Vitam

Habsburg stwierdził że ktoś używa bezprawnie jego herbu i podał Go do sądu w tym wypadku Browar i wygrał sprawę. (GenerosusZawadzki)

Bo w tym przypadku herb pełnił rolę logo firmowego, to jest zupełnie inna sprawa...
Zróbmy eksperyment. Czy masz prawa do herbu? Jeśli tak, to do jakiego? Wkleję  sobie ten herb do mojego logo po lewej. Podasz mnie do sądu? Z jakiego konkretnie paragrafu?

Panie "GenerosusZawadzki" myli się Pan straszliwie. Pan przenosi rzeczywistość prawną z czasów I Rzeczpospolitej do rzeczywistości prawnej współczesnej. To po pierwsze. Po drugie nazwisko to po prostu nazwa, a herb nie jest nazwą, tylko znakiem graficznym, więc absolutnie nie można tego łączyć.

Nazwisko się piszę, herb rysuję.

Kiedyś nazwisko nadawano samorzutnie, dla odróżnienia w społeczności. Państwa zaborcze wprowadziły obowiązek posiadania jakiegoś ciągu liter odróżniającego rodziny. Współcześnie nazwisko to tylko ciąg liter służących wzajemnej identyfikacji.

Herb jest znakiem rodowym, który służył do identyfikacji w trakcie działań wojennych. Później przekształcił się w pokojowy system identyfikacji, ale nadal graficzny.

Kiedyś nazwiska przyjmowano zupełnie dowolnie, szlachta od swych posiadłości. Bardzo często drogi dziedziczenia nazwiska i herbu biegł różnymi drogami (a raczej przyjmowania nazwiska). Prawo do używania herbu dziedziczy się TYLKO I WYŁĄCZNIE PO MIECZU!!! Nazwiska przyjmowano dowolnie, choć samorzutnie utrwalały się pewne wzorce, zgodne z prawami dziedziczenia herbów.

Polską specyfiką jest, że herbów było mało, miały własne nazwy, stąd często był traktowany jako nazwisko i stawał się nazwiskiem. Funkcjonował wtedy herb, jak i nazwisko od tego herbu wzięte. Starano się tego nie mieszać, ale od zaborów począwszy ludzie brali nazwisko odherbowe niesłusznie, które żyło potem własnym życiem. Z tym, że państwa zaborcze to były monarchie, i herby jako znaki graficzne nadal funkcjonowały. W odrodzonej Polsce zachowały się oczywiście nazwiska, ale sprawy herbów zupełnie nie podjęto.

Procedura dziedziczenia herbów, powtarzam herbów, nie nazwisk, nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowana przez państwo, więc zachowało się tu prawo zwyczajowe wykształcone wcześniej.

HERB DZIEDZICZYĆ MOŻNA TYLKO PO MIECZU!!!

Pan chcę stosować przepisy prawa cywilnego do herbów, które w polskich prawie już nie istnieją!

Oczywiście cały czas mówię o herbach osobistych, nie miejskich czy innych.

nie mówi Pan o herbach osobistych bo tak Panu wygodnie..

Ja uważam i cały dzisiejszy system prawny że jeśli córka Szlachcica mogła dziedziczyć jego herb to jej dzieci również mają prawo do dziedzictwa po tej SZLACHCIANCE nie stosują tu praw dyskryminujących.. bo dlaczego ma niby...

Ja to udowodniłem niedawno mam sądownie przyznane że jestem potomkiem rodu którego nazwisko noszę i herb jest dobrem osobistym który odziedziczyłem po moich przodkach...
Więc takie dyskryminacyjne teorie które mają swoje podłoże w trwodze o majątek Szlachecki i kwestie rozrostu stanu Szlacheckiego który w Polsce i tak był dość znaczny mnie nie interesują..(piszę o czasach dawnych)

To tak samo jak by ktoś chciał wrócić niewolnictwo powołując się na tradycje z tym związane...
Przykro mi ale różnimy się pogladami..

Rozdzielając nazwisko od herbu w sytuacji ciągłości genealogicznej czyli przyjęcia nazwiska matki przez syna jest absurdem...

Pomijam fakt przyjęcia całkiem nowego nazwiska..
Ale w sytuacji przyjęcia przez dziecko nazwiska RODZONEJ MATKI jest jak najbardziej genealogiczne i zgodne z dzisiejszym prawem..
Mało tego nie przyjmując nazwiska matki mogę w świetle dzisiejszego prawa utożsamiać się z tradycją rodziny mej mmamy i z jej dokonaniami i herb który jej się należy z urodzenia należy się również i mi ze względu na nasze pokrewieństwo a nie nazwisko..
Moi przodkowie uzywali tego herbu a ja jako ich potomek mam prawo równiez Go używać...
pozdrawiam.

a Pana poglądy są staroświeckie i oparte na dyskryminacji..
Facet Szlachcic biorąc Chłopkę miał dzieci Szlachciców a Szlachcianka biorąc Chłopa miała dzieci Chłopskie to było ok?

Pisze Pan o rycerskich tradycjach?...))))
HALLLLLO Prosze Pana przeciez to była tylko i wyłącznie kwestia nie rozszerzania stanu Szlacheckiego i nie dziedziczenia przez te dzieci i tak małych majątków Szlacheckich a dziś kiedy stan Szlachecki już prawnie nie istnieje Pan dalej zabrania takim dzieciom posługiwania się herbem rodziny jako zachowania tradycji..?
Smutne i Zenujące..
pozdrawiam.

Panie "GenerosusZawadzki" myli się Pan straszliwie. Pan przenosi rzeczywistość prawną z czasów I Rzeczpospolitej do rzeczywistości prawnej współczesnej. To po pierwsze. Po drugie nazwisko to po prostu nazwa, a herb nie jest nazwą, tylko znakiem graficznym, więc absolutnie nie można tego łączyć.

Nazwisko się piszę, herb rysuję.

Kiedyś nazwisko nadawano samorzutnie, dla odróżnienia w społeczności. Państwa zaborcze wprowadziły obowiązek posiadania jakiegoś ciągu liter odróżniającego rodziny. Współcześnie nazwisko to tylko ciąg liter służących wzajemnej identyfikacji.

Herb jest znakiem rodowym, który służył do identyfikacji w trakcie działań wojennych. Później przekształcił się w pokojowy system identyfikacji, ale nadal graficzny.

Kiedyś nazwiska przyjmowano zupełnie dowolnie, szlachta od swych posiadłości. Bardzo często drogi dziedziczenia nazwiska i herbu biegł różnymi drogami (a raczej przyjmowania nazwiska). Prawo do używania herbu dziedziczy się TYLKO I WYŁĄCZNIE PO MIECZU!!! Nazwiska przyjmowano dowolnie, choć samorzutnie utrwalały się pewne wzorce, zgodne z prawami dziedziczenia herbów.

Polską specyfiką jest, że herbów było mało, miały własne nazwy, stąd często był traktowany jako nazwisko i stawał się nazwiskiem. Funkcjonował wtedy herb, jak i nazwisko od tego herbu wzięte. Starano się tego nie mieszać, ale od zaborów począwszy ludzie brali nazwisko odherbowe niesłusznie, które żyło potem własnym życiem. Z tym, że państwa zaborcze to były monarchie, i herby jako znaki graficzne nadal funkcjonowały. W odrodzonej Polsce zachowały się oczywiście nazwiska, ale sprawy herbów zupełnie nie podjęto.

Procedura dziedziczenia herbów, powtarzam herbów, nie nazwisk, nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowana przez państwo, więc zachowało się tu prawo zwyczajowe wykształcone wcześniej.

HERB DZIEDZICZYĆ MOŻNA TYLKO PO MIECZU!!!

Pan chcę stosować przepisy prawa cywilnego do herbów, które w polskich prawie już nie istnieją!

Oczywiście cały czas mówię o herbach osobistych, nie miejskich czy innych.

Jeśli nosisz nazwisko Iksiński nie zaleznie czy po tacie czy po mamie i dowiedziesz że twój przodek np prapra dziadek noszący to nazwisko uzywał herbu korwin chocby w jednym użędowym dokumencie nap. sprzedał ziemię i podpisał się Korwin-iksiński to możesz wystąpić do sądu o zmianę na takie nazwisko ale możesz to zrobić tylko i wyłącznie sądownie to samo tyczy się przydomków Szlacheckich i takich określeń jak de lub von więc jesli twój przodek np w 1866 w metryce urodzenia zapisany był von Iksiński a puźniej jego potomkowie tylko iksiński to możesz wystąpić do sądu o dodanie sobie von nawet jesli nosisz nazwisko po matce.. ale musisz udowodnić bezapelacyjnie że był twoim przodkiem..

A czemu mam pisać o herbach terytorialnych? Państwo je uznano, w odróżnieniu od herbów osobistych.
(...)
Pan fałszuje i nagina do własnych potrzeb polski zwyczaj i polskie prawo. Nie ma Pan prawa do używania herbu matki, dobrze Pan o tym wie. (Takijeden)

Hmmm... Czy ja tu czegoś nie rozumiem, czy sam sobie, Drogi Takijeden, przeczysz? Więc w końcu uznaje prawo herby osobiste (i - w szczególności - używanie herbów "odmatcznych" jest złamaniem prawa), czy też Państwo (i prawo) nie uznaje herbów osobistych w ogóle (i używanie dowolnego herbu przez dowolną osobę jest dozwolone, bo nie zakazane)?

W wyroku sądu który zapdł 11 listopada 2010 w Gdańsku jest opisany herb czyli jego wygląd w tarczy a także cytuje nad tarczą hełm rycerski z naszyjnikiem nad hełmem korona Szlachecka rangowa w klejnocie pięć piór strusich srebrnych labry czerpone podbite złotem..
Zadbałem by opis był bardzo szczegółowy..
Koniec dyskusji..
pozdrawiam..
P.S
Herb jest pod ochroną jako dziedzictwo rodziny..
W tym sensie to napisałem..

Polski sąd uznał Pana za "szlachcica" Od razu trzeba było podać jakiś ładny herb książęcy, byłby Pan "księciem".

Nie ma w polskim prawię słowa o herbach osobistych, mimo to polski sąd właśnie taki Panu nadał. Uzasadnił, że ma Pan do niego prawo. Świetnie, tylko na podstawie czego to zrobił? Nie słyszałem o ustawie "O herbach obywatelskich".

Polskie prawo nie uznaję herbów osobistych, mimo to sąd zrobił dla Pana wyjątek. Ma Pan szczęście.

Bardzo proszę o podanie animowanej, pełnej treści wyroku sądu.

Vitam

Herb jest pod ochroną jako dziedzictwo rodziny.. (GenerosusZawadzki)

Zaczynamy dochodzić do konkretów.
Mogę bez problemu używać Twojego herbu. W sądzie musiałbyś udowodnić, że nie mam do tego prawa, a to na mocy art. 6 k.c.

A więc mylisz się przyjacielu..
Znów piszę o własnym doświadczeniu.
Wiec gdy skończyłem 18 lat zmieniłem nazwisko na nazwisko mojej mamy i zrobiłem to w Urzędzie Stanu Cywilnego po pisemnym uzasadnieniu mojej decyzji..Jednak kilka lat później dodałem sobie przydomek do nazwiska który to przydomek używał moja rodzina i zmuszony byłem zrobić to w sądzie i udowodnić bezpośrednie powiązanie moje z Przodkami którzy przydomka używali..
pozdrawiam.

GenerosusZawadzki
<<W wyroku sądu który zapdł 11 listopada 2010 w Gdańsku jest opisany herb czyli jego wygląd w tarczy a także cytuje nad ....>>

W jakim kontekscie sąd umieścił opis herbu w wyroku? Nie napisałeś tego, a to bardzo ważne. Ja mogę sobie wyobrazić taki kontekst:" sąd nie widzi uzasadnienia wydania wyroku o uznanie prawa do używania herbu ...>>.

Podziwiam Twoje przywiązanie do tradycji szlacheckiej. Jest ono tak wielkie, że od razu chcesz ją zmieniać, lub nawet tworzyć nową (przychodzi na myśl scena z "Misia").
Elementem tradycji szlacheckiej jest dziedziczenia szlachectwa i herbu po mieczu i polskie prawo cywilne nie ma tu nic do rzeczy. Jak sąd państwa, które nie uznaje stanu szlacheckiego może wypowiadać się w sprawach zwyczaju tego stanu?
Niestety kolego, ale wydaje mi się, że w środowisku współczesnych szlachciców przywiązanych do prawdziej tradycji trafisz na Index Chamorum.

Natomiast mam dla Ciebie radę. Znajdź w rodzinie swojej mamy męskiego krewnego, który ma "prawo" do herbu i poproś go, zeby Cie adoptował i "przypuścił do herbu". To byłoby zgodne z tradycją szlachecką. Ponieważ obecnie "szlacheckość" nie wiąże się z prawami politycznymi, to niepotrzebna chyba byłaby zgoda Sejmu. (W tej sprawie nie jestem pewien - na pewno sejm przyznawał indygenat - czyli uszlachcenie, ale jak to było przy adopcji???)

Teraz do wszystkich uczestników dyskusji:
Nie uważacie, że pęd do szlachectwa, tytułów i herbów jest śmieszny? Co innego szukanie swoich korzeni, jakiekolwiek one by były, a co innego w tylko celu znalezienia herbowego przodka, wydrukowania herbu na wizytówce i wpisania hr. miedzy imię i nazwisko.
Może gdyby np. IPN zainteresował się, za jakie to zasługi dwory państw zaborczych nadawały to hr., ten pęd trochę by się zmniejszył? To byłoby ciekawe.