.

W ten sposób możliwy stał się system totalnego monitorowania wszystkiego, co ludzie robią.

W oparciu o gromadzone dane w ramach testowanych właśnie systemów każdy ma być na bieżąco oceniany w określonej skali - w Sesame Credit wstępnie od 350 do 950 punktów. Im wyższa wartość, tym oficjalnie bardziej "zaufany" i "wiarygodny" człowiek, a w rzeczywistości bardziej posłuszny i niesprzeciwiający się władzy.

Jak to działa w praktyce? Dzięki kontroli danych z karty płatniczej i wszechobecnemu obowiązkowi okazywania dowodu, system będzie wiedział, co i gdzie kupujesz oraz czy za to sumiennie płacisz. Dzięki kontroli internetu będzie wiedział, co oglądasz, ile czasu grasz w gry oraz jakie treści zamieszczasz w portalach społecznościowych. Wreszcie dzięki kamerom ulicznym z systemem rozpoznawania twarzy oraz geolokalizacji w smartfonach będzie notował, gdzie jesteś oraz z kim się spotykasz.

Informacje te będą dodatkowo uzupełniane o opinie o tobie wyrażane przez innych – znajomych, internautów, pracodawcę czy urząd skarbowy. Na koniec ta gigantyczna ilość danych trafiać będzie do niejawnego, testowanego właśnie, oprogramowania, które zgodnie z kluczem oczekiwanych przez władzę postaw będzie je na bieżąco wyceniać. I już – stałeś się właśnie liczbą, na dodatek publicznie znaną.

A od tego, jaką liczbą jesteś, zależeć będzie niemal wszystko w twoim życiu. W testowym systemie Sesame Credit, mając ocenę powyżej 600, obywatel będzie mógł liczyć na pożyczkę na korzystniejszych niż zwykle warunkach. Mając co najmniej 650, będzie mógł wypożyczyć auto bez składania depozytu, zaś w hotelu czy na lotnisku skorzystać z przyspieszonych procedur. Wreszcie mając powyżej 700, będzie mógł łatwiej otrzymać wizę na podróż zagraniczną – "zaufany" obywatel z większym prawdopodobieństwem bowiem wróci do ojczyzny i nie da się "omamić" zachodnim wartościom.

To nie wszystko. Od twojej oceny zależeć będą szanse na znalezienie pracy – zarówno z uwagi na selekcję przez samych pracodawców, jak też odgórne zamknięcie bardziej prestiżowych ścieżek kariery dla osób "mało wiarygodnych". Podobnie zależeć też będą szanse na wysłanie dziecka do dobrej szkoły, złapanie taksówki czy nawet na randkę i znalezienie swojej drugiej połówki – twoja ocena będzie bowiem przyciągać lub zniechęcać osoby płci przeciwnej, system będzie mógł także zwyczajnie ograniczyć twój dostęp do aplikacji randkowych czy wstęp na określone imprezy.

Analogicznie osoby z niską oceną będą musiały liczyć się z karami: mogą mieć np. odebrany dostęp do prestiżowych miejsc jak restauracje, teatry czy imprezy, stracić prawo wyjazdu za granicę, a nawet mieć spowolniony internet.

At least 10,000 people were killed in the Chinese army's crackdown on pro-democracy protesters in Beijing's Tiananmen Square in June 1989, according to a newly released British diplomatic cable that recounts the bloodshed in gruesome detail.

The document, made public more than 28 years after the event, describes injured girls being bayoneted, bodies being ground up by armoured vehicles and human remains being flushed into the sewers.

"Minimum estimate of civilian dead 10,000," the then British ambassador Alan Donald said in the secret telegram to London seen by AFP at Britain's National Archives.

The estimate, given on June 5, 1989, the day after the crackdown, is almost 10 times higher than that commonly accepted at the time of several hundred to more than a thousand dead.

But experts questioned by AFP said the 10,000 figure seemed credible.

Donald's account gives horrific details of the violence unleashed on the night of June 3-4, when the army entered Beijing to end seven weeks of protests on Tiananmen Square, the symbolic heart of Communist power.

During their advance, armoured personnel carriers "opened fire on the crowd (both civilians and soldiers) before running over them in their APCs", wrote the ambassador.

He said his source was a person who "was passing on information given him by a close friend who is currently a member of the State Council" -- the Chinese cabinet.

China will remove the constitutional restriction for the maximum number of terms the president and vice-president can serve, Xinhua reported on Sunday, paving the way for President Xi Jinping to stay on beyond 2023.

Wyczuwam to wrecz "przez skore" (ang: gut feeling), ze zamierzane zmiany w strukturach chinskich wladz, sa wlasnie odzwierciedleniem tej niebywale specyficznej "niemocy", zwiazanej z brakiem absolutnej kontroli nad ich "socjalistycznym" ( wink.gif ) spoleczenstwem

Po drugie chiński system edukacji jest nieprzystosowany do obecnego świata i mimo kolosalnych nakładów na naukę wciąż nie są w stanie tworzyć nowych rozwiązań a jedynie imlementowac lub nieznacznie ulepszać to co stworzy USA.