QUOTE
Dokładnie znane są jedynie straty zbrojnych organów władzy ludowej (4018 milicjantów, 1615 funkcjonariuszy UB, 3729 żołnierzy WP, KBW i WOP, 495 członków ORMO – razem 9857 os.).
Według obliczeń Tadeusza Kosowskiego, wśród ofiar podziemia zbrojnego było też 5043 bezbronnych cywilów, w tym 2655 rolników i 691 gospodyń domowych oraz 187 dzieci do lat 14. Ocenia się, że po stronie „wyklętych” zginęły 7672 osoby. Zginęło też 1980 wojskowych radzieckich. Łącznie 25 tys. osób.
———————————————————————————————————————————————————–
- okres roku szkolnego 1942/43, Zakrzówek – Stanisław Szwaja, lat 18, uczeń Szkoły Spółdzielczej ZSS Społem zamordowany we własnym domu na oczach matki i siostry przy użyciu noży przez bojówkę NSZ. Przypadek śmierci za lewicowe poglądy.
Szkolni koledzy Szwaji skompletowali później oddział w celu jego pomszczenia. Prowadzili walki z Niemcami i oddziałami NSZ. Jeden z nich przeszedł do historii jako “Cień” – sprawca mordu na żołnierzach AK.
Na podstawie relacji Zofii Olszakowskiej w “Maly skrawek wolnej Polski”, Warszawa 2007.
- 1943, Makowice – powiat Miechów: Noga Stanisław – członek Gwardii Ludowej “Wolność Równość Niepodległość” zamordowany przez NSZ.
- 1943: Ogiński Antonii – Członek PPS, podczas wojny przewodniczący komendy WRN w Dąbrowie gm. Przytyk, pow. Radom. Zamordowany przez NSZ.
- czerwiec/lipiec 1944 – Ostrów: Nyderek Wilhelm – sekretarz okręgowy związku zawodowego chemików członek PPS, podczas wojny w WRN. Zdenuncjowany przez NSZ zginął rozstrzelany przez Niemców.
- 16 stycznia 1945: Łęgowik Zygmunt ps. “Brzeszczot” – harcerz OM TUR, członek PPS i Gwardii Ludowej WRN, później dowódca zwiadu III Brygadzie Artylerii Armat im. Józefa Bema.
- 1 lipca 1944 – Gildy: Mirowski Stefan ps. “Mściciel” – urodzony w 1913 roku, łącznik terenowy oddziału “Brzeszczota”. Zamordowany przez NSZ.
- 1 listopada 1944 – Soborzyce: Woźniak (Radomsko) – członek Organizacji Wojskowej PPS, zginął spalony żywcem przez NSZ.
- 31 stycznia 1946 – Mord w Puchałach Starych
Oddział “Burego” w lesie koło wsi Puchały Stare zamordował 31 furmanów. Mężczyźni byli zabijani obuchami siekier, strzelano jedynie do tych, którzy spróbowali ucieczki (1 przeżył). Zostali oni uprowadzeni 28 stycznia w Łozicach. Podstawą do “aresztowania” było posiadanie konia z wozem i wyznanie prawosławne.
- 31 stycznia 1946 - Zbrodnia w Zaleszanach
Odział NZW dowodzony przez Romualda Rajsa ps. “Bury” zabił poprzez rozstrzelanie lub spalenie 16 osób.
1. Jan Niczyporuk, żona Natalia i ich dwoje małych dzieci.
2. Maria Niczyporuk (zmarła od oparzeń) i jej trzech synów (Aleksy – 3 lata, Michał – 5 lat, Piotr – 7 lat.).
3. Nadzieja Leończuk, córka Bazylego (niemowlę spalone żywcem).
4. Grzegorz Leończuk i jego synowie Sergiusz (6 miesięcy) i Konstanty (3 lata) – rozstrzelani.
5. Teodor Sacharczuk (zastrzelony za odmowę oddania owsa dla koni).
6. Stefan Weremczuk.
7. Piotr Demianiuk (lat 16) syn sołtysa – zastrzelony.
8. Aleksander Zielinko, mieszkaniec Wólki Wygonowskiej – zastrzelony.
Dwóch ostatnich zostało zabitych przed spaleniem wsi. Uprowadzony został Michał Niczyporuk, zamordowany w lesie koło Puchał Starych. Tego samego dnia oddział zabił jeszcze dwie osoby w Wólce Wygonowskiej.
Na podstawie Michał Bołtryk, Tam gdzie stała się tragedia w: Przegląd Prawosławny.
- 2 lutego 1946 – Zanie i Szpaki
W dniu 2 lutego oddział “Burego” spalił wsie Zanie, zabijając 24 osoby, i Szpaki (9 os.), zabijając także kobiety i dzieci. Według niektórych opinii liczne morderstwa Bury przeprowadzał za cichą zgodą lokalnych władz PPR, które liczyły na skutek w postaci masowego eksodusu Białorusinów.
- 14 sierpnia 1947 – Mord w Czarnowcu i Borowcach (powiat Ostrołęka)
Patrol NZW KP „Podhale” zastrzelił bezpartyjnego rolnika Wacława Cudnego syna Adama urodzonego 14 kwietnia 1892, jego żonę Józefę córkę Józefa urodzoną 28 listopada 1904 roku oraz dwie córki: Krystynę urodzoną 5 stycznia 1930 roku z zawodu krawcową i Stanisławę urodzoną 13 stycznia 1926.
Działo się to na oczach dwójki młodszych dzieci, którym nacjonaliści darowali życie.
Według Kazimierza Krajewskiego z IPN, był to przypadek zastosowania odpowiedzialności zbiorowej wobec rodzin, których członkowie „byli w różny sposób uwikłani w pracę dla czerwonego reżimu”.
Na czym polegała „praca dla czerwonego reżimu” w przypadku małżeństwa rolników z Czarnowca i ich młodych córek? Krajewski w tej kwestii milczy.
Tej samej nocy zginął również pracownik PKP, Antoni Rutkowski urodzony w 1912 roku. Krajewski twierdzi, że Rutkowski będący członkiem PPR zginął w Borawem razem ze swoimi rodzicami Władysławem i Stefanią.
My dotarliśmy jednak do źródła mówiącego co innego. Według poniższych notatek Antonii Rutkowski zginął również w Czarnowcu, tego samego dnia co rodzina Cudnych. Natomiast rodzice Rutkowskiego zginęli dzień później i nie w Borawem, a w Borowcach – wsi położonej w podobnej odległości od Czarnowca co Borawe.
Według obliczeń Tadeusza Kosowskiego, wśród ofiar podziemia zbrojnego było też 5043 bezbronnych cywilów, w tym 2655 rolników i 691 gospodyń domowych oraz 187 dzieci do lat 14. Ocenia się, że po stronie „wyklętych” zginęły 7672 osoby. Zginęło też 1980 wojskowych radzieckich. Łącznie 25 tys. osób.
———————————————————————————————————————————————————–
- okres roku szkolnego 1942/43, Zakrzówek – Stanisław Szwaja, lat 18, uczeń Szkoły Spółdzielczej ZSS Społem zamordowany we własnym domu na oczach matki i siostry przy użyciu noży przez bojówkę NSZ. Przypadek śmierci za lewicowe poglądy.
Szkolni koledzy Szwaji skompletowali później oddział w celu jego pomszczenia. Prowadzili walki z Niemcami i oddziałami NSZ. Jeden z nich przeszedł do historii jako “Cień” – sprawca mordu na żołnierzach AK.
Na podstawie relacji Zofii Olszakowskiej w “Maly skrawek wolnej Polski”, Warszawa 2007.
- 1943, Makowice – powiat Miechów: Noga Stanisław – członek Gwardii Ludowej “Wolność Równość Niepodległość” zamordowany przez NSZ.
- 1943: Ogiński Antonii – Członek PPS, podczas wojny przewodniczący komendy WRN w Dąbrowie gm. Przytyk, pow. Radom. Zamordowany przez NSZ.
- czerwiec/lipiec 1944 – Ostrów: Nyderek Wilhelm – sekretarz okręgowy związku zawodowego chemików członek PPS, podczas wojny w WRN. Zdenuncjowany przez NSZ zginął rozstrzelany przez Niemców.
- 16 stycznia 1945: Łęgowik Zygmunt ps. “Brzeszczot” – harcerz OM TUR, członek PPS i Gwardii Ludowej WRN, później dowódca zwiadu III Brygadzie Artylerii Armat im. Józefa Bema.
- 1 lipca 1944 – Gildy: Mirowski Stefan ps. “Mściciel” – urodzony w 1913 roku, łącznik terenowy oddziału “Brzeszczota”. Zamordowany przez NSZ.
- 1 listopada 1944 – Soborzyce: Woźniak (Radomsko) – członek Organizacji Wojskowej PPS, zginął spalony żywcem przez NSZ.
- 31 stycznia 1946 – Mord w Puchałach Starych
Oddział “Burego” w lesie koło wsi Puchały Stare zamordował 31 furmanów. Mężczyźni byli zabijani obuchami siekier, strzelano jedynie do tych, którzy spróbowali ucieczki (1 przeżył). Zostali oni uprowadzeni 28 stycznia w Łozicach. Podstawą do “aresztowania” było posiadanie konia z wozem i wyznanie prawosławne.
- 31 stycznia 1946 - Zbrodnia w Zaleszanach
Odział NZW dowodzony przez Romualda Rajsa ps. “Bury” zabił poprzez rozstrzelanie lub spalenie 16 osób.
1. Jan Niczyporuk, żona Natalia i ich dwoje małych dzieci.
2. Maria Niczyporuk (zmarła od oparzeń) i jej trzech synów (Aleksy – 3 lata, Michał – 5 lat, Piotr – 7 lat.).
3. Nadzieja Leończuk, córka Bazylego (niemowlę spalone żywcem).
4. Grzegorz Leończuk i jego synowie Sergiusz (6 miesięcy) i Konstanty (3 lata) – rozstrzelani.
5. Teodor Sacharczuk (zastrzelony za odmowę oddania owsa dla koni).
6. Stefan Weremczuk.
7. Piotr Demianiuk (lat 16) syn sołtysa – zastrzelony.
8. Aleksander Zielinko, mieszkaniec Wólki Wygonowskiej – zastrzelony.
Dwóch ostatnich zostało zabitych przed spaleniem wsi. Uprowadzony został Michał Niczyporuk, zamordowany w lesie koło Puchał Starych. Tego samego dnia oddział zabił jeszcze dwie osoby w Wólce Wygonowskiej.
Na podstawie Michał Bołtryk, Tam gdzie stała się tragedia w: Przegląd Prawosławny.
- 2 lutego 1946 – Zanie i Szpaki
W dniu 2 lutego oddział “Burego” spalił wsie Zanie, zabijając 24 osoby, i Szpaki (9 os.), zabijając także kobiety i dzieci. Według niektórych opinii liczne morderstwa Bury przeprowadzał za cichą zgodą lokalnych władz PPR, które liczyły na skutek w postaci masowego eksodusu Białorusinów.
- 14 sierpnia 1947 – Mord w Czarnowcu i Borowcach (powiat Ostrołęka)
Patrol NZW KP „Podhale” zastrzelił bezpartyjnego rolnika Wacława Cudnego syna Adama urodzonego 14 kwietnia 1892, jego żonę Józefę córkę Józefa urodzoną 28 listopada 1904 roku oraz dwie córki: Krystynę urodzoną 5 stycznia 1930 roku z zawodu krawcową i Stanisławę urodzoną 13 stycznia 1926.
Działo się to na oczach dwójki młodszych dzieci, którym nacjonaliści darowali życie.
Według Kazimierza Krajewskiego z IPN, był to przypadek zastosowania odpowiedzialności zbiorowej wobec rodzin, których członkowie „byli w różny sposób uwikłani w pracę dla czerwonego reżimu”.
Na czym polegała „praca dla czerwonego reżimu” w przypadku małżeństwa rolników z Czarnowca i ich młodych córek? Krajewski w tej kwestii milczy.
Tej samej nocy zginął również pracownik PKP, Antoni Rutkowski urodzony w 1912 roku. Krajewski twierdzi, że Rutkowski będący członkiem PPR zginął w Borawem razem ze swoimi rodzicami Władysławem i Stefanią.
My dotarliśmy jednak do źródła mówiącego co innego. Według poniższych notatek Antonii Rutkowski zginął również w Czarnowcu, tego samego dnia co rodzina Cudnych. Natomiast rodzice Rutkowskiego zginęli dzień później i nie w Borawem, a w Borowcach – wsi położonej w podobnej odległości od Czarnowca co Borawe.
Czy można zweryfikować te dane, ewentualnie skorygować listę