Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
12 Strony « < 10 11 12 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Przewrót Majowy się nie udaje
     
Szamsziadad
 

IV ranga
****
Grupa: Użytkownik
Postów: 334
Nr użytkownika: 14.942

Zawód: Historyk
 
 
post 21/05/2023, 22:46 Quote Post

Ponieważ temat nieco zamarł, wrzucam kilka kwestii związanych z możliwymi posunięciami rządowymi, w związku z nieudaną próbą buntu.

W momencie śmierci Piłsudskiego na moście wraz z nim byli generał Orlicz-Dreszer, płk Wieniawa-Długoszowski, ppłk Stamirowski, mjr Jaroszewicz, por. Galiński i Żebrowski oraz wachm. Wójcik. Jak już pisałem, zakładam, że młodsi stopniem adiutanci i Wieniawa w przypadku strzelenia do Piłsudskiego stawiliby opór. Z wykorzystaniem randomu wylosowałem jak potoczyłyby się losy asysty Piłsudskiego, d-ców sił rządowych na moście oraz samego Wojciechowskiego, który także mógłby się znaleźć w krzyżowym ogniu.

Na ostrzał nieznanych z nazwiska podchorążych ogniem pistoletowym odpowiadają młodsi adiutanci i Wieniawa. W powstałym zamieszaniu są zabici i ranni po stronie podchorążych, w końcu pada rozkaz by obezwładnić asystę Marszałka. W strzelaninie ginie por. Galiński, ciężko ranni są por. Żebrowski i wachm. Wójcik, podchorążowie obezwładniają także Wieniawę, Stamirowskiego i Jaroszewicza. Próbującego uchodzić na prawy brzeg Wisły Orlicza niegroźnie postrzelono w nogę. Po stronie rządowej zginęli wszyscy zabójcy marszałka, ale postrzeleni są także inni reprezentanci podchorążówki, w tym (niegroźnie) kpt. Rzepecki. Prezydent najadł się strachu, ale nie został trafiony.

Obawiając się eskalacji prezydent wysyła jako parlamentariusza na prawy brzeg Wisły kpt. Pająka, który ma przekazać siłom tam zgromadzonym, co się właśnie wydarzyło. Na polecenie prezydenta zostaje uwolniony mjr. Jaroszewicz, który ma towarzyszyć kpt. Pająkowi i przedstawić własną relację. Prezydent żąda aby zrewoltowane oddziały wycofały się z Warszawy, jednocześnie gwarantuje, że uczciwie przyjrzy się przyczynom wystąpienia. Parlamentariusze docierają na prawy przyczółek mostu i przekazują relację zdenerwowanym oficerom z obozu Marszałka.następuje gorączkowa narada, w której dużo mówi się o potrzebie zemsty za mord na Piłsudskim, ale dostrzega się też, że po śmierci "Ziuka" całe wystąpienie, oparte o osobisty autorytet Piłsudskiego, straciło sens. Po niespełna godzinie kpt. Pająk wraca na lewy brzeg z wysłannikami zbuntowanych sił, którzy deklarują, ze oddziały piłsudczyków zostaną czasowo wycofane na poligon rembertowski. Ustalane są (także przy udziale członków rządu, którzy zawiadomieni o rozgrywających się wypadkach, przybywają na miejsce) warunki ponownego podporządkowania się tych oddziałów stronie rządowej. Spiskowcy wiedzą, że przywódcy zostaną zatrzymani, uzyskują jednak zapewnienie, że młodsi oficerowie i żołnierze nie będą pociągnięci do odpowiedzialności za decyzje podjęte przez przełożonych. Jednocześnie informacja o tym, co stało się na moście "idzie w Polskę". Siły piłsudczykowskie, które już zostały "ruszone", mają wracać do garnizonów i czekać na dalsze rozkazy.

13 maja rząd jest panem sytuacji w stolicy, przybywają do miasta pierwsze zawezwane dzień wcześniej oddziały prorządowe. Jednostki, które poparły Piłsudskiego: 22 pułk piechoty, 1 pszwol, 7 i 11 pułk ułanów (ten ostatni przybył pod Warszawę już po wydarzeniach na moście), dywizjon 22 pap i batalion manewrowy, zostają skoncentrowane w Rembertowie, tymczasowe d-ctwo nad nimi przejmuje generał Prich. Na rozkaz ministra spraw wojskowych żandarmeria zatrzymuje najwyższych stopniem oficerów tej grupy (także spoza tych jednostek). Na Pradze podobnie dzieje się z dowództwem 36 pp. Sytuacja jest ostrożnie pacyfikowana. Warszawa wrze, na ulicach padają strzały do jednostek rządowych, okoliczności śmierci Marszałka wywołują wzburzenie lewicowych dołów.

Wojciechowski konferuje z rządem, prezydent wprost stawia sprawę ułożenia sytuacji w wojsku w sposób kompromisowy, dostrzegając gorycz znacznej części kadry wojskowej. Jednocześnie prezydent pilnie domaga się przedstawienia Sejmowi nowego projektu ustawy o organizacji władz wojskowych, który regulowałby w taki sposób uprawnienia generała przewidywanego na Naczelnego Wodza na czas wojny, by stanowisko to nie mogło stanowić odskoczni do wojskowej dyktatury. Zdaniem ministra spraw wojskowych (gen. Malczewski) i wciąż istniejącego d-ctwa sił rządowych (gen. Rozwadowski), w takim projekcie winna być wzmocniona rola czynnika rządowego, odpowiedzialnego przed Sejmem. Zauważa się jednocześnie, że rządy w Polsce są mało stabilne, a sytuacja państwa wymusza nieprzerwane prowadzenie przygotowań obronnych. Podjęty zostanie także temat samej osoby przyszłego kandydata na Naczelnego Wodza.

Osobą, która winna objąć to stanowisko winien być generał broni z dużym autorytetem. Kandydatów jest kilku:

- gen. Józef Haller, gen. insp artylerii - z olbrzymim autorytetem w społeczeństwie, ale znacznie mniejszym w wojsku. Uważany za dyletanta na najwyższych szczeblach dowodzenia
- gen. Stanisław Szeptycki, insp. armii - z dużym szacunkiem w wojsku
- gen. Tadeusz Rozwadowski, insp. kawalerii - podobnie dysponujący dużym autorytetem w armii

Skompromitowanego gen. Żeligowskiego (już toczy się śledztwo w sprawie rozkazów, jakie wydawał on podczas ostatnich dni swojego przewodzenia MSWoj) nie uwzględnia się. Pojawia się natomiast kandydatura pozostającego od kilku lat poza służbą czynną generała Dowbora-Muśnickiego, który pod wielu względami posiada cechy predestynujące go do objęcia takiego właśnie stanowiska. Pewną przeszkodą może byc to, iż Muśnicki wywodzi się z dawnej armii carskiej, w w maju 1926 roku na czele Wojska Polskiego stoją prawie wyłącznie dawne "cesarsko-królewskie ekscelencje". W każdym razie uchwalono, iż przyszły naczelny wódz nie będzie miał już jako jedyny głosu w sprawach obsady dowództw.


 
User is offline  PMMini Profile Post #166

     
Marecki384
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 956
Nr użytkownika: 65.289

Marek Marecki
Zawód: internauta
 
 
post 28/05/2023, 17:47 Quote Post

Szanowni koledzy polecam ciekawy filmik z YT.
https://www.youtube.com/watch?v=0w7vEdF0b74
To o Piłsudskim , jego zamachu i co z tego wynikneło.
 
User is offline  PMMini Profile Post #167

     
orkan
 

IX ranga
*********
Grupa: Użytkownik
Postów: 7.554
Nr użytkownika: 58.347

Stopień akademicki: mgr
 
 
post 21/12/2023, 10:11 Quote Post

ROK 1928 [U]

Finanse
Budżet wojskowy to kwota 870.000.000. Z czego wydatki wegetacyjne ograniczono do 30%, wydatki rzeczowe (w tym szkoleniowe) szkoleniowe podniesiono do 15% a materiałowe (rezerwa zaopatrzenia: zapasy i rezerwa mobilizacyjna, sprzęt, broń i inne wyposażenie na wypadek wojny, ponadto: nowe budowle, wykupy gruntów, surowce i półfabrykaty, odnawianie i konserwacja materiału, próby i studia ) 55%. Czyli odpowiednio : 261 mln, 130,5 mln i 478,5 , mln. Z poza budżetu MSWoj na siły zbrojne wydatkowano 100 mln a z pożyczek 175 mln zł.

Plan rozbudowy WP.
Rada Wojenna przy MSWoj podjęła uchwałę przedstawiający plan rozbudowy WP do 1938. Plan polegał na nasyceniu odpowiednio wojska techniką wojskową oraz przygotowaniu kadr zawodowych i rezerwy zwłaszcza w broniach technicznych. Generalnie wojska miały posiadać w czasie pokoju 6 dowództw regionów wojskowych, jedną kwaterę główna korpusu wraz z jednostkami wsparcia i zabezpieczenia, 21 DP, 7 DJ, 2 BGór, 1 pcz, 7 pac, 6 pinż, 6pł, 6 d tab, 6 dsam, 2 dyony pociągów panc, 3 Siły te miały zmobilizować 6 kwater głównych szczebla Armii/Grupy Armii, 13 kwater głównych Korpusu, kwatery głównej korpusu kawalerii, 39 DP, 2 D Gór, 18 BRez, 1 pcz, 13 pac, 14 samodzielnych batalionów saperów, 6 pułków saperów drogowych, 6 pułków saperów kolejowych, 20 samodzielnych batalion łączności , 6 pułków taborowych, 300 kolumn samochodowych i inne.
Program ten po zatwierdzeniu przez rząd przedłożono Sejmowi, który go zatwierdził.
Rozwój szkolnictwa wyższego.
Rada Wojenna zwróciła się do MSWoj a rząd zatwierdził powołanie Wyższej Szkoły Lotniczej oraz Wyższej Szkoły Technicznej. Pierwsza miała szkolić taktyków i inżynierów lotnictwa a druga inżynierów wojskowych w specjalizacjach: uzbrojenia, łączności, motoryzacji, fortyfikacji, inżynierii lądowej. Absolwenci pierwszej ze szkół otrzymywali w klasie taktycznej tytuł oficera dyplomowanego a w klasie technicznej inżyniera lotnictwa.

Piechota

Manewrowy batalion piechoty w Rembertowie rozwinięto w Manewrowy Pułk Piechoty „Warszawa”. Oprócz szkolenia oficerów i podoficerów jednostka miała testować nowe regulaminy i rozwiązania organizacyjne a tajnie być obroną rządu przed buntem lub przewrotem. Oprócz niego Rząd mógł liczyć na Brygadę KOP „Mazowsze” której gros batalionów i szwadronów stacjonuje codziennie w Modlinie.
Rozstrzygnięto konkurs na pistolet wojskowy dla żołnierzy obsługujących sprzęt i dla podoficerów (oficerowie sami musieli nabyć broń osobistą) . Wybrano Browninga HP wz 28 firmy FN (model z 1928 roku)
Oddział II SG uzyskał informacje, że firma FN Herstal nie ma kompletnej dokumentacji dla rkm BAR i nie będzie jej w stanie przekazać w roku 1928. Brakowało dokumentacji w skali metrycznej. Strona Polska zażądała od Belgów przekazania niezwłocznie tej dokumentacji. Belgowie odmówili co uznano nad Wisłą, że jej nie posiadają. Ponadto okazało się że strona belgijska produkcję dla Polski rkm BAR będzie wstanie uruchomić dopiero w roku 1929, gdyż jest obłożona produkcją karabinów Mauser dla rządu Belgii. W związku z powyższym strona polska wypowiedziała tą umowę. Belgowie chcący utrzymać umowę na pistolety Browning HP nie wystąpił z żadnymi roszczeniami.
W tej sytuacji strona czechosłowacka, która po sukcesie sił demokratycznych w Polsce, za namową Francji ociepliła z nami stosunku zaproponowała polskiemu rządowi nabycie licencji na najnowszy model własnego lekkiego karabinu maszynowego typu ZB wz 26 model z 1927 roku. Typ ten nie uczestniczył w przetargu z roku 1924 roku. Był on młodszy od tamtych testowanych modeli. W 1924 roku zamówiła go Armia Czechosłowacka jednak nam zaoferowano najnowszy wariant z licznymi udoskonaleniami w tym użycie nowego stopu Poldi CKV do produkcji lufy o podwyższonej wytrzymałości. W porównaniu z konstrukcjami testowanymi u nas w 1924 nowy RKM miał takie atuty jak szybko wymienną lufę wyższą szybkostrzelność praktyczną i teoretyczną oraz fakt że był już zasilany amunicją mauzerowską. Po pomyślnym przejściu testów w Instytucie Badań Materiałów Uzbrojenia w Zielonce zawarto z rządem Czechosłowackim umowę kredytową na dostawę 10000 sztuk tej broni i 30000 luf wymiennych z terminem dostawy do 1930 roku. W zamian za ten zakup Zbrojvka Brno zgodziła się na przekazanie licencji produkcyjnej na tą broń do Fabryki Karabinów w Warszawie. Pierwsze 3000 sztuk broni wraz z zapasowymi lufami pochodzące z bieżących dostaw dla CSA miały być dostarczone do WP w 1929 roku. (w tym czasie ZB realizowały 3 kontrakty dla CSA na 6600 szt tej broni obok już dostarczonych 4000 szt wersji oznaczonej jako LK vz26 (Praha/ZB-24). Te pierwsze LK-26 w komplementacji starszej poszły na eksport do Królestwa SHS i Litwy. Polska otrzymała już poprawiony docelowy model produkowany dla CSA. W Polsce nowy model broni otrzymał nazwę RKM wz 29.

Sprawnie poszły dostawy 5000 szt CKM wz 27 wraz z osprzętem od Colta (Browning M1917). Nad Wisłę dotarła dokumentacja tego ckm która została przekazana do Fabryki Karabinów w Warszawie.


Wybór działka piechoty. Po przeprowadzonych testach kilku modeli podjęto decyzję. Wybrano Działko Boforsa 47mm L33 standaryzowane jako armata piechoty wz 28. Kontrakt przewidywał nabycie 360 działek w Szwecji i nabycie przez państwo licencji. Produkcje w kraju zlecono firmie Pocisk której działko piechoty przegrało konkurs. Działko zamierzano w prowadzić do piechoty po 12 szt na pułk. Dla 117 pułków piechoty oraz 20% rezerwy zapotrzebowanie wyniosło 1700 działek. Pocisk otrzymał gwarancję zamawiania minimum 120 działek rocznie. Jako tymczasowy etat przejściowy w 54 pułkach piechoty czynnych etat ustalono na 4 działka a 9 pułkach piechoty wyborowej (grenadierzy, strzelcy piesi, fizylierzy) docelowy z 12 działonami,

Kontynuowano dostawy karabinków 98 Mauser. PFK w Warszawie dostarczyła 88000 karabinków (zamiast planowanych 115000) a FB w Radomiu przekazała wojsku 36000 karabinków zamiast 45000).

Rozstrzygnięcie konkursu na broń osobistą żołnierzy i oficerów Komisja Konkursowa wybrała pistolet Browninga zgłoszony przez FN Herstal model 1928. Zakupiono 10000 pistoletów i licencje na ich wytwarzanie dla FB Radom.
Rozpoczęcie przez firmę Avia produkcji moździerza 81mm wz 28 na amunicje zbliżoną do systemu Brandta. Zamówiono 600 szt z dostawami do roku 30.


Artyleria
W ramach ostatniej transzy francuskiego kredytu z 1922 roku dostarczono 24 baterie (96 haubic polowych 105mm L24 wz 28) za kwotę 48 mln franków . Działa te rozdysponowano w następujący sposób: 24 szt trafiły do sformowanego w 1926 roku Pułku Manewrowego Artylerii przy Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu. I 12 szt do WOSArez w Włodzimierzu Wołyńskim. Po 12 szt trafiło do 1,2,3 pap. 24 szt pozostało w zbrojowni.

W ramach tej samej transzy kredytowej otrzymano również 100 haubic 155 wz 17. Pozwoliło to w 51 bateriach zwiększyć ich skład o jeden działon i podwyższyć liczbę w linii haubic do 204. Ponadto w pułkach artylerii utworzono trzecie dywizjony haubic ciężkich z dodatkowymi 21 bateriami. Zakup ten obciążył rachunek państwa kwotą 40 mln franków. Razem w linii pod koniec roku było 72 baterie z 288 haubicami a łącznie 362 haubice.

W ramach nowego kredytu francuskiego ustalono z firma Schneider rodzaj i harmonogram dostaw dział. Z 500 mln franków kredytu artyleryjskiego zamierzano nabyć:
- 85 baterii haubic wz 17 za 136 mln franków
- licencję ma haubice 105mm/L24 wz 28 za 150 tys USD ( ok. 3,8 mln franków)
- 54 baterii haubic 105/L24 wz 28 za 108 mln franków
- licencję na armatę 105/L48 wz 29 za 100 tyś USD (ok. 2,550 mln franków)
- 26 baterii armat 105/L48 wz 29 za 138 mln franków
- 786 brakujących jaszczy dla haubic 155 mm wz 17 za kwotę 45 mln franków.
- 12 baterii armat 155 L za kwotę 48 mln franków (dla 1 pan)
19 mln franków miały być zużyte na koszty transportu.
Dostawy miały rozpocząć się rozpocząć od 1929 roku i potrwać do 1931.
Po za pożyczką w kraju i we Francji skompletowano sprzęt dla dywizjonu pomiarowego.
W związku z planem rozbudowy artylerii utworzono Centrum Wyszkolenia Artylerii nr 2 w Włodzimierzu Wołyńskim.

Aby jak najbardziej zbliżyć jednostki pokojowe artylerii do jednostek wojennych. Pułki artylerii polowej otrzymały nową organizację pokojową. Dzięki niej pułk artylerii polowej w czasie pokoju mógł wystawić na manewry pełny dywizjon artylerii polowej. To samo pułki artylerii ciężkiej i pułk artylerii najcięższej.

Jazda.
W 24 pułkach konnych nie przeprowadzono żadnych zmian. Pułki nadal się składały z drużyny dowódcy pułku, 4 szwadronów liniowych (drużyna dowódcy, 3 plutony w składzie 3 sekcje liniowe i 1 sekcja rkm; sekcje liczyły 8 ludzi) 1 szwadronu ckm (3 plutony ckm), plutonu łączności (drużyna specjalna (w tym patrol radio. 3patrole optyczne 1 patrol gołębi) ) drużyna telefoniczna (cztery patrol telefoniczne) i 1 szwadronu zapasowego.





1 psk otrzymał nową organizację pokojową:
Bronie pancerne wydzieliły na czas ćwiczeń eksperymentalny szwadron motorowy w składzie plutonu motocyklowego, 2 plutonów motorowych, plutonu samochodów pancernych pocztu dowódcy i plutonu gospodarczo-administracyjnego
(Pluton motocyklowy 6 sekcji po 3 motocykle z 8 żołnierzami i 1 lkm Bergmann MG 15 poczet dowódcy 2 motocykle 6 ludzi, patrol naprawczy 1 motocykl 2 ludzi , 2 samochody bagażowe SPA 25 Polonia )
(Pluton motorowy w składzie 6 sekcje po 2 samochody półgąsienicowych Citroen Kegresse 10 CV P4T z 8 żołnierzami i lkm Bergmann MG15 każdy a w poczcie dowódcy jeden samochód Renault MN z radiostacją RKD jeden CK 10 CV P4T 2 motocykle bez kosza.)

Pluton samochodów pancernych w składzie 9 samochodów pancernych Peugeot w trzech sekcjach w każdym 2 sampanc z KM oraz 1 sampamc z działkiem 37mm. W poczcie dowódcy patrol łączności z 1 samochodem Renault MN.

Poczet dowódcy szwadronu 1 motocykl z koszem, 1 CK 10 CV P4T 2 motocykle bez kosza, Renault MN z radiostacją RKD

(pluton gospodarczo techniczny: drużyna techniczna w składzie samochód warsztatowy Breliet CBA, SPA 25 Polonia, 1 CK 10CV P4T, 2 motocykle bez kosza, drużyna taborowa z 10 samochodami Breliet CBA (w tym)3 przyczepki paliwowe), lekka drużyna taborowa 10 SPA 25 Polonia, drużyna gospodarcza w składzie kuchnia z kuchnia polową i samochodem przykuchennym Breliet CBA, szewcy z samochodem SPA 25 Polonia , załogi zapasowe wozów rozpoznawczych , zapasowi kierowcy.
Szwadron konny w składzie trzy plutony konne w składzie 3 sekcje konne, sekcja rkm)
Szwadron cyklistów w składzie trzy plutony cyklistów w składzie 4 sekcje rowerowe z 8 rowerzystami i 1 rkm).

Podczas mobilizacji szwadron motorowy miał być wydzielany z Broni pancernych bez zmian, szwadron konny będzie rozwijany do stanu trzech szwadronów konnych , szwadron rowerowy do 3 szwadronów rowerowych. Szwadrony konne i rowerowe formują 3 dyony rozpoznawcze dla DP.

Roweryzacja 1 i 2 batalionów strzelców 3 LDJ. Otrzymały one po około 1000 rowerów każdy (4 kompanie strzelców i kompania broni towarzyszących, pluton rozpoznawczy, pluton pionierów. Zmotoryzowano tabor obu jednostek poprzez dodaniu kolumny samochodowej złożonej z 20 Breliet GCB, 1 Breliet GCB warsztat, 4 SPA-25 Polonia i jednego pojazdu osobowego CK 10 CV P4T wydzielanego przez Bronie Pancerne
Bronie Pancerne
Dowództwo Broni Pancernych utworzono z połączenia Wydziału Wojsk Samochodowych Departamentu Wojsk Technicznych i Inspektoratu Czołgów Departamentu Piechoty. W skład dowództwa wszedł 1 pułk czołgów oraz siedem batalionów wojsk samochodowych.
W związku z nieudanym konkursem na własny czołg oraz aby skompletować trzy pełne bataliony czołgów dla I KA ( 1 pcz miał tylko 5 kompani czołgów FT-17) zamówiono we Francji w ramach kredytu jedną nową kompanie czołgów NC (24 szt) oraz ze stoków francuskich 3 kompanie FT-17 po 24 czołgów.
Przetestowano z powodzeniem nowe pojazdy półgąsienicowe Citroena C6 P14, C6 P19 i C4 P17. Podjęto decyzję o ich zamówieniu w ramach kredytu: 8 ciągników C6 P14, 12 C4P17 i 4 C6 P19 do eksperymentów z motoryzacją artylerii.
Znaczne opóźnienia w dostawach ciężarówek Ursus spowodowały zamówienie w ramach kredytu 300 samochodów Bleriet CGA. Jednocześnie za namową strony francuskiej podjęto negocjacje z Andre Citroenem aby stworzyć na terenie kraju fabryki samochodów dla wojska i służb państwowych i dla celów komercyjnych. W wyniku negocjacji ustalono że powstanie spółka polsko francuska. Skarb państwa zobowiązał się przejąć za długi Zakłady Maszynowe Ursus i ją dokapitalizować. Andre Citroen zobowiązał się zorganizować w ich fabryce samochodów taśmowa produkcję samochodów AC6 (C6) a w fabryce armatur i odlewów taśmową produkcje silników 6 cylindrowych. Ramy do pojazdów C6 zamierzano zamawiając w Koncernie Rudzki SA. Produkcja miała być polonizowana w miarę rozrostu krajowej bazy produkcyjnej. Zakład miał produkować 3000 pojazdów opartych na ramach AC6 rocznie. Jednocześnie Andre Citroen zobowiązał się przekształcić swoją montownię w fabrykę samochodów AC-4 (C4) o różnych wariantach nadwoziowych. Zgodnie z umową miał utworzyć w Polsce sieć kooperantów produkujących potrzebne podzespoły. Fabryka końcowego montażu miała produkować część komponentów. Miała również powstać fabryka silników samochodowych citroena 4 cylindrowych. Ramy do pojazdów zamierzano zamawiać u Rudzkiego S.A. a skrzynie biegów w Łodzi.


Saperzy.
Trwa dalsze przeobrażenie tej broni. Każdy z Regionów Wojskowych i I KA otrzymały po pułku Inżynieryjnym złożonym z saperów, saperów drogowych i pontonierów (po batalionie) Ponadto dywizje I KA nadal posiadały w swojej strukturze bataliony saperów. Dla dywizji jazdy sformowano wystawiane przez pułki inżynieryjne szwadrony saperów.

Łączność
Trwają dostawy krajowego sprzętu łączności dla wojska i lotnictwa. Oprócz kabli telefonicznych i łącznic do oddziałów trafiają kolejne radiostacje RKD. Zakończono badania radiostacji RKB dla sieci pułkowej.

Lotnictwo.
Lotnictwo zatrzymało swój rozwój ilościowy na 9 bazach lotniczych posiadających 29 eskadr (plus dwie morskie). Trwa uzupełnianie kadr lotniczych zarówno personelu lotniczego jak i naziemnego. Trwało doposażanie eskadr liniowych w samochody ciężarowe i osobowe. Jednak poziom zakupów wobec wąskiego importu Brelietów CBA i malej produkcji Ursusów A oraz konkurencji Broni Pancernych hamowało uzupełnienie sprzętu mob lotniczych kolumn samochodowych.
Lotnictwo odebrało kolejne 160 samoloty WWS BM-1 Maryla co pozwoliło wycofać całkowicie awaryjne Spady. Dodatkowo sprowadzono z Francji 50 samolotów myśliwskich Walibut 7C1 całkowicie metalowych w wersji z silnikiem LD-12eb oraz 3 do testów z silnikiem Jupiter 9. Tu chodziło bardziej o zakup technologii niż o same samoloty. Zakup pomógł wycofać feralne Spady i utworzyć rezerwę materiałową.
Zakończono dostawy Breguetów XIX B2 dla lotnictwa niszczycielskiego i Breguetów XIX A2 dla lotnictwa rozpoznawczego. Razem dostarczono 72 w wersji A2 oraz 216 w wersji B2. W PZ Skoda i w załadach L-D zamówiono dla nich łącznie 576 silników L-D12eb
Dla lotnictwa bombowego dokonano wyboru samolotów Fokker VII 3m i silników Wrighta J5 o mocy 220 KM. Wg planów w latach 28-30 w zakładach Plage&Laśkiewicz zamówiono 45 samolotów tego typu (18 dla eskadr bojowych, 6 dla eskadry ćwiczebno-bombowej, 6 dla eskadry treningowej i 15 w rezerwie). W zakładach PZ Skody zamówiono 180 silników J5 Wrighta z opcją na kolejne 135.
Lotnictwo obserwacyjne

Powiększono etaty eskadr:
Razem 15 eskadr wywiadowczych, 8 eskadr myśliwskich i 6 eskadr niszczycielskich i . Razem 29 eskadr z po 10 s-tów w I linii i 5 sty w II linii. Czyli 290 samolotów I linii i 145 II linii. Stan załóg w eskadrach: 122 pilotów myśliwskich w tym 47 oficerów, 210 pilotów wyw/niszcz, 184 obserwatorów oficerów, 112 strzelców samolotowych i 6500 urzędników, mechaników i żołnierzy innych specjalności.

W 1928 Lotnictwo posiadało
Potez XV 221 (2,6 GO oraz 101 EĆO, szkolnictwo) z silnikami L-D 12Db
Potez XXVII 152 (3,5,7 GO oraz 103,104 i 105 EĆO ) z silnikami L-D 12Db
Potez XXV 34 (1 GO, 106 EĆO) z silnikami L-D 12Eb
Breguet XIXB2/A2 268 (21,22,23 GB, 1 GR w linii 81 s-tów, 27 w rezerwie, w 102 EĆwiczebno Niszczycielskiej, 142 w składach)
48 samolotów Walibut 7 C1 (11 GM (20 w linii, 6 w rezerwie oraz ) 9 w eskadrze ćwiczebno-mysliwskiej i 21 w składach)
320 BM-1 Maryla (12,13,14 GM)
Zamówiono :
Potez XXVA2 330 szt z silnikami LD – 12Eb 450KM
Breguet XIXB2 102 szt z silnikami LD – 12Eb 450KM
BM-1 Maryla 160 szt z Silnikami LD -12Eb 450 KM.

Marynarka Wojenna
Marynarka składała się z:
Floty w składzie Dyon Ćwiczebnego(5 jednostek), Dywizjon Minowców (2 kanonierki/tendery, 4 minowce) Morskiego Dywizjonu Lotniczego (2 eskadry liniowe)
Flotylli Pińskiej
2 dywizjony bojowe z 6 monitorami i grupą innych jednostek
Kontynuacja budowy podwodnych stawiaczy min OORP Wilk, Żbik i Ryś.
Kontynuacja budowy kontrtorpedowców OORP Wicher, Burza, Huragan
Rozpoczęcie negocjacji w sprawie zakupu 8 dział L50 działami 305 mm oraz 12 dział 130mm wraz z amunicją dla artylerii nadbrzeżnej pochodzące z ex rosyjskiego pancernika Wola (Cesarz Aleksander III).
 
User is offline  PMMini Profile Post #168

12 Strony « < 10 11 12 
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej