Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> 6 Pułk Strzelców Podhalańskich, Szczegóły szlaku bojowego w 1939 roku
     
jzzg
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 4
Nr użytkownika: 40.933

Jan Zieba
 
 
post 2/02/2008, 17:46 Quote Post

Chciałbym zgłębić ten temat głównie ze względów osobistych. W tym pułku walczył mój ojciec. Naturalnie przeczytałem Steblika i Osińskiego, ale gdy na podstawie tych książek chciałem szczegółowo odtworzyć np. bitwę po Broniną, napotkałem na trudności. Poza tym udało mi się dotrzeć do paru wojennych (głównie niemieckich) fotografii. Mam zdjęcie Dobrzańskiego i Ohoroka, ale byłbym wdzięczny za wszelkie informacje na ten temat.
 
User is offline  PMMini Profile Post #1

     
Anakin
 

Premier RP wg Historyków.org
********
Grupa: Przyjaciel forum
Postów: 4.355
Nr użytkownika: 1.334

 
 
post 2/02/2008, 19:41 Quote Post

6 PSP wraz z cała 22 Dywizją Piechoty Górskiej rozpoczeła zmobilizację 27 , a zakończyła ją 30sierpnia 1939 roku. I i III batalion w Samborze, II batalion w Drohobyczu.
31 sierpnia wieczorem nastąpił załadunek kolejowy. I batalion pomyłkowo został skierowany do Ostrowca Świętokrzyskiego, skąd został skierowany do miejsca przeznaczenia - Dulowa. Część oddziałów została wyładowana w Tarnowie i skierowana na południe, skąd znów zawrócono do Tarnowa. Dulowa osiągneły 2 i 3 września.
Pułk z cała dywizją zamiast do Armii "Łódz" zostal przydzielony do Armii "Kraków". 6 PSP został rozlokowany w rejonie Bolesław - Bukowno. Natomiast III batalion jako wydzielony do Sławkowa.
W nocy z 4/5 września opuszczono pozycje i wycofano się w kierunku Skały. 6 wrzesnia kontynuowano wycofywanie się. 6 PSP maszerwał osobna kolumną przez Dziewięcioły w rejon na wschód od Skalbmierza. Zanik zaopatrzenia, złe warunki marszu, ataki wrogiego lotnictwa i działalność dywersantów powodowała spadek morali żołnierzy.
W nocy z 6/7 września 6 PSP wraz z 2 PSP miały osiągnąć linii wzgórz Stradów – Mąkarzowice – Czarnocin – Cieszkowy i obsadzić ja jako pozycję opóżniającą przy przeprawie przez Nidę. Pułk o świcie 7 września osiągnął pozycję Cieszkowy - Czarnocin i zorganizował obronę. Tam też wraz z cała dywizją został, bez większych strat, ostrzeliwany przez niemiecką altylerię. W nocy z 7 na 8 września pułk oderwał się od nieprzyjaciela i odszedł za Nidę a nastęnie przeszedł do Lasu Chochół koło Chotela Czerwonego, ubezpieczając główne zgrupowanie 22 dywizji od strony Buska Zdroju.
W nocy z 8 na 9 września rozpoczeły się działania zaczepne 22 DSG na Busko Zdrój. 6 PSP wraz z 2 PSP i latylerią dywizyjną rozpoczął marsz w kierunku: Wiśniówki – Łatanice – Busko Zdrój – Stopnica. III batalion stanowił ubezpieczenie boczne dywizji od strony południowo-wschodniej. Busko Zdrój opuszczone przez Niemców pułk osiągnłą o 1 w nocy. Z Buska został skierowany do wsi Prusy w celu zorganizowania obrony.
O świcie II batalion zaatakował zmasowanym ogniem karabinów maszynowych i dział przeciwpancenrnych jadący szosą Stopnica – Busko Zdrój w kierunku na Pińczów tuż za wsią Bronina awangardę oddziału wydzielonego VII Korpusu Armijnego. Do walki przyłaczyły sie pododdziały 5 PSP. W czasie walk dochodzi też do wzajemnych ostrzeliwań polskich pododdziałów (6 PSP ostrzelał I batalion 5 PSP). Brak jednolitego dowodzenia pozwoliła Niemcom przyjąc pozycje obronne. Polski atak między godz. 9 a 10 załamał się. Około 11 na polskie pułki uderzyła 27 DP idąca na odsiecz zaatakowanemu oddziałowi wydzielonemu. Artyleryjski otaka na Owczary spowodował panike w pododdziałach obwodowych III batalionu, taborów i altylerii pułkowej, które rozpoczeły wycofywanie nalinii Skotniki - Smogorzów.
Po nieudanej próbie przełamania obrony Niemców pododdziały 5 i 6 PSP w cześci dostały się do niewoli, w części oderwały się od nieprzyjaciela i rozpoczęly odwrót w kierunku południowych na Owczary - Skotniki lub na północ w kierunku na Janinę i Kurozwęki.
Na miejsce zbiórki dywizji w rejonie Prusy - Kuchary - Smogorzów przedostały się zaledwie niedobitki 6 pułku Strzelców Podchalańskich.
W bitwie w rejonie Bronina zgineli m.in: dowódca I batalionu kpt. Aleksander Ziółkowski i dowódca II batalionu mjr Jan Wilczak.

Grupa złożona z pododdziałów 6 PSP wraz z nielicznymi grupami 2 i 5 PSP w sile ok 2000 żołnierzy maszerująca na Kurozwęki została otoczena w rejonie wsi Mokre i wzięta do niewoli.

600 złonierzy 6 PSP z jej dowódcą ppłk. Dobrzańskim osłaniała lewe skrzydło głownych sił dywizji. W wyniku niemieckiego ataku 10 września od strony Staszowa nastąpiło derwanie 6 PSP od dywizji, która wycofała się lasu Sydzyna, a 6 PSP kontynuował zaplanowany marsz do lasu Rytwiany.
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #2

     
jzzg
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 4
Nr użytkownika: 40.933

Jan Zieba
 
 
post 3/02/2008, 12:03 Quote Post

QUOTE(Anakin @ 2/02/2008, 19:41)
6 PSP wraz z cała 22 Dywizją Piechoty Górskiej rozpoczeła zmobilizację 27 , a zakończyła ją 30sierpnia 1939 roku. I i III batalion w Samborze, II batalion w Drohobyczu.
31 sierpnia wieczorem nastąpił załadunek kolejowy. I batalion pomyłkowo został skierowany do Ostrowca Świętokrzyskiego, skąd został skierowany do miejsca przeznaczenia - Dulowa. Część oddziałów została wyładowana w Tarnowie i skierowana na południe, skąd znów zawrócono do Tarnowa. Dulowa osiągneły 2 i 3 września.
Pułk z cała dywizją zamiast do Armii "Łódz" zostal przydzielony do Armii "Kraków". 6 PSP został rozlokowany w rejonie Bolesław - Bukowno. Natomiast III batalion jako wydzielony do Sławkowa.
W nocy z 4/5 września opuszczono pozycje i wycofano się w kierunku Skały. 6 wrzesnia kontynuowano wycofywanie się. 6 PSP maszerwał osobna kolumną przez Dziewięcioły w rejon na wschód od Skalbmierza. Zanik zaopatrzenia, złe warunki marszu, ataki wrogiego lotnictwa i działalność dywersantów powodowała spadek morali żołnierzy.
W nocy z 6/7 września 6 PSP wraz z 2 PSP miały osiągnąć linii wzgórz Stradów – Mąkarzowice – Czarnocin – Cieszkowy i obsadzić ja jako pozycję opóżniającą przy przeprawie przez Nidę. Pułk o świcie 7 września osiągnął pozycję Cieszkowy - Czarnocin i zorganizował obronę. Tam też wraz z cała dywizją został, bez większych strat, ostrzeliwany przez niemiecką altylerię. W nocy z 7 na 8 września pułk oderwał się od nieprzyjaciela i odszedł za Nidę a nastęnie przeszedł do Lasu Chochół koło Chotela Czerwonego, ubezpieczając główne zgrupowanie 22 dywizji od strony Buska Zdroju.
W nocy z 8 na 9 września rozpoczeły się działania zaczepne 22 DSG na Busko Zdrój. 6 PSP wraz z 2 PSP i latylerią dywizyjną rozpoczął marsz w kierunku: Wiśniówki – Łatanice – Busko Zdrój – Stopnica. III batalion stanowił ubezpieczenie boczne dywizji od strony południowo-wschodniej. Busko Zdrój opuszczone przez Niemców pułk osiągnłą o 1 w nocy. Z Buska został skierowany do wsi Prusy w celu zorganizowania obrony.
O świcie II batalion zaatakował zmasowanym ogniem karabinów maszynowych i dział przeciwpancenrnych jadący szosą Stopnica – Busko Zdrój w kierunku na Pińczów tuż za wsią Bronina awangardę oddziału wydzielonego VII Korpusu Armijnego. Do walki przyłaczyły sie pododdziały 5 PSP. W czasie walk dochodzi też do wzajemnych ostrzeliwań polskich pododdziałów (6 PSP ostrzelał I batalion 5 PSP). Brak jednolitego dowodzenia pozwoliła Niemcom przyjąc pozycje obronne. Polski atak między godz. 9 a 10 załamał się. Około 11 na polskie pułki uderzyła 27 DP idąca na odsiecz zaatakowanemu oddziałowi wydzielonemu. Artyleryjski otaka na Owczary spowodował panike w pododdziałach obwodowych III batalionu, taborów i altylerii pułkowej, które rozpoczeły wycofywanie nalinii Skotniki - Smogorzów.
Po nieudanej próbie przełamania obrony Niemców pododdziały 5 i 6 PSP w cześci dostały się do niewoli, w części oderwały się od nieprzyjaciela i rozpoczęly odwrót w kierunku południowych na Owczary - Skotniki lub na północ w kierunku na Janinę i Kurozwęki.
Na miejsce zbiórki dywizji w rejonie Prusy - Kuchary - Smogorzów przedostały się zaledwie niedobitki 6 pułku Strzelców Podchalańskich.
W bitwie w rejonie Bronina zgineli m.in: dowódca I batalionu kpt. Aleksander Ziółkowski i dowódca II batalionu mjr Jan Wilczak.

Grupa złożona z pododdziałów 6 PSP wraz z nielicznymi grupami 2 i 5 PSP w sile ok 2000 żołnierzy maszerująca na Kurozwęki została otoczena w rejonie wsi Mokre i wzięta do niewoli.

600 złonierzy 6 PSP z jej dowódcą ppłk. Dobrzańskim osłaniała lewe skrzydło głownych sił dywizji. W wyniku niemieckiego ataku 10 września od strony Staszowa nastąpiło derwanie 6 PSP od dywizji, która wycofała się lasu Sydzyna, a 6 PSP kontynuował zaplanowany marsz do lasu Rytwiany.
*




Jestem wdzięczny za tak dokładną informację. Czy mógłbym prosić o źródło tej informacji?
 
User is offline  PMMini Profile Post #3

     
skrzypol1
 

III ranga
***
Grupa: Użytkownik
Postów: 192
Nr użytkownika: 43.431

Piotr Skrzypczyk
Zawód: ekonomista
 
 
post 27/03/2008, 12:51 Quote Post

Jeszcze proszę zajrzeć tutaj: Moś Wojciech: Strzelcy Podhalańscy 1918-1939, Kraków 1989
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #4

     
pahan
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 7
Nr użytkownika: 67.924

Zawód: student
 
 
post 16/02/2014, 13:15 Quote Post

Nie wiem jak na forum widziane jest odkopywanie tak starych tematów, jednak sam dużo się z niego dowiedziałem, i mam nadzieję że mój post także będzie interesujący. smile.gif

Chciałbym przytoczyć fragment życiorysu mojego pradziadka, który był w omawianym 6 Pułku Strzelców Podhalańskich w 1939 roku:

"27 sierpnia 1939 r. zostałem zmobilizowany do 6. p.s.p. Sambor. Z Sambora wyjechaliśmy w kierunku Katowic. Dojechaliśmy za Kraków i stamtąd wycofywaliśmy się aż pod Sandomierz. Tam przeprawiliśmy się przez Wisłę i w Osiekach w kieleckiem byłem zabrany do niewoli niemieckiej. Stamtąd Niemcy pędzili nas do Sieniawy koło Przeworska. Z Sieniawy wróciłem do domu."

Jak widać, ten krótki opis ten mniej-więcej odpowiada temu zamieszczonemu powyżej. Jedynym miejscem, którego nie mogłem zlokalizować są Osieki. W woj. świętokrzyskim możemy znaleźć tylko Osiek, jednak nie leży on za Wisłą.
 
User is offline  PMMini Profile Post #5

     
minimax
 

V ranga
*****
Grupa: Użytkownik
Postów: 600
Nr użytkownika: 42.000

Zawód: uczen
 
 
post 16/02/2014, 14:05 Quote Post

Opis starcia pod Broniną znajduje się u Horaka "Kampania wrześniowa w oświetleniu niemieckim"
 
User is offline  PMMini Profile Post #6

     
konto usunięte 051218
 

Unregistered

 
 
post 16/02/2014, 15:49 Quote Post

Osiek leży na trasie Połaniec - Sandomierz, w pobliżu Wisły. Może w "Armii Kraków" W. Steblika coś znajdziesz. Twój pradziad służył w 22DPGór. 6psp mocno przetrzebiony zdołał się przeprawić przez Wisłę.
 
Post #7

     
jeff69
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 1
Nr użytkownika: 109.299

w.s.
Zawód: antykwariusz
 
 
post 1/02/2023, 20:08 Quote Post

Witam. Mam pytanie? Interesuje mnie, czy ktoś z was miał w rodzinie kogoś z III batalionie 6 pułku Strzelców Podhalańskich w latach od 1937-1939 do momentu rozbicia. Może moglibyśmy się wymienić jakimiś informacjami? Pozdrawiam.
 
User is offline  PMMini Profile Post #8

     
DawidP
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 1
Nr użytkownika: 110.078

Dawid
Stopień akademicki: magister
Zawód: prawnik
 
 
post 3/10/2023, 11:22 Quote Post



Dzień dobry. Obok swojego domu w Szydłowie (woj. świętokrzyskie) ok 3 km od Mokrego, znalazłem połowę nieśmiertelnika: "Michał Tysowski, Kat, Dobromil". Dom mój leży od 600 m, od kościółka "Wszystkich świętych", na którego terenie Niemcy przetrzymywali jeńców z kampanii wrześniowej. Starając się odtworzyć drogę nieśmiertelnika do mojej działki, założyłem, że żołnierz WP wchodzący w skład 6 pułku strzelców podhalańskich (być może 3 batalionu ?) dostał się do niemieckiej niewoli w pobliskim Mokrym. Następnie uciekł z obozu i wzdłuż biegnącej od Kościółka rzeki uciekał w kierunku Krakowa. Dom mój znajduje się tuż przy moście przez ową rzekę przy drodze na Kraków (Dobromil). Po przebyciu kilkuset metrów w pewnej odległości od obozu, pozbył się m.in. "nieśmiertelnika" celem uniemożliwienia jego identyfikacji w razie ponownego pojmania. Nadmienię, iż w rodzinie żywa jest opowieść, zgodnie z którą pewnego razu do domu (odległego ok 150 m. od znalezienia nieśmiertelnika" wpadł żołnierz WP, jeniec prosząc o cywile ubrania. Po przebraniu się kontynuował ucieczkę w kierunku Krakowa.

Serdeczna prośba o wskazanie publikacji dot. 6 pułku strzelców podhalańskich (najprawdopodobniej to w nim walczył Michał Tysowski z Dobromila), adresów stron/ miejsc w których można sprawdzić listę żołnierzy z poszczególnych batalionów. Chciałbym dowiedzieć się jak najwięcej o Żołnierzu, którego nieśmiertelnik znalazłem.

Pozdrawiam, serdecznie
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #9

     
skrzypol1
 

III ranga
***
Grupa: Użytkownik
Postów: 192
Nr użytkownika: 43.431

Piotr Skrzypczyk
Zawód: ekonomista
 
 
post 13/11/2023, 19:41 Quote Post

https://www.stara-szuflada.pl/22-Dywizja-Pi...1921-1939-p5309
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #10

 
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej