|
|
Klasyczne imiona słowiańskie, Jakie imiona nosili "praPolacy" ?
|
|
|
|
Występował u Germanów też przyrostek -mir. Wśród Gotów były takie imiona jak Teodemir, Walamir.
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(pozo @ 9/11/2009, 21:45) Witam. Bardzo proszę o jakieś konkretne źródło, cytaty, bądź inne odsyłacze do rozbudowanej "listy" imion słowiańskich, imion pojawiających się historycznie i potwierdzonych w źdródłach. Bardzo dziękuję za pomoc
Thietmar wspominał o zaufanych Ody Odylenie i Przybywoju pierwszych znanych Polakach nienależący do rodu książęcego.
|
|
|
|
|
|
|
|
[/QUOTE]Stara Baśń" też mi przekmnęła przez myśl, ale właśnie - tam była kobieta, a tu ma być mężczyzna. Nie jestem pewna, czy Jaruga w ogóle istniało, czy może ktoś zapożyczył to z nieznanych nikomu źródeł, wiem jednak, że widziałam to gdzieś na pewno, w końcu sama bym tego nie wymyśliła[QUOTE]
Może na jakiejś stronie o twórczości Sapkowskiego W wiedźminie była rzeka Jaruga i mężczyzna Jurga
Co do imion to Słowianie niestosowali w nich nazw broni i bogów imię Mieczysław wymyślił jeden z kronikarzy żeby wyjaśnić pochodzenie imienia Mieszko
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(asceta @ 11/11/2009, 23:49) Występował u Germanów też przyrostek -mir. Wśród Gotów były takie imiona jak Teodemir, Walamir.
Poruszyłeś tu rzecz wręcz kapitalną. Sam nie zwróciłem na to wcześniej uwagi. A czy wiadomym Ci jest może, czy u innych ludów germańskich występował w imionach przyrostek -mir, czy tez może jest to zjawisko typowe dla Gotów? Jeśli występowałby on wyłącznie u Gotów, mogłoby to stanowić rezultat oddziaływania Słowian na Gotów...
Pozdrawiam
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(wojtek k. @ 12/11/2009, 13:38) QUOTE(asceta @ 11/11/2009, 23:49) Występował u Germanów też przyrostek -mir. Wśród Gotów były takie imiona jak Teodemir, Walamir. Poruszyłeś tu rzecz wręcz kapitalną. Sam nie zwróciłem na to wcześniej uwagi. A czy wiadomym Ci jest może, czy u innych ludów germańskich występował w imionach przyrostek -mir, czy tez może jest to zjawisko typowe dla Gotów? Jeśli występowałby on wyłącznie u Gotów, mogłoby to stanowić rezultat oddziaływania Słowian na Gotów... Pozdrawiam
Imiona z końcówką -mir lub -mer pojawiają się u różnych ludów germańskich Markomir lub Markomer u Grzegorza z Tours, Historiae, II, 9. Rycymer król Mir lub Miro u Swebów w Hiszpanii Inguomer i Sigimer u Cherusków
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Wasza Wysokość @ 12/11/2009, 15:14) Imiona z końcówką -mir lub -mer pojawiają się u różnych ludów germańskich Markomir lub Markomer u Grzegorza z Tours, Historiae, II, 9. Rycymer król Mir lub Miro u Swebów w Hiszpanii Inguomer i Sigimer u Cherusków
No, no... Robi się coraz ciekawiej. Ja ze swej strony dorzucę fragment z pracy Tadeusza Sulimirskiego Sarmaci, który to nawiazuje do kwestii nas tu interesującej:
Wpływowi irańskiemu zawdzięcza antroponimia słowiańska taz zwane imiona teoforyczne, zawierajace człony Bogo-, Bogu-, -bog. Imię Boguchwał jest kalką lub wprost zapożyczeniem imienia medyjsko - scytyjskiego Boga-farna. Podobnego pochodzenia są imiona Domasław, Domażyr, Domnamir i tym podobne, które nie występują nigdzie poza grupą irańską i słowiańską.
Pozdrawiam
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE Rycymer Pozdrawiam!
Interesujące jest również imię Wendelin (Vendelin), być może wandalskiego pochodzenia, a będące prawdopodobnie skróconą formą imienie Wendelmar/Vendelmer (Vendelmar/Vendelmer). W Polsce nie jest zbyt popularne, spotykam się z nim natomiast nader często u naszych południowych sąsiadów, zwłaszcza na Orawie. Dlaczego akurat tam? Był bowiem swego czasu święty tego imienia, którego od wieków powszechnie określa się mianem opiekuna pasterzy, Orawa zaś zachowała do dziś przebogate tradycje pasterskie.
Pogórze Orawskie
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(rycymer @ 12/11/2009, 16:54) QUOTE Rycymer Pozdrawiam!
Rozumiem, że w tej sytuacji po prostu nie mogłeś nie zabrać głosu
Pozdrawiam
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE Rozumiem, że w tej sytuacji po prostu nie mogłeś nie zabrać głosu Byłoby to wręcz nietaktem z mej strony. No, ale myślę, iż mój post chyba wniósł coś jednak do tematu - mamy końcówkę -mir bądź -mer również u Wandalów.
|
|
|
|
|
|
|
Saladim
|
|
|
Nowicjusz |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 13 |
|
Nr użytkownika: 58.106 |
|
|
|
AJ |
|
Stopień akademicki: mgr |
|
Zawód: freelance |
|
|
|
|
Czy ktoś jest w stanie sensownie wyjaśnić co właściwie oznaczała ta końcówka w imionach MIR lub MER?
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Saladim @ 13/11/2009, 11:12) Czy ktoś jest w stanie sensownie wyjaśnić co właściwie oznaczała ta końcówka w imionach MIR lub MER? Chyba padlo wyzej -mir u Słowian w sensie pokój.Tak jak wspólczesnie w rosyjskim. Natomiast u Germanów można sie chyba doszukiwać -mir, -mer w znaczeniu większy,jak w wspólczesnym niemieckim -mehr.
Zastrzegam ze pisze to tylko na podstawie analogi z wyzej wspomnianymi jezykami.
|
|
|
|
|
|
|
|
Zwrócić należy uwagę na choćby etymologię imienia Inguomer czyli "Sławiony w bogu Ingonie" - H. Wolfram, Germanie, s. 38.
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Alex Clockwork @ 13/11/2009, 12:30) QUOTE(Saladim @ 13/11/2009, 11:12) Czy ktoś jest w stanie sensownie wyjaśnić co właściwie oznaczała ta końcówka w imionach MIR lub MER? Chyba padlo wyzej -mir u Słowian w sensie pokój.Tak jak wspólczesnie w rosyjskim. Po rosyjsku mir znaczy również świat. Po polsku poważanie, szacunek oraz pokój w sensie prawnym. http://www.sjp.pl/mir Można cieszyć się mirem wśród kolegów lub zostać skazanym za naruszenie miru domowego. Imię np. Jaromir przetłumaczyłbym jako "wzbudzający szacunek swoją witalnością".
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE Może na jakiejś stronie o twórczości Sapkowskiego W wiedźminie była rzeka Jaruga i mężczyzna Jurga Jaruga to wyraz z gwary małopolskiej, oznaczający 'parów, wąwóz' także 'głęboki wąwóz, błoto'.
QUOTE QUOTE(Saladim @ 13/11/2009, 11:12) Czy ktoś jest w stanie sensownie wyjaśnić co właściwie oznaczała ta końcówka w imionach MIR lub MER? *
Chyba padlo wyzej -mir u Słowian w sensie pokój.Tak jak wspólczesnie w rosyjskim. Natomiast u Germanów można sie chyba doszukiwać -mir, -mer w znaczeniu większy,jak w wspólczesnym niemieckim -mehr.
Zastrzegam ze pisze to tylko na podstawie analogi z wyzej wspomnianymi jezykami. Jak podaje L. Bednarczuk w "Językach Indoeuropejskich" ...'duży' sirl. már, mór, wal. mawr, bret. meur, skorn. maur, gal. maros (skąd zapewne germ. -mār i słow. -měrъ w imionach osobowych)...” Jak widać pierwotne znaczenie tego formantu w imionach to ‘duży’. Zastanawiające jest, że niektóre gockie imiona mają ten formant w formie „słowiańskiej” – mir lub –mer. Oczekiwana forma germańska powinna brzmieć –mar. A całkiem kuriozalnie wyglądają imiona używane przez dawnych German zakończone na –gast, który to formant jest typowym słowiańskim formantem –gost, tworzącym wiele imion.
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(A.Mączka @ 13/11/2009, 21:59) Oczekiwana forma germańska powinna brzmieć –mar. jak-Waldemar
Mam pytanie choc boje sie ze to mały offtop-czy wspomniane -mer,-mir,-gast wystepują głównie u wschodnich plemion germańskich?Czy można stąd wysuwać jakieś wnioski co do kontaktów z Słownianami?*
*Przepraszam jesli kogos ubawilem zanadto ale jestem laikiem w tej kwestii.
|
|
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|