|
|
Wojna Trzydziestoletnia, ale ta Etiopska
|
|
|
Aton
|
|
|
Nowicjusz |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 5 |
|
Nr użytkownika: 33.144 |
|
|
|
|
|
|
Proszę wszystkich obeznanych w temacie o opisanie wojny trzydziestoletniej, która rozgrywała się pomiędzy nowożytną Etiopią, a sułtanatami islamskimi. Szukałem, szukałem ale nie doszukałem się takiego wątku, a temat mnie bardzo ciekawi.
Interesuje mnie: -ludność ogółem państw walczących -rozmiary armii -rozmiary wyludnienia państw walczących po suszach -sposoby walki -i ogólnie wszystko
Wikipedia tyle mówi o tej wojnie:
W 1528 roku muzułmańskie sułtanaty istniejące na wybrzeżu Morza Czerwonego rozpoczęły wielką wojnę przeciwko niewiernym, która przeszła do historii jako Wojna XXX-letnia. W 1528 roku zadano klęskę etiopskim przygranicznym feudałom w bitwie nad Samermą. W następnym roku armia cesarska przegrała pod Sybura Kurie. Podczas tej bitwy wykorzystano po raz pierwszy w Afryce broń palną. Sukcesy zwiększyły napływ ochotników do szeregów sułtanatów, a łupy pozwoliły nawet na sprowadzenie artylerii. Ta po raz pierwszy została użyta w bitwie pod Antiochią w październiku 1531 roku. Od tamtej pory cesarz uciekał przed szaleńczym Imamem "Graniem", tworzył kolejne armie, które raz po raz były niszczone. Część możnowładców przeszła na Islam. Wszystko wskazywało, że los Etiopii jest przesądzony. W 1540 roku umiera cesarz Lybne Dynygala. Jego następca, Klaudiusz rozpoczyna "Rekonkwistę". Najważniejsza zmiana zaszła w Kościele Etiopskim. Do tej pory pacyfistyczny, uznał wojnę z sułtanatami za wojnę religijną i zaczął wspierać walki z najeźdźcą. Już w tym samym roku pobito wojska Wezyra Asa. Etiopczycy nawiązali kontakty z Portugalczykami, którzy dostarczyli cesarstwu broń palną, artylerię, a także wysłali niewielki oddział strzelców. Klaudiusz wygrał w 1542 roku ważną bitwę pod Wegerą. W roku następnym w czasie bitwy u stóp góry Zentara ginie szaleńczy imam Grań, co doprowadza do podziałów w armii najeźdźców. Wkrótce nastała olbrzymia susza, która wymusiła dwuletni pokój. W 1548 roku Etiopowie przenoszą walki na tereny Sułtanatu Hererskiego. Sukcesu nie wykorzystano przez kolejną straszliwą suszę. W 1559 roku ginie cesarz Klaudiusz. Wojna jednak wygasła z powodu wieloletniej suszy i straszliwego wyludnienia sułtanatów arabskich. Etiopia odzyskała swoje ziemie, jednak nie powzięła ofensywy, gdyż Kościół Etiopski uważał się za elitarny i nie zamierzał nawracać sąsiadów. Wojna XXX-letnia doprowadziła do islamizacji części Etiopii, ułatwiła także ekspansję negroidalnych ludów Oromo. Ślady tych zdarzeń są widoczne w tym państwie do dnia dzisiejszego.
Pozdrawiam
|
|
|
|
|
|
|
|
Trochę informacji jest w popularnonaukowej "Historii Etiopii" Andrzeja Bartnickiego i Joanny Mantel-Niećko, jednak chyba nie tego rodzaju, które Cię interesują. Z ciekawostek zacytuję legendę o Immamie Ahmedzie (Graniu): Pewna muzułmanka z Hareru imieniem Szimszija niosła kiedyś cesarzowi daninę. Zapadający zmierzch zastał ją idącą samotnie ścieżką opodal klasztoru Debre Libanos, którą podążał równie samotny mnich. Pospołu więc skorzystali z mroku i samotności. Nazajutrz zakonnik zjawił się z powrotem w klasztorze, nieświadomy, że kwef Szimsziji zaplątał się w jego mnisi kaptur, z czego mnisi niezawodnie wnieśli, iż miał do czynienia z muzułmanką. Nie czekając zatłukli go kosturami na śmierć. Szimszija wróciła do Hareru i powiła syna, a gdy ten podrósł spytał wreszcie matkę o ojca. Opowiedziała mu więc przygodę z mnichem z Debre Libanos, którą ten przypłacił życiem. Grań (bo on był owym synem Szimsziji) poprzysiągł zemstę za śmierć swego ojca i gdy dorósł ruszył na świętą wojnę przeciw chrześcijanom, spalił Debre Libanos i inne klasztory, a mnichów i kapłanów bezlitośnie zabijał.
Według innej legendy susza w Harerze była karą bożą za to, iż emir Nur zatknął głowę cesarza Klaudiusza przed miejską bramą. Dopiero, kiedy zwrócił głowę na dwór cesarski, susza ustąpiła.
O wygaśnięciu konfliktu oprócz wyczerpania obydwu stron zaważyło także to, iż Imperium Ottomańskie w związku ze zdobyciem w 1557 r. portu w Massua zaprzestało wspierać Harer i straciło zainteresowanie całą sprawą.
|
|
|
|
|
|
|
|
Polecam gorąco wydawaną 2 razy w serii historii państw świata (wydawnictwo Ossolineum)"Historię Etiopii" Andrzeja Bartnickiego i Joanny Mantel - Niećko o której pisano poniżej - w moim wydaniu o etiopskiej wojnie 30 letniej jest 28 stron - i to wcale nie tak bardzo "popularnonaukowych", tylko całkiem profesjonalnie napisanych ( a książka w antykwariacie kosztowała mnie 15 zł...Co do liczebności armii - w 1529 r gdy armia etiopska poniosła druzgocząca klęskę pod Szynbura Kurie zginęło 15 tys. Etiopczyków (biorąc pod uwagę rozmiary klęski cała armia musiał liczyć 20-25 tys.); w 1541 r. 400-osobowy oddział portugalskich strzelców Krzysztofa da Gamy bardzo pomógł Etiopczykom - w odpowiedzi imam Ahmed sprowadził z Jemenu 1000 strzelców i 10 dział - taka była liczebność oddziałów uzbrojonych w broń palną, rzadkość w tamtym rejonie w XVI w.; naturalnie stanowiły one tylko ułamek 20-30 tysięcznych armii...
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|