QUOTE
po WWP wlassciwe wiadomo było, że przyszłość, jeżeli chodzi o walkę o pozycję RON nie będzie różowa.


Może August II postanowił skupić się na odbudowie ojczystej Saksonii, w której po prostu mógł więcej. Nie wiem. Nigdy nie bierze się pod uwagę czynnika osobistego. August II po WWP również był chyba innym człowiekiem niż w 1696 roku. Może nieudane próby z lat 1719-20 go zniechęciły do prób reformowania RON.

Nawet na tym forum toczą się spory, czy August miał na pewno jakieś plany rozbiorowe wobec RON. Jeśli coś takiego planował, to właściwie wcale mu się nie dziwię. Fakt, że to jego pomysły i ambicje doprowadziły RON do ruiny, niemniej próbował to naprawić. Inni władcy elekcyjni dostawali od szlachty swoją szansę. August takiej nie miał. Kiedy Polacy chcieli go skierować przeciwko Rosji, on się skumał z Piotrem. Kiedy on w końcu chciał posłuchać wcześniejszych namów polskich, okazało się, że Piotr ma polską szlachtę w kieszeni. Z takim narodem ciężko coś budować.

Tak przy okazji, znalazłam ciekawe artykuły w necie, myślę, że warto się z nimi zapoznać:

August II i jego syn

Pierwsze interwencje obce

Poniatowski, jak uzyskał dzieki carycy tron Był w całkowicie innej sytuacji niż AII. AII wziął pod władanie kraj, który ze wzlędu na swoją pozycję był jeszcze silnym graczem regionalnym. W 1719 roku to już była ruina, co okazało się rozstrzygsjące dla jego przyszłości. August zamiast wykorzystać koniec wojny do mobilizacji społecznej i konkretnych reform typu vivente rege, głosowanie większościa nad pewnymi sprawami, odwołalność hetmanów, reforma skarbowości. Postawić na rozwój własnych centrów gospodarczych i polskich sił zbrojnych o przyzwoitej jakości i liczebności, bo po WWP wlassciwe wiadomo było, że przyszłość, jeżeli chodzi o walkę o pozycję RON nie będzie różowa.

bardziej prawdopodobnie przykrywka dla planów rozbiorowych typu sprawa Lehmana z 1721 roku.

W świetle założenia o dążeniu do osłabienia przez AII Rzeczpospolitej plany rozbiorowe nawet jako tylko sfera pomysłu politycznego wydają się logiczne. Dla Saksonii silna RON to raczej problem, a nie korzyść.

CODE
W świetle założenia o dążeniu do osłabienia przez AII Rzeczpospolitej plany rozbiorowe nawet jako tylko sfera pomysłu politycznego wydają się logiczne. Dla Saksonii silna RON to raczej problem, a nie korzyść.
ą n
Tak długo jak władza króla nie była uszczuplona dązenie do osłabienia Rzeczypospolotej przez Augusta byłoby bezsensowne, zwlaszcza ze musial zdawac sobie sprawe ze ma silniejszych graczy w regionie, gotowych do rywalizacji.

Ja zaś zwróciłam uwagę, że August II pod koniec panowania w RON mógł nie życzyć sobie, aby jego syn objął polski tron. Widocznie uznał, że królowanie w Polsce to skórka niewarta wyprawki. W każdym razie wydaje się, że pod koniec życia zaprzestał jakichkolwiek działań w tym kierunku. Polacy zaś najwyraźniej jego syna sobie na króla nie życzyli. Widocznie dało im się we znaki panowanie Augusta II.