I to w tym, a nie w samym ustroju leży błąd i kalectwo Rzeczpospolitej Szlacheckiej- braku dokumentu, który sankcjonowałby Szlachtę, mówił że nie jest nienuraszalna i przypomniałby jej następnym pokoleniom, że LIBERUM VETO godzi w szlachcica i w Rzeczypospolitą (było to pierwotne załorzenie). Ale czas łagodzi obyczaje.

Po Batorym Rzplita wygrała niejedną wojnę, pokonała wielu rywali, zbudowała kilka twierdz, ale na przestrzeni przyszłych 200 lat poszła do przodu bardzo nieśmiało, w wielu rzeczach nastąpiła stagnacja, bądź nawet regres. Ustrój szlacheckiej demokracji okazał się już za Zygi wadliwy i sam w sobie niezdolny do zapewnienia państwu roli mocarstwa.

Winą pośrednią jest samowola szlachecka i pazerność. Szlachta licząc na swoją świętośc zadłużała się i to dość mocno, co powowdowało uzaleznienie od magnatów- oligarchii, która odkupywała coraz większą ziemię od szlachty i króla, często nic nie płacąć, uzalezniała od siebie dwiepozostałe klasy rządzące (król i szlachta [+ magnateria]).

Poważne odznaki rozkładu władzy państwowej, administracji widać już za Zygmunta Wazy - samowola magnacka jest już niczym nieograniczona, brak silnj armii stałej itd. Panstwo szlacheckie istniało juz za ostatnich Jagiellonów, gdzie szlachta zdominowała panstwo i usunęła w cień politykę Jagiellonów. Piszesz, że do zobaczenia, że ustrój jest wadliwy potrzeba sporo - w Polsce Demokracja Szlachecka przeżyła się juz na pocz. XVII wieku.

I tak gnuśniała tonąc w swej pysze, i wystarczył dopiero mocny wstrząc (a i ten nawet nie wszystkim pomógł), aby ten pogląd zmienić.

Za Zygmunta Wazy były jeszcze resztki armii stałej, ale faktem jest, że nie reprezentowała ona potrzebnej nam siły. Rzeczpospolita stawała się państwem pokoju, skazanym na wojne. A pospolite ruszenie w nowoczesnej wojnie zawodziło, nie nadawało się do niczego w konfrontacji z północnym i zachodnim stylem walki.

Demokracja Szlachecka się nie przeżyła, raczej uwypukliły się luki w jej prawie, braku egzekucji swawoli. Również szlachta uwierzyła we własne siły- pochodzącej od starożytnych Sarmatów, a co za tym idzie- twierdziła że jest niepokonana.

Potop spowodował nawet reakcję odwrotną. Szlachta uwierzyła w swoją i Rzeczpospolitej niesmiertelność i przestała się wogóle o nię obawiać, walcząc o siebie.

Wojsko kwarciane , czyli stała Armia Rzeczpospolitej była utrzymywana z czwartej części dochodów z dóbr królewskich. Na wypadek wojny powoływano tak zwane wojska suplementowe. Ta sytuacja istniała do 1652.

Jedyna tak próba z XVII w to chyba próba wprowadzenia elekcji vivente rege, nowego króla za zycia starego, i do tego nieudana.

To raczej król Jan kazimierz nie wyzyskał olbrzymiego wzrostu patriotyzmu wśród szlachty do celów reformatorskich

Jak już coś, to z piątej części dochodów - czyli tyle samo brał starosta, a tyle samo szło na armię, chociaż tak było jedynie na papierze, zyski z królewszczyzn były tak naprawdę dużo większe, a na państwo szły grosze.

Należało by jednak nadać ziemię z królewszczyzn chłopom na własnośc i wziąc z nich 20 % podatek, wówczas mamy klasę chłopską wolną (niektórzy z nich zapewne wzbogaciliby się) i do tego dużo większe dochody z podatku.

Wojsko kwarciane natomiast nie wystarczało na nasze potrzeby, liczne konflikty, sam musisz Sarissoforoju przyznać.

Szlachta widząc postawę króla zgadza się na wszystko, samowola magnacka jest ukrócona, panstwo silniejsze, armia większa i wszystko jest lepsze ...