To gdzie tekst jest opublikowany świadczy o jego jakości.

Dyskutowanie tekstów publikowanych w periodyku tow. Sierakowskiego po prostu nie ma sensu.

http://m.krytykapolityczna.pl/Teksty-poza-...enu-id-129.html

Jak byście się odnieśli do tego tekstu ? Szczególnie chodzi mi o fragment: "Podczas rokowań wersalskich starano się trzymać Dmowskiego jak najdalej od rozmów i pertraktacji, choć oczywiście oddziaływał na swoich endeckich kolegów, którzy negocjowali. Można zatem powiedzieć, że niepodległość Polska otrzymała nie dzięki, lecz mimo Dmowskiego. "

Zaproszenia do udziału w konferencji rozsyłał rząd francuski. Zaproszenie takie otrzymał Komitet Narodowy Polski w Paryżu, uznany przez państwa sojusznicze za reprezentację interesów narodu polskiego. Komitet mianował przedstawicielem Polski Dmowskiego. List wystosowany przez Komitetu do sekretariatu konferencji brzmiał jak następuje „Le Comité National Polonais désigne Monsieur Roman Dmowski comme delegué de la Pologne á la Conference interallié des preliminaires de Paix”. Podpisali list: zastępca przewodniczącego Komitetu Maurycy Zamoyski i sekretarz - Józef Wielowieyski. Nominacja ta, po porozumieniu się Komitetu z rządem, jaki powstał w Warszawie, została potwierdzona aktem z dn. 8 maja 1919 roku, w którym Naczelnik Państwa Józef Piłsudski mianował Ignacego J. Paderewskiego, Romana Dmowskiego i Władysława Grabskiego przedstawicielami rządu polskiego, a Kazimierza Dłuskiego, zastępcą przedstawicieli na konferencję pokojową

Polska lewica (zwłaszcza ta "młoda") nienawidzi Dmowskiego bardziej niż Hitlera.

Po prostu ta baba obrzydliwie kłamie i nie jest to pierwszy wyskok w karierze.

Artykuł jest w zarzucie niekonkretny - starano się, czyli kto się starał? Strona polska, Alianci? Po drugie on zarzuca raczej starania już na miejscu (podczas rokowań), Ty odpowiadasz o wydelegowaniu na nie. Lepiej było by coś dorzucić o udziale w negocjacjach, idealnie coś o znacznym udziale.

prof. Mariusz Wołos: - To był jego wielki dzień. Został zaproszony przed tzw. Radę Dziesięciu, w której zasiadali najważniejsi politycy zwycięskich mocarstw, i nagle premier Francji Georges Clemenceau mówi: "Panie Dmowski, ma pan głos". "O czym mam mówić?". "O sprawie polskiej". Nie przygotował przemówienia, bo nie spodziewał się wystąpienia, ale przecież przygotowywał się do tego całe życie. Pokazał wielki talent dyplomatyczny i niezwykłe kompetencje. Kilkugodzinną mowę wygłosił po francusku, bez notatek. Kiedy zorientował się, że tłumacz nieprecyzyjnie przekłada jego słowa na angielski, podziękował mu i to, co mówił po francusku, powtarzał po angielsku. Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,135424,19155696,wielk...l#ixzz4PXMIRvcO

A którzy to byli konkretnie politycy i co konkretnie chcieli oddać?

Konkretnie Marszałek Piłsudski i jego środowisko, a dowodem tego jest jego niechętny stosunek do mieszkańców Ziem Zachodnich. Żeby nie skłamać - z wzajemnością. Do dzisiaj jest kilka historii, jak Marszałka witano w Wielkopolsce. Mianowicie Piłsudskiemu nie spodobało się Powstanie Wielkopolskie i był skłonny Niemcom zostawić Śląsk.

Dnia 5 czerwca Paderewski wezwany został na po- siedzenie Rady najwyższej, gdzie Lloyd George oświad- czył mu, że postanowiono przyznać Niemcom pewne ustępstwa terytorjalne na granicy zachodniej, a w szcze- gólności w powiecie lemborskim i na Śląsku, a oprócz tego los Górnego Śląska ma być rozstrzygnięty przez plebiscyt. Paderewski, zapytany, godził się na pozosta- wienie przy Niemcach niektórych wsi na granicy, prze- ważnie niemieckich, które w poprzednim projekcie od- dawano Polsce ze względów strategicznych ; wytoczył natomiast wszystkie argumenty przeciw plebiscytowi na Śląsku, w kraju teroryzowanym przez Niemców, na którym dzięki biskupowi wrocławskiemu kardyna- łowi Koppowi, Hindenburgowi i magnatom węglowym ciąży jarzmo tłumiące wszelką wolność. Wtedy Lloyd George w dłuższej mowie a we wielkiem podrażnieniu wystąpił przeciw Polakom. Polska — mówił — powstała 80 z naszej krwi. Nikt przed wojną nie myślał o jej od- budowaniu i sami Polacy nie łudzili się pod tym względem. Trzeba było śmierci miljona siedmkroćstu- tysięcy Francuzów i miljona Anglików, aby wskrzesić państwo polskie! Nie! zbieracie tylko owoce zwycię- stwa. Nie umieliście nawet tego uniknąć, aby jedni z was nie walczyli przeciw drugim. I teraz chcielibyście może, abyśmy dla was rozpoczęli drugą wojnę ? Tego nie zrobimy. Oprócz tego zdradzacie na każdym kroku plany imperjalistyczne i pragniecie anektować rosyjskie obszary.

http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/1,348...ml#BoxLokWawImg
Odjechany tekst. Według autora Roman Dmowski to mroczna postać z naszej historii i absolutnie nie należy się mu upamiętnienie.

Dmowski pod koniec życia miał coraz silniejsze antysemickie odloty, ale nie za to jest honorowany rondem czy pomnikiem - ale jeśli już, to POMIMO tego, a za ogromne i zasadnicze zasługi jakie położył na rzecz niepodległości i granic Polski w 1918 i potem. Nie ma żadnego logicznego powodu, dla którego akurat pozytywny czy negatywny stosunek do Żydów miałby być wszechstronną miarą człowieka - to raczej właśnie myślenie tego rodzaju można uznać za rasistowskie. W konsekwencji w nazewnictwie ulic warszawskich trzeba by wprowadzić pewne dość istotne korekty, a mianowicie zlikwidować kolejnych następujących patronów:

- Zygmunta Krasińskiego (wieszcza, ale i antysemity niezwykle żarliwego; proponuję zapoznać się z jego korespondencją czy choćby z "Nie-boska komedią" w oryginale),
- Karola Szymanowskiego (jego poglądy na temat Żydów nie odbiegały zasadniczo od nazistowskich; vide zachowane fragmenty jego jedynej powieści "Efebos"),
- Woodrowa Wilsona (to on 100 lat temu oficjalnie wprowadził w USA segregację rasową w urzędach federalnych),
- Jerzego Waszyngtona (nie dość że właściciela niewolników, to jeszcze autora wielu wypowiedzi o Żydach jako największych szkodnikach społecznych świata zagrażających fundamentalnie wolności USA),
- Bolesława Prusa (wystarczy pamiętać co pisał o Żydach w "lalce" czy w "Faraonie", a także w niektórych Kronikach Tygodniowych),
- Stanisława Staszica (autora fundamentalnej pracy "O przyczynach szkodliwości żydów, i o środkach usposobienia ich aby się społeczeństwu użytecznemi stali", zaczynającej się od inwokacji: "Do przyczyn wielkich nieszczęść narodu polskiego, należą bezsprzecznie żydzi".
- i jeszcze wielu, wielu, wielu, wielu innych.