| |
|
|
 Historia Szwajcarii XVI-XVIII wiek,
| |
|
|
|
|
Reformację Szwajcarską zapoczątkował Ulrich Zwingli. Wystąpił przeciw celibatowi i na własną rękę komentował Biblię. Od 1518 r. jako kaznodzieja w Zurychu publicznie przedstawiał swój program odnowy. Ulrich zdobył wielu zwolenników. 1523 Zwingli prezentuje swój program reform życia społecznego i katolickiego w postaci 65 tez. W 1525r. Rada Zurychu wprowadziła reformy. Zwingli zginął w II wojnie kaperskiej.
Kontynuatorem i reformatorem Zwingliego był Jan Kalwin. Wydał on traktat Institutio christianas religionis. Wprowadził konsekwentnie w Genewie w życie uzupełnione nauki Zwingliego. Powołał do życia konsystorza, w którego skład wchodziły osoby duchowne i świeckie oraz sprawowały rządy nad Genewą. Kalwin bogacenia się nie uważał za grzech, jeśli oczywiście część zgromadzonych bogactw została oddana na potrzeby społeczne. Nauki Kalwina rozciągnęły kontrolę kościoła nad całokształtem życia publicznego i prywatnego. Starsi gminy przynajmniej raz do roku odwiedzali każdy dom, aby sprawdzić, czy mieszkańcy żyją zgodnie ze wskazaniami kościoła, ponadto kontrolowano kupców w sklepach, sprzedawców na rynku, rzemieślników w warsztacie, a nawet ludzi przebywających w gospodach, podróżnych i uczniów. Konsolidował się również obóz katolicki. Głównym centrum katolicyzmu było miasto Lucerna.
Rozbicie religijne kraju ogromnie osłabiło jego zwartość wewnętrzną. Grupy wyznaniowe często szukały pomocy na zewnątrz, co pozwalało obcym państwom na ingerowanie w wewnętrzne sprawy kraju.
Wiek XVI mimo różnych trudności na tle walk religijnych, migracji ludnościowych i wojen był dla Szwajcarii okresem rozwoju. Powiększyła się liczba ludności. Następował ciągły rozwój sił wytwórczych. Rozwijało się rzemiosło cechowe. Była to produkcja jedwabiu, wyrobów bawełnianych, a przede wszystkim zegarków. Co jest ciekawe, dopiero w 1554 r. w Genewie osiedlił się pierwszy zegarmistrz Tomasz Bayard z Lotaryngii, a już po 20 latach było czynnych 16 zegarmistrzów. Rozwinął się handel międzynarodowy. Na szwajcarski eksport składały się wyroby przemysłu tekstylnego, zegarmistrzowskiego i produkty rolne, które były chętnie kupowane w Niemczech, Francji i Italii sery, zwłaszcza produkowany w kantonie Glarus ser ziołowy. Rozwinęły się również znacznie przesłanki rozwoju życia umysłowego, literatury i sztuki. Już 1460 r. zostaje założony Uniwersytet w Bazylei. W XVI w. działał w Genewie Erazm z Rotterdamu. Inni wybitni humaniści to: Niclaus Manuela Deutsch, Ursus Graf z Solury. Szwajcaria posiadała również wielu artystów. Byli to: Hans Holbein Młodszy, Hans Leu, Hans Asper i późny renesans reprezentował Tobiasz Stimmer.
Poważnie rozwinęła się także historiografia szwajcarska. Do wybitnych szwajcarskich historyków należeli: Johannes Stumpf, Gilg Tschudi i Joachim von Walt. Renesans wzbudził także zainteresowanie problematyką przyrodniczą, geologią i techniką. Najwybitniejszym przyrodnikiem był Konrad Gessner. Znawcą mineralogii i geologii oraz twórcą początków chemii farmakologicznej był Paracelsus. Czynnikiem mocno stymulującym rozwój kultury i nauki było drukarstwo. Pierwszy druk szwajcarski pojawił się w 1470r. 1480 najważniejszym ośrodkiem wydawniczym kraju stała się Bazylea, gdzie wyszły pierwsze w kraju drukowane nuty.
W 1618 wybuchła wojna trzydziestoletnia, która stworzyła poważne niebezpieczeństwo dla Federacji. Szczególnie trudna była sytuacja Gryzonii, której liczne szlaki górskie budziły zainteresowanie zarówno Austriaków i Hiszpanów, jak i Francuzów. Obie walczące strony, korzystając z wewnętrznego rozbicia Gryzonii, potrafiły wciągnąć do konfliktu ludność kraju. Federacja jednak uniknęła wojny dzięki zastosowaniu polityki ścisłej neutralności.
Szwajcaria po traktacie westfalskim w praktyce uzależniła się ekonomicznie od Francji. Ludwik XIV uzyskał stały dopływ wartościowego żołnierza ze Szwajcarii. Nieco więcej swobody manewru miały jedynie Zurych, Bazylea i Szafuza.
W Szwajcarii występowały duże sprzeczności społeczne. Nastąpił zanik starych form społecznego współżycia. W większości miejsc arystokracja zagarnęła wszystkie najważniejsze stanowiska i urzędy. Na poszczególne urzędy z czasem ustalone zostały nawet ceny, za które można je było nabyć. Ciężar takiego systemu bardzo obciążał najuboższą ludność. Stosunki między miastem a wsią skomplikowały się. Miasta nakładały na wsie wysokie podatki. Były one bardzo uciążliwe, ponieważ z wojny trzydziestoletniej Szwajcaria wyszła zadłużona. Nastąpiła aprecjacja. Było to ogromne utrudnienie dla chłopów w spłacaniu czynszów i odsetek. W latach 1652-1655 w dobrach należących do miasta Lucerny doszło do rozruchów chłopskich.
W marcu 1653r. 3000 powstańców chłopskich usiłuje zagarnąć Lucernę. Utworzyli własny związek. Na jego czele stanął chłop Nikolaus Leuenberger. 3 czerwca 1653 dochodzi do wielkiej bitwy. Kończy się porażką chłopów. Zwycięzcy obeszli się okrutnie z pokonanymi. Leuenberger zostaje poćwiartowany.
W XVIII wieku w Szwajcarii nastąpił ważny okres w rozwoju ekonomicznym i społeczno-politycznym. Znacznie rozwinęło się rzemiosło i przemysł szwajcarski. Obok starych działów wytwórczości pojawiły się nowe. Taką ów gałęzią był przemysł zegarmistrzowski. Podwaliny produkcji zegarków dali uciekinierzy hugenoccy. Najsilniej rozwinęło się to w Genewie, gdzie w 1686 r. pracowało 680 zegarmistrzów, a już pod koniec XVIII stulecia ta gałąź produkcji dawała utrzymanie w Genewie 6000 ludzi. Wyroby szwajcarskiego przemysłu zegarmistrzowskiego dzięki swej jakości znajdowały szeroki zbyt na wszystkich rynkach europejskich.
Na północy kraju rozwijało się rękodzieło domowe. Chłopi specjalizowali się w wyrabianiu z drewna, stali i innych metali różnych przedmiotów, które znajdowały zbyt na rynku wewnętrznym i za granicą. Przemysł szwajcarski, w ogromnej mierze oparł się na ręcznej technice wytwarzania i chałupniczej pracy, spełnił ogromną rolę w rozwoju wewnętrznym kraju dając niezbędne zatrudnienie wielu tysiącom osób. Obok przemysłu poważną pozycję zajmowało rzemiosło. Wyroby rzemieślnicze, jak odzież, obuwie, meble, sprzęt gospodarstwa domowego, piece kaflowe, odznaczały się wysoką jakością i świadczyły o poczuciu piękna i solidności ich wytwórców.
Ogromną rolę w życiu gospodarczo-finansowaym całej Europy odgrywali szwajcarscy bankierzy. Utrzymywali oni kontakty i współpracowali z wszystkimi ważniejszymi ośrodkami handlowymi Europy.
W rolnictwie wzmocniła się gospodarka hodowlana. Rozpoczęto uprawę koniczyny i zakładano sztuczne łąki, a przez to nastąpiła poprawa rasy bydła i wzrost jego mleczności.
W życiu umysłowym, kulturalnym i społecznym kraju więlką rolę odgrywała inteligencja szwajcarska.
Rewolucja francuska wywarła duży wpływ na dojrzewanie i pogłębianie się sprzeczności wewnętrznych społeczeństwa szwajcarskiego. Wiadomości o niezwykłych wydarzeniach politycznych we Francji, błyskawicznie przenikały do Szwajcarii.
Szwajcaria budziła głębokie zainteresowanie rządu francuskiego, przede wszystkim ze względu na ogromną wartość strategiczną dla wszystkich walczących stron. Otoczona wrogami, Francja czerpała ze Szwajcarii środki żywnościowe, bydło i artykuły strategiczne. Poza tym, Szwajcaria zabezpieczała dojście do Italii, w której zwycięską, ale ciężką kampanię prowadził Napoleon Bonaparte.
Doceniał on znaczenie strategiczne Federacji. Szwajcaria budziła również zainteresowanie strony przeciwnej: Anglii i cesarstwa. W krótkim czasie kraj został ogołocony z bydła, wina, zboża i siana. Na koszt Szwajcarów odkarmiono obce wojska i dostarczono rządowi francuskiemu środków dalszego prowadzenia wojny. Sympatia i poparcie dla rewolucji zmieniły się w gwałtowną nienawiść do okupantów francuskich. W Wallis i Appenzell, Uri, Schwyz, Tessinie wybuchały powstania antyfrancuskie. W czerwcu 1799 wojska francuskie zostały zmuszone do odwrotu spod Zurychu przez wojska austriackie. Jednocześnie do Szwajcarii wkroczyły cofające się z Italii wojska rosyjskie. Szwajcaria znalazła się w samym centrum morderczej i niszczącej wojny francusko-austriackiej.
Wzajemne walki wewnętrzne spowodowały sparaliżowanie istniejącego aparatu władzy. W tym momencie Napoleon nakazuje Szwajcarii stworzenie nowego ustroju w duchu federalistycznym. Dziewiętnastego lutego 1800r. zostaje wprowadzony nowy ustrój państwowy.
Prosze o opinię na temat mojej pracy
Dziękuje
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Ugadej naprwdę bardzo ineresująca praca.....
warto wspomnieć że przed wojną trzydziestoletnią szwajcaria prowadziła szereg obronnych wojen (Austriacy, bawaria, Burgundia, Mediolan, Piemont), po 1648, uznano ją nie jako związek miast ale jako jedno państwo. Odtąd prawie zawsze było neutralne.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
A ma ktoś może szersze informacje o wojnach kantonów leśńych i miejskich w XIX wieku?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Ekstra praca!!
Tylko wytłumacz mi takie dwie sprzeczności:
QUOTE Wiek XVI mimo różnych trudności na tle walk religijnych, migracji ludnościowych i wojen był dla Szwajcarii okresem rozwoju. Powiększyła się liczba ludności. Następował ciągły rozwój sił wytwórczych. Rozwijało się rzemiosło cechowe. Była to produkcja jedwabiu, wyrobów bawełnianych, a przede wszystkim zegarków. Co jest ciekawe, dopiero w 1554 r. w Genewie osiedlił się pierwszy zegarmistrz Tomasz Bayard z Lotaryngii, a już po 20 latach było czynnych 16 zegarmistrzów.
i pozniej:
QUOTE W XVIII wieku w Szwajcarii nastąpił ważny okres w rozwoju ekonomicznym i społeczno-politycznym. Znacznie rozwinęło się rzemiosło i przemysł szwajcarski. Obok starych działów wytwórczości pojawiły się nowe. Taką ów gałęzią był przemysł zegarmistrzowski. Podwaliny produkcji zegarków dali uciekinierzy hugenoccy.
To jak w końcu było z tym zegarmistrzostwem ? 8]
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(bryszard III @ 16/03/2005, 17:49) Ekstra praca!! Tylko wytłumacz mi takie dwie sprzeczności: QUOTE Wiek XVI mimo różnych trudności na tle walk religijnych, migracji ludnościowych i wojen był dla Szwajcarii okresem rozwoju. Powiększyła się liczba ludności. Następował ciągły rozwój sił wytwórczych. Rozwijało się rzemiosło cechowe. Była to produkcja jedwabiu, wyrobów bawełnianych, a przede wszystkim zegarków. Co jest ciekawe, dopiero w 1554 r. w Genewie osiedlił się pierwszy zegarmistrz Tomasz Bayard z Lotaryngii, a już po 20 latach było czynnych 16 zegarmistrzów. i pozniej: QUOTE W XVIII wieku w Szwajcarii nastąpił ważny okres w rozwoju ekonomicznym i społeczno-politycznym. Znacznie rozwinęło się rzemiosło i przemysł szwajcarski. Obok starych działów wytwórczości pojawiły się nowe. Taką ów gałęzią był przemysł zegarmistrzowski. Podwaliny produkcji zegarków dali uciekinierzy hugenoccy. To jak w końcu było z tym zegarmistrzostwem ? 8]
Sory że tak późno, bo miałem małą przerwę w pisaniu tutaj.
W XVI wieku pojawili się w Szwajcarii pierwsi zegarmistrze.
Natomiast XVIII wiek to już masowa produkcja. Szli na akord. Rozumiesz?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Praca ogólnie mówiąc bardzo dobra. Jednak, gdybym to ja pisał na temat Szwajcarii wyszedłbym od dwóch podstawowych rzeczy: położenie geograficzne tego kraju oraz początkach walki o niepodległość, czyli bodajże 1499 rok. No, ale to nie ja pisałem taką pracę  W każdym bądź razie moje gratulacje Ugedej.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(piotpal @ 3/10/2005, 20:14) Praca ogólnie mówiąc bardzo dobra. Jednak, gdybym to ja pisał na temat Szwajcarii wyszedłbym od dwóch podstawowych rzeczy: położenie geograficzne tego kraju oraz początkach walki o niepodległość, czyli bodajże 1499 rok. No, ale to nie ja pisałem taką pracę W każdym bądź razie moje gratulacje Ugedej.
Interesuje się wczesną Nowożytnością i dlatego chciałem ograniczyć się jedynie do trzech wieków.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE Interesuje się wczesną Nowożytnością i dlatego chciałem ograniczyć się jedynie do trzech wieków.
Moja osobista uwaga co do pisania prac z historii: czasami jednak sięganie do czasów wcześniejszych jest bardzo poważane u słuchaczy/czytelników. Widać wtedy obeznanie z tematyką.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(piotpal @ 10/10/2005, 22:02) QUOTE Interesuje się wczesną Nowożytnością i dlatego chciałem ograniczyć się jedynie do trzech wieków. Moja osobista uwaga co do pisania prac z historii: czasami jednak sięganie do czasów wcześniejszych jest bardzo poważane u słuchaczy/czytelników. Widać wtedy obeznanie z tematyką.
Dobra. Od tej pory będę umieszczał takie prace w postach.
Masz rację. Przecież nie każdy jest Alfą i Omegą i nie zrozumie od razu (bądź go nie zachęci) tematu.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
G_rabarz
|
| |
|
| Nowicjusz |
|
|
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 1 |
|
| Nr użytkownika: 15.138 |
|
|
|
Zawód: student |
|
|
| |
|
witam!
prace przeczytalem. musze przyznac ze dobra, ale strasznie zgeneralizowana. jesli naprawde interesujesz sie historia szwajcarii polecam rozwiniecie kilku watkow:
1) rys socjologiczny (roznice w naborze miedzy kantonami gorskimi, lesnymi, a polnocnymi)
2) generalne poszerzenie dzialu kultury i zachowan spolecznych Szwajcarow, szczegolnie w odniesieniu do populacji z innych regionow Szwajcarii
3) stopien integrowania sie poszczegolnych kantonow
4) mozna by takze poprawic te kilka bledow merytorycznych (o tym napisze w nastepnym poscie, zeby bzdur nie pisac...)
w razie czego uzycze bibliografii (sam zajmuje sie dosc podobna tematyka). polecam szczegolnie:
a) Bradfield B., The making of Switzerland (from Ice Age to common market),Zurich 1964.
 publikacje pana dr prof A. M. Wójtowicza (część mozna znalezc online)
c) calkiem sporo publikacji niemieckojezycznych (w razie czego moge udostepnic: polecam Schweizer Geschichte - nie pamietam szczegolow, ale moge udostepnic, gdyz jest wiele ciekawych informacji)
P.s. odradzam publikacje Historia Szwajcarii, J. Wojtowicz (ksiazka ciekawa, ale niestety wiele rzeczy jest juz nieaktualnych i niezgodnych z aktualnym stanem badan na temat Szwajcarii)
pozdrawiam i czekam na odzew
|
| |
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|
|
13/09/2004, 16:41
