Panujący w latach 610-641 cesarz Herakliusz jest bez wątpienia jedną z najbardziej fascynujących postaci w ponad tysiącletnich dziejach Cesarstwa Bizantyńskiego. W swym życiu pełnił wiele ról. Zaczynał, walcząc w szeregach rebelii zorganizowanej przez swego ojca przeciwko uzurpatorowi Fokasowi. Po zwycięstwie nad tyranem, w efekcie którego sam zasiadł na cesarskim tronie, stanął przed trudnym zadaniem ocalenia Bizancjum upadającego pod naporem perskiej inwazji. Państwo leżało w ruinie, najważniejsze prowincje zostały zagarnięte przez nieprzyjaciół, najświętsze miasto bizantyńskie - Jerozolima wpadła w ręce Persów, którzy wymordowali zamieszkujących je chrześcijan i uprowadzili bezcenną relikwię Krzyża Świętego. Sytuacja wydawała się beznadziejna, jednak po jedenastu latach przygotowań Herakliusz, osobiście stanąwszy na czele armii, poprowadził wyprawę wojenną przeciwko Persom. Ku zaskoczeniu świata cesarz bizantyński, niczym drugi Aleksander Wielki, zwyciężył potężnego perskiego władcę - Chosroesa II i narzucił jego następcom upokarzający traktat pokojowy, na mocy którego Persowie musieli wycofać się ze wszystkich zajętych przez siebie prowincji i zwrócić zagrabione relikwie. Jego czyny stały się kanwą ostatniego antycznego eposu O wyprawie cesarza Herakliusza na Persów, pióra bizantyńskiego poety - Jerzego Pizydesa.
Pamięć o tych wydarzeniach przetrwała stulecia i przekroczyła bariery geograficzne, o czym świadczą zarówno wyobrażający walkę Herakliusza i Chosroesa piękny fresk Pierro Della Francesci, który oglądać można w Bazylice Św. Franciszka w Arezzo, jak i krążące w świecie muzułmańskim legendy dotyczące jego osoby.

Kiedy będzie dostępna ta pozycja na rynku? Jedyne informację o niej znalazłem na tutejszym forum. Na stronie Bellony nic, nawet zapowiedzi tej książki nie ma  .

Czytelniku! Zanim przejdziesz do lektury książki, którą trzymasz przed sobą, chciałbym Cię prosić, byś nie traktował zawartych w niej informacji jako prawd objawionych, a jej samej jako uczonej monografii. Opierając się na źródłach i opracowaniach innych autorów, podjąłem się odmalowania przed Tobą dziejów ostatniej wojny antyku, jednak powstały w ten sposób obraz niekoniecznie musi odpowiadać rzeczywistości. Jest on prawdopodobny, ale nie stuprocentowo pewny. Zdaję też sobie sprawę, że ta skromna praca nie wyczerpuje całkowicie tematyki rządów cesarza Herakliusza i dynastii, której był protoplastą. Skoncentrowałem się na polityce i działaniach militarnych, a tym samym pominąłem wątek sporów chrystologicznych wstrząsających cesarstwem w VII wieku. Jeśli jesteś nimi zainteresowany, to dodatkowe informacje znajdziesz w aneksie Na frontach wiary. Spoczywająca w Twoich dłoniach pozycja jest bardziej opatrzonym przypisami eposem niż praca naukową. Jeśli Cie to nie odstrasza, to ruszaj śmiało wraz ze mną w podróż do czasów ostatnich lat antycznej cywilizacji, epoki wielkich herosów toczących ze sobą  tytaniczną walkę o władze nad Bliskim Wschodem. Walkę która ostatecznie przyniosła triumf nie głównym jej bohaterom, lecz przybyłym z peryferii cywilizowanego świata wyznawcom wiary głoszonej przez arabskiego kupca imieniem Mahomet.

Jak ocenić wielką wojnę Bizancjum i Persji z lat 602-628? Czy był to tylko krwawy i heroiczny epizod, pozbawiony w obliczu późniejszych muzułmańskich podbojów większego sensu, czy też punkt zwrotny w dziejach świata? Osobiście przychylam się do drugiej opinii. Gdyby nie wyniszczające zmagania pomiędzy dwoma mocarstwami ówczesnego Bliskiego Wschodu, Arabowie nigdy nie wkroczyliby na scenę dziejowa, a istnienie Mahometa byłoby co najwyżej odnotowywane w przypisach do monografii. Tylko dzięki wyczerpaniu Bizancjum i Persji wyznawcom islamu udało się odnieść ich zadziwiające sukcesy.

Czy też odnosicie wrażenie że na okładce z chorągwią idzie Belizariusz?

Mapki ciekawe, ale zastanawia mnie czemu nie ma pokazanej trasy wojsk pod Konstantynopol.

mapki ciekawe? mamy tę samą książkę?
Moim zdaniem - najgorsze w całej serii