| |
|
|
 Napoleońskie Królestwo Włoch
| |
|
|
|
Ahmed2
|
| |
|
| I ranga |
|
 |
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 46 |
|
| Nr użytkownika: 94.105 |
|
|
|
Zawód: student |
|
|
| |
|
Szukam jakiś informacji na temat Królestwa Włoch utworzonego przez Napoleona w 1805 roku. Szczególnie interesują mnie przyczyny utworzenia tegoż państwa, plany Napoleona co do jego przyszłości (ponoć planował przekazanie korony po swojej śmierci komuś innemu niż swojemu synowi), oraz odbiór utworzenia tego państwa przez samych Włochów.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(Ahmed2 @ 19/12/2014, 11:35) Szukam jakiś informacji na temat Królestwa Włoch utworzonego przez Napoleona w 1805 roku. Szczególnie interesują mnie przyczyny utworzenia tegoż państwa, plany Napoleona co do jego przyszłości (ponoć planował przekazanie korony po swojej śmierci komuś innemu niż swojemu synowi), oraz odbiór utworzenia tego państwa przez samych Włochów.
Tu znajdziesz informacje, które Cię interesują: http://allegro.pl/murat-jean-tulard-i4862795594.html
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Nie zapominajmy jednakowoż, że Murat był królem Neapolu, a nie Włoch.
Przyczyna była prosta: zmiana statusu jednostki państwowej związanej ze zmianą statusu Napoleona w samej Francji: Napoleon był już prezydentem Republiki Włoskiej, a ta po koronacji cesarskiej musiała zmienić się w królestwo.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
Ahmed2
|
| |
|
| I ranga |
|
|
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 46 |
|
| Nr użytkownika: 94.105 |
|
|
|
Zawód: student |
|
|
| |
|
Co to zmiany formy rządu z republikańskiej na monarchiczna to sprawa jest oczywista ale bie o to pytam. Interesuje mnie sam fakt utworzenia tego panstwa. Napoleon je utworzył po to aby zyskać przychylność Włochów (a co za tym idzie kolejnych rekrutow do armii) czy że względu na osobiste pobudki związane z jego korsykanskim pochodzeniem? Zastanawia mnie to, bo Napoleon był raczej typowym kosmopolityczym człowiekiem oswiecenia a nie "narodowcem".
Pietrow, dzięki za linki!
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Obie motywacje były dla Napoleona istotne. Bardzo wyraźnie przebija to np. w tłumaczonym przeze mnie "Austerlitz" Olega Sokołowa.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(Pietrow @ 21/12/2014, 10:46) Obie motywacje były dla Napoleona istotne. Bardzo wyraźnie przebija to np. w tłumaczonym przeze mnie "Austerlitz" Olega Sokołowa.
Coś może w tym być. Bonaparte potrzebował rekruta, a jednocześnie, będąc Korsykaninem, wiedział o pan-włoskich sentymentach mieszkańców Italii, dzięki czemu mógł ich skuteczniej zmobilizować do własnych celów pod sztandarem Królestwa Włoch.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
Ahmed2
|
| |
|
| I ranga |
|
|
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 46 |
|
| Nr użytkownika: 94.105 |
|
|
|
Zawód: student |
|
|
| |
|
A recepcja tego przez Włochów ? Istniały jakieś włoskie środowiska przeciwne zjednoczeniu Włoch w ogóle (pragnące zachowania ancien regimu) lub przeciwne, aby to Bonaparte jednoczył kraj ? I czy w epoce ładu wiedeńskiego istniały we Włoszech jakieś ruchy zjednoczeniowe ale mające na celu utworzenie monarchii z władcą, kimś z rodu Bonapartów ? Bo nigdy o tym nie słyszałem, a przyznam szczerze, że niezmiernie mnie to interesuje.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Może zacznij od materiałów najprostszych, np. "Historii Włoch" Gierowskiego?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(Ahmed2 @ 20/12/2014, 23:52) Co to zmiany formy rządu z republikańskiej na monarchiczna to sprawa jest oczywista ale bie o to pytam. Interesuje mnie sam fakt utworzenia tego panstwa. Napoleon je utworzył po to aby zyskać przychylność Włochów (a co za tym idzie kolejnych rekrutow do armii) czy że względu na osobiste pobudki związane z jego korsykanskim pochodzeniem? Zastanawia mnie to, bo Napoleon był raczej typowym kosmopolityczym człowiekiem oswiecenia a nie "narodowcem". Pietrow, dzięki za linki!
Zmiana formy rządów z republiki na monarchię wcale nie była oczywista dla Włochów. Napoleona i Francję we Włoszech popierały środowiska republikańskie nazywane Jakobinami. Dla tych środowisk ta zmiana formy rządu to koniec złudzeń co do intencji Napoleona, które wcześniej próbowali sobie tłumaczyć koniecznością chwili. Jednak jest prawdą, że Napoleon swoimi działaniami pewnie nie zamierzonymi wyzwolił sentymenty nacjonalistyczne i identyfikację i dumę z byciem Włochem u pewnej ilości populacji. Jednak wówczas pojęcie Włochy było pojęciem geograficznym tak jak np Bałkany. I większość populacji chciała mieszkać w swoim państwie, które niekoniecznie musiało nazywać się Włochy.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Nie możemy zapominać o szczególnym stosunku Napoleona do Włoch. Przyszły Cesarz Francuzów wychowywany był w kręgu kultury włoskiej, włoskiego języka uczył się jako pierwszego i mówił nim lepiej, niż francuskim (w którym do końca życia robił błędy). Idea kampanii na Półwyspie była wręcz jego idee fixe w latach 1794-1795, kiedy najpierw był dowódca artylerii Armii Włoch, a potem (po okresie "chudym") został przyjęty do biura topograficznego KOP-u. Z drugiej strony pomysł zjednoczenia Italii w ramach jednego organizmu od dawna tlił się w umysłach części włoskich intelektualistów, a Rewolucja Francuska pobudziła do działania środowiska o "jakobińskiej" proweniencji (pojawiły się nawet pomysły stworzenia jednych "barw narodowych" dla całych Włoch).
Wbrew jednak temu, co pisze prym - Napoleon nie oparł się we Włoszech na środowiskach jakobińskich, lecz na drobnej szlachcie, liberalnej arystokracji i burżuazji. Działo się tak główne dlatego, że sam Bonaparte gardził jakobinami, uważając ich za wichrzycieli i wywrotowców, ale także dlatego, że środowiska te były we Włoszech stosunkowo słabe. Szybko więc radykałowie obrócili się przeciwko dominacji francuskiej. Najsilniejsze antynapoleońskie konspiracje wywodziły się właśnie w tych środowisk (ruch karbonarski np. choć jego świetność związana jest z późniejszymi latami).
QUOTE Zastanawia mnie to, bo Napoleon był raczej typowym kosmopolityczym człowiekiem oswiecenia a nie "narodowcem". Sentymentalnie Napoleon związany był właśnie z Włochami, przynajmniej w latach młodości. Później także się tych uczuć nie pozbył - wszak wyrazem tego właśnie była unia personalna Francji i Królestwa Włoch.
CODE Istniały jakieś włoskie środowiska przeciwne zjednoczeniu Włoch w ogóle (pragnące zachowania ancien regimu) Oczywiście. Przede wszystkim związane z dynastiami panującymi, konserwatywną szlachtą i arystokracją, oraz papiestwem.
CODE I czy w epoce ładu wiedeńskiego istniały we Włoszech jakieś ruchy zjednoczeniowe ale mające na celu utworzenie monarchii z władcą, kimś z rodu Bonapartów ? Nie zajmowałem się tym głębiej, ale odpowiedź być może znajdziesz w dziele podanym przez Pietrowa, ale także w pracy pod redakcją Zajewskiego: Europa i świat w epoce Restauracji, Romantyzmu i Rewolucji 1815-1849.
Pozdr
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Piszący w 1. połowie XIX w. włoski historyk Cesare Cantu` (miał poglądy propapieskie i umiarkowanie konserwatywne) uznawał włoskie rozwiązania Napoleona za - z obiektywnej konieczności - połowiczne i skazane na tymczasowość; uważał też, że sami Włosi zbyt mało uczynili wtedy dla sprawy zjednoczenia i niepodległości. Napoleon emocjonalny stosunek do Italii miał na pewno; na pewno też traktował ją jako jedno ze źródeł rekruta i zasobów. Sami Włosi często bywali dumni z udziału w epopei napoleońskiej, przykładem XIX-wieczne dzieła historiograficzne Cesare di Loggia (vel Cesar de Laugier) czy Alessandro Zannoli`ego. Wprawdzie wielu byłych włoskich napoleończyków robiło potem kariery w armiach państw nieprzychylnych idei zjednoczenia Italii, to ich fachowa wiedza mogła się potem przydać sprawie Risorgimento (polska armia w 1918 r. też by tak szybko nie powstała bez oficerów i żołnierzy służących dotąd w armiach zaborczych). Ciekawy obraz Włoch w XIX w. (w znacznym stopniu sprzed zjednoczenia) daje Ferdynand Gregorovius w swych "Wędrówkach po Włoszech". Ta rzecz, podobnie jak prace Cantu`, została wydana także po polsku. Dobre choć literackie studium recepcji Napoleona w Italii stanowi "Pustelnia parmeńska" Stendhala - masz tam szeroki wachlarz postaw i charakterów.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE na pewno też traktował ją jako jedno ze źródeł rekruta i zasobów. Przy czym Włosi generalnie nie zapełniali szeregów jednostek armii francuskiej, lecz tworzyli własne jednostki narodowe. Generalnie epoka napoleońska i pobudzone wówczas uczucia i świadomość - odegrały fundamentalną rolę w procesie Risorgimento.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
A gdzie ja napisałem poniższe stwierdzenie: Wbrew jednak temu, co pisze prym - Napoleon nie oparł się we Włoszech na środowiskach jakobińskich.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
A gdzie ja napisałem poniższe stwierdzenie: Wbrew jednak temu, co pisze prym - Napoleon nie oparł się we Włoszech na środowiskach jakobińskich.
|
| |
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|
|
19/12/2014, 11:35
