Ale i tak dalej uważam, że Pearl Harbor to przegrana strategiczna Japonii. Nienależnie od maksymalizacji strat Amerykanów, ta wojna była od początku nie do wygrania. I tym bardziej pomysł ten wydaje się chory w kontekście tego, że Japończycy byli jednym z nielicznych narodów w historii ludzkości, którzy rozpoczęli konflikt wiedząc, że nie jest w stanie go wygrać.

JEDYNY sensowny pomysł na wygranie przez Japończyków tej wojny to... nie toczenie jej wcale! Możliwych kompromisów czysto dyplomatycznej natury było przed grudniem 1941 roku od groma i wina za to, że żaden się nie ziścił w 99% leży po stronie Japonii i specyficznego sposobu pojmowania "prestiżu" i "interesu" przez rządzących Japonią

Tym niemniej nie nazwałbym książki "bardzo słabą", a przypisanie jej jednego autora sugeruje, że kol. Piegziu w ogóle inkryminowanego dzieła nie czytał.

Moim zdaniem Japonia albo musiała by pożegnać się z pomysłem o Imperium i stać się faktycznym wasalem USA albo rzucić wszystko na jedną szale i ciągle być kompletnie zdanym na to jak daleko Hitler zajdzie.

Wystarczyłoby żeby Japonia wycofała się z Indochin Francuskich i zakończyła wojnę z Chinami. Kwestia Mandżurii pozostałaby zapewne sporna, ale były to dwa kluczowe pierwsze kroki, aby nie zapędzić się w kozi róg.

Nie udało się porozumieć z zachodem z wielu powodów, między innymi zabrakło determinacji i silnej osoby. Nie bez znaczenia były także przeszkody natury kulturowej. Ale nie było też do końca tak, że cesarstwem rządzili niepodzielnie wojskowi. Mieli do powiedzenia bardzo dużo, ale prowadzenie biężącej polityki zagranicznej spoczywało na barkach uczestników Gozen Kaigi. A tam panowała względna równowaga pomiędzy cywilnymi członkami gabinetu, a wojskowymi.

Akurat do października 1941 roku funkcjonował gabinet, który mógł doprowadzić do porozumienia z Amerykanami. Wystarczyło wyłamać się poza banalne schematy, że wycofywanie się z Chin to porażka. W istocie porażką była ta wojna, o czym doskonale wiedzieli wszyscy - od reprezentantów armii aż po samego cesarza.

I wiedziano to od przynajmniej trzech lat, czyli bitwy pod Wuhan, która nie przyniosła spodziewanego rezultatu zmuszenia Czanga do zawarcia pokoju.

Tyle, że Amerykanie sami chcieli wojny i parli do niej. Sprawa USS Reuben James się kłania.

z czego dwa z nich wyszły w morze tuż przed atakiem (USS Enterprise 28 listopada a USS Lexington 5 grudnia).

(...)Amerykanie czytali depesze Purple.(...)

Faktycznie, zwłaszcza wyjście 28 listopada to "tuż przed atakiem", do którego doszło 7 grudnia .

To chyba jednak tuż przed biorąc pod uwagę odległości oceaniczne. Zespół uderzeniowy z wysp Kurylskich składający się z lotniskowców Akagi, Kaga, Sōryū, Hiryū, Shōkaku i Zuikaku wyruszył dwa dni wcześniej (26 XI) aby zaatakować na Hawaje. To nie był atak samych samolotów, tylko lotniskowców (w konwoju) z samolotami, a te pierwsze jednak są powolne mimo wszystko

No i jeśli wg Ciebie abym usunąć się z bazy w bezpieczne miejsce przed atakiem trzeba było wyjść z niej już 28, to czemu Lexington zrobił to dopiero 5 grudnia?


Jak Twoje wrażenia po zajrzeniu do wskazanego przeze mnie tematu?