Petlury bolszewikom nie wydaliśmy, a Czesi Kołczaka tak.

Ententa nie chciała niepodległej Ukrainy, Polska była po wojnie osłabiona i nie była w stanie dalej wojować w sprawie URL, która zresztą nie uzyskała poparcia Ukraińców.
Przepraszam za OT.

Ententa nie chciała niepodległej Ukrainy, Polska była po wojnie osłabiona i nie była w stanie dalej wojować w sprawie URL, która zresztą nie uzyskała poparcia Ukraińców

Nie chodzi o to czy Ententa chciała czy nie chciała niepodległej Ukrainy.

Ważne jest to że mieliśmy z nią podpisane porozumienie sojusznicze. Którego do końca nie dotrzymaliśmy ( do tej pory Ukraińcy uważają to za naszą zdradę i porzucenie sojusznika).

Ważne jest to  że zrobiliśmy tak bo wtedy tak wymagała polska racja stanu.

W świecie polityki czasami nie ma miejsca na honor.Liczy się tylko interes własnego kraju.Niestety w świecie polityki nie ma miejsca na sentymenty.

Czy poza udziałem 5 Dywizji Strzelców Polskich był jakiś szerszy udział jakiś polaków w tym Korpusie?

Na pierwszy ogień warto poczytać samego Haszka, który dzieje Szwejka wmieszał też w Legiony czeskie

Czyżby Polacy byli jedynymi sprawiedliwymi, którzy się nigdy  nie sprzedali i kulom nie kłaniali?

Bycie szlachetnym i prawym w takich warunkach jakoś chyba się nie "kalkulowało".

Osobiście nie wieszałbym na naszych sąsiadach psów za to że próbowali osiągnąć swój cel w tak "dzikich" warunkach.

Moim zdaniem czeska "anabaza" to jedna z najbardziej bezczelnych epopei w historii. Wręcz niesamowita w swej bezczelności

Przeważnie tak.

A jednak wielu walczących po obu stronach, zachowywało się godnie. Do tego grona należy przyłączyć również żołnierzy z naszej 4. oraz 5. Dywizji, ale na pewno nie Czechów.

Polacy byli w stokrotnie gorszym położeniu, a mimo to pokazali klasę. Do dziś mieszkańcy Syberii, pamiętający straszne lata wojny domowej bardzo ciepło wspominają naszych żołnierzy, a o Czechach... no cóż mówią bardzo brzydko.

Nie dokonali oni jednak niczego wielkiego.

Przeprowadzili przez pół kontynentu kilkadziesiąt tysięcy ludzi, co jest samo w sobie ogromnym wyczynem.

Godne zachowanie dowódcy polega na prowadzeniu działań w ten sposób, żeby jak najwięcej naszych chłopaków wróciło żywych do ojczyzny.

Wierność białym czy czerwonym to absurd - jedni to bolszewiccy bandyci, drudzy to carscy stupajkowie, traktujący "Polaczyszki" jako zachodni wrzód w ciele rosyjskiego imperium.

Mieszkańcy Syberii pamiętający straszne lata wojny domowej mają dzisiaj po 100 lat. Biorąc pod uwagę średnią życia w Rosji wydaje mi się, że przesadziłeś z retoryką biggrin.gif

Dokonali. Przeprowadzili przez pół kontynentu kilkadziesiąt tysięcy ludzi, co jest samo w sobie ogromnym wyczynem.

Trudniej miał oddział płk Rumszy, który musiał się przedzierać w gorszych warunkach. Jednakże miarę sukcesu uszczupla to, że przedarła się tylko część żołnierzy

NAtomiast Czesi zachowali się źle w stosunku do nas, bo jak szykowali zmianę frontu, nie skonsultowali się z nami. A szkoda

Załadowali się na wagony i przejechali koleją, jedyną, jaka tam wtedy była

Tak, ale nie tylko. Człowiek honoru zawsze powinien unikać zdrad i spisków, których dopuszczali się Czesi. Poza tym Polacy na Syberii prowadzili taką samą wojnę przeciw bolszewikom, jak ich rodacy parę tysięcy kilometrów dalej na zachód.

Nie rozumiem dlaczego ciągle "białych" utożsamia się u nas z caratem. Nie wiem czy wiesz, ale spory odsetek białogwardzistów w ogóle nie popierał monarchii absolutnej, a wielu i do Polaków było przyjaźnie nastawionych. Zresztą bohaterowie z 5 Dywizji wcale nie ginęli w imię wierności swym rosyjskim sojusznikom, a w imię wolnej Polski.

Nie śmiej się ze mnie. Bardziej chodziło mi o to jak ci ludzie ( nie koniecznie jeszcze żyjący) utrwalili w swej pamięci naszych żołnierzy i jak mówią o naszych rodakach ich potomkowie.

To rzeczywiście "ogromny wyczyn".

Cud, że w ogóle ktoś zdołał się przedrzeć. 5 Dywizja osłaniała odwrót całej armii Kołczaka... .

NAtomiast Czesi zachowali się źle w stosunku do nas, bo jak szykowali zmianę frontu, nie skonsultowali się z nami. A szkoda

Ponosimy klęski (przegrane), zwycięstwa moralne (też przegrane) i CUDA (czyli jak nawet nam się uda coś osiągnąć, to absolutnie nie można się do tego przyznać).