Wiki

Polacy
Poloki
Loki
Logi
Lugi

Polacy to Lugiowie, że też wcześniej na to nikt nie wpadł

Powstał słownik Kaszubsko -Serbski. Autor dopatrzył się wielu podobieństw.Kim są Kaszubi?

AVEB  URY
SALISB URY

Kaszubi nazywają, siebie Kaszebe.

Kaszubi należeli do grupy plemion połabskich. Zasiedlali środkową część Pomorza Polskiego, pojezierze krajeńskie, wybrzeże słowińskie oraz obecne Kaszuby. Prawdopodobnie nie należeli do grupy plemion które obecnie nazywamy polskimi a właśnie połabskimi

Sąsiedztwo Serbo -Łużyczan i Połabian. To by tłumaczyło, podobieństwa w języku serbskim i kaszubskim.

To jednak wciąż nie dowodzi, że Swebowie = Kaszubi. Szczególnie że Kaszubi to społeczność będąca raczej na Wschód od Odry...

MARIUSZ FILIP: „WĘDRUJĄCE” KASZUBY. UJĘCIE ANTROPOLOGICZNE w: Rocznik Antropologii Historii, 2014, rok IV, nr 2(7), ss. 199–221

trzynastowieczne źródła historyczne wiążą nazwę „Kaszuby” z Pomorzem Zachodnim, a nawet z Meklemburgią

brak jakichkolwiek dowodów, aby nazwa „Kaszuby” była wiązana z Pomorzem Gdańskim w czasach średniowiecza. W istocie odniesienia takie znajdują się dopiero w źródłach z przełomu XVI i XVII w., m.in. w tzw. Kronice Pelplińskiej.

OD NAZWY POSPOLITEJ DO NAZWY WŁASNEJ
Konsekwencją powyższych twierdzeń jest teza, że „Kaszuby”/„Kaszubi” znajdują się w danym momencie czasu tylko i wyłącznie tam, gdzie lokują je źródła. Wydaje się ona stać w sprzeczności z jednym z wniosków A. Dobrowolskiej, tym mianowicie, że „nazwa Kaszuby znana była w całym pasie przymorskim od Holsztynu i Lüneburga po kraje bałtosłowiańskie”. Jest to
jednak sprzeczność pozorna, a to dlatego, że należy rozróżnić pierwotną nazwę pospolitą „kaszuby” od późniejszej nazwy własnej „Kaszuby”, czego zresztą Dobrowolska nie czyni, i co stanowi źródło niezrozumienia jej twierdzeń. By rozjaśnić tę kluczową, jak uważam, kwestię, przyjrzyjmy się pochodzeniu nazwy „Kaszuby”. Na tle etymologii ludowych uwagę zwraca hipoteza geonimiczna, nawiązująca do informacji ks. S. Kujota, według którego „kaszuby” „oznaczają na Pomorzu wody niezbyt głębokie, wysoką trawą porosłe”. W świetle założeń o rodzimym, czyli słowiańskim pochodzeniu nazwy „Kaszuby” wyraz ten jest wywodzony od „starosłowiańskiego kaša «papka, breja, błocko»”, równie dobrze może on jednaj być pochodzenia germańskiego, jako że rdzeń cas występuje także w tych językach w podobnym znaczeniu.

Słowiańska czy germańska etymologia nie ma dla mnie większego znaczenia, za fakt niezwykle znaczący (dotąd pomijany) uznaję natomiast korespondencję między semantyką wyrazu „kaszuby” a obszarem jego występowania i panującymi tam warunkami naturalnymi (krajobraz) – mam tu na myśli pas Pojezierzy i w mniejszym stopniu Pobrzeży Południowo oraz Wschodniobałtyckich.

Wszystko to dowodzi słuszności wspomnianej tezy Dobrowolskiej, a także tej, że „poglądy o «wędrowaniu» nazwy i «przesuwaniu się» jej z zachodu na wschód, tj. z Meklemburgii na obszar dzisiejszych Kaszub […] dowodzą zupełnej nieznajomości przedmiotu. Bowiem nazwa ta występowała równocześnie na wszystkich omawianych terenach, z tym, że na pewnych zanikła wcześniej (w Meklemburgii dopiero w XVII w.), a na obecnych Kaszubach przetrwała do dnia dzisiejszego”.

Moja teza stoi w sprzeczności, tym razem nie ma co tego żadnych wątpliwości, z twierdzeniem A. Majkowskiego, że „Nazwa sama [Kaszubi – przyp. M.F.] jest bardzo stara i sięga na pewno przedchrześcijańskich czasów. I jeżeli nie oznaczała ona w najdawniejszych czasach nazwy szczepowej wszystkich Pomorzan, to przynajmniej nosił ją szczep wybitny albo oznaczała ona klasę ich znakomitą”.

Labuda dawał temu twierdzeniu, a raczej założeniu nie tylko posłuch, ale nawet posuwał się dalej, przypisując nazwie „Kaszubi” metrykę starożytną (także nie podając ku temu żadnych argumentów): „Jej rodowód jest jednak o wiele, wiele wcześniejszy […] jest to nazwa archaiczna, sięgająca swoimi korzeniami starożytności, jak np. nazwy: Serbowie, Chorwaci, Wieleci, którzy to także na progu średniowiecza pojawili się na zachodniosłowiańskim Połabiu”.

Nie wydaje mi się, aby istniały jakiekolwiek historyczne podstawy do mówienia o Kaszubach jako nazwie własnej czy to ludu, czy to krainy przed XIII w. Projektowanie wstecz (w przeszłość) może uchodzić wobec nazwy pospolitej „kaszuby”, gdyż rekonstrukcja lingwistyczna rządzi się swoimi prawami, jednakże w przypadku badań historycznych dotyczących nazwy własnej zdecydowanie wydaje mi się to nadużyciem. Mówiąc krótko: przed pojawieniem się nazwy Cassubie w 1238 r. Kaszub, a tym bardziej Kaszubów, których nazwa pojawia się po raz pierwszy w 1248 r., po prostu nie było.

W źródłach XIII wieku nazwę ludu spotykamy zaledwie cztery razy: Cassubitae, Cassubiatrum (1248), Kaszubitae (1272, Rocznik kapituły poznańskiej), dux Niclolaus Cassubita (1283, Rocznik Traski) i miles dictus Jacobus Kassube (Annal. Colbazenses, 1296)

Kwatermistrz Generalny Sarissoforoj ma rację.
Kaszubi należeli do grupy plemion połabskich.

W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że w końcu pierwszej połowy XIII w. „Kaszuby” rozciągały się na północ i północny wschód od linii Schwerin (1248) – Stargard nad Iną (1238), co w przybliżeniu odpowiada przebiegowi południowych granic: Meklemburgii i Pomorza sensu largo. Na początku drugiej połowy XIII w. zachodnia granica Kaszub zaczynała się mniej więcej na linii Stargard–Szczecin (1267, 1291), w końcu tego wieku przesunęła się na linię Parsęty (1289) (Mapa 3).

Józef Spors, Pochodzenie i zasięg terytorialny nazwy Kaszuby w znaczeniu politycznym, w: „Zapiski Historyczne”, T. 37. [1972]

Być może nazwa ta powstała na zachodzie – na terenie Meklemburgii lub Pomorza Nadodrzańskiego, choć brak jest tam plemienia o takiej nazwie. Są natomiast nazwy miejscowe – Kaszuby w okolicach Lüneburga oraz nazwa Kassubben dla błot w dolinie Rędowy. Nie są więc Kaszuby pierwotnie nazwą etniczną, a rozprzestrzeniły się z nazwy topograficznej, znaczenie polityczne i etniczne jest wtórne – Kaszuby powstały na bazie topograficznej urobionej od cech podłoża.

Po raz pierwszy słowo Cassubie pojawiło się w połowie XIII w. na pieczęci książęcej władców Pomorza Zachodniego. Na pamiątkę owej pierwszej pisemnej wzmianki o Kaszubach z 19.03.1238 r. obchodzimy obecnie co roku w marcu Dzień Jedności Kaszubów. Jej autorem był papież Grzegorz IX, który nadał  książętom Pomorza Zachodniego tytuł „Dux Slavorum et Cassubia” (książę Słowian i Kaszub)