Jak doszło do powstania Protektoratu Czech i Moraw oraz państwa słowackiego '39 ?

Doszło do tego po napaści Niemiec na Czechosłowację w marcu 1939.

Dużo ciekawsze i dalej nie do końca znane jest tło wydarzeń poprzedzających tą bezkrwawą agresję. Głównym aktem w tym rzeczywistym dramacie była konferencja monachijska z września 1938. Tam Czechosłowacja został "sprzedana" Hitlerowi praktycznie za darmo. A nawet gorzej niż za darmo, bo Hitlerowi udało się dokonać dalszych podziałów w obozie przyszłej koalicji antyhitlerowskiej.

Klęska dyplomacji Wielkiej Brytanii i Francji musiała jednak mieć wiele przesłanek, a te nie do końca są znane. Udział - na szczęście niewielki - Polski też nadal budzi kontrowersje. Na tym Forum napisano już grubą księgę na ten temat.

Płynnie;
Po konferencji w Monachium i zajęciu przez Niemców tzw. "Sudetenlandu", Czechosłowacja zmieniła swój status na tzw. Republikę Czesko-Słowacką.
Edward Benesz wcześniej czmychnął do W. Brytanii, a jego miejsce zajął czcigodny prawnik - Emil Hacha.
Od tego czasu nasz południowy sąsiad zaczął funkcjonować jako federacja Czech, Słowacji i Ukrainy Karpackiej. Byt tej ostatniej zakończył się w marcu 1939r. i przypadła ona Węgrom.
Słowacy nie bardzo wiedzieli co ze sobą począć. Durczansky optował za związaniem się z Polską, ale Becka średnio to interesowało i w końcu zwyciężyła opcja księdza Tiso, co poskutkowało proklamacją niepodległości Słowacji w dniu 14.03.1939r. Rzesza była jednak zmuszona dopomóc niemrawym Słowakom w podjęciu tej wiekopomnej decyzji. Oczywiście zarówno Polska, jak Węgry coś tam sobie z terytorium słowackiego "ogryzły". Tak, czy owak - byt Słowacji miał swoją premierę, co winno zachwycić Ś.P. Komenskego.
Widząc taki rozwój sytuacji, sprytny Emil udał się do Berlina, gdzie poprosił Rzeszę o protekcję. Żeby nie wyszedł na jakiegoś kolaboranta, to jeszcze "przystrugał" omdlenie, jakieś dąsy, fochy, ale... oczywiście prośbę o protekcję podpisał, bo po to przyjechał.
Dzięki temu sprytnemu zagraniu Emila, Czesi żyli sobie do końca wojny jak pączki w masełku i nawet własne wojsko mieli, które jednak prochu nie powąchało, chyba że na ćwiczeniach.

Tak to mniej więcej wyglądało.

Nieprawda , Czesi nie żyli jak " pączki w masełku " trafiali do KL , byli torturowani , były Lidice , oczywista inaczej wyglądało to niż w GG ( dużo , dużo lepiej ), ale sugerowanie ze Czesi łatwo i bez upokorzeń przeszli okupacje jest przekłamaniem.

Gentlemen, zwracam uwage na tytul watka oraz tytul posta. Sprawy dot. Protektoratu sa poruszane (od lat) w innych dzialach.
Moderator N_S

Ja z kolei chciałem zapytać o sytuację Czechów na Słowacji, po układzie monachijskim i w czasach I Republiki Słowackiej. W książce "Pepiki" Mariusz Surosz, napisał,że z powodu rosnącego nacjonalizmu słowackiego po powstaniu II Reoubliki Czechosłowackiej zaczęli oni opuszczać Słowację i przenosić się do Czech. Jakie trudności spotykali ci, którzy pozostali na Słowacji? Byli kimś w rodzaju obywateli drugiej kategorii?

Tego nie rozumiem. Proszę o sprecyzowanie.

Wyżej "dałem ciała" (post nr 3) - Napisałem Durczansky, a powinno być Sidor.
Przepraszam.

Napisane było, że oprócz z ziem zagarniętych wówczas przez Niemców, na tereny Czech przybywali także czescy uchodźcy ze Słowacji, dla których ze względu na rosnący słowacki nacjonalizm nie było już tam miejsca. Właśnie o to się pytam. Jakie trudności czy represjie spotykały wtedy i po powstaniu I Republki Słowackiej, zamieszkujących tam Czechów.

Gdzie to było napisane?
Coś mi tu nie pasuje w dalszym ciągu.
Niemcy zagarnęli tzw. Sudetenland, ale w końcu zajęli całe Czechy (jako protektorat). To niby dokąd mieli Czesi uciekać?

Pamiętajcie, że Polska sanacyjna również brała udział w rozkradzeniu CSR. Był to szczyt osiągnięć dyplomacji Polski postziukowej, która od dawna, czyli za życia genialnego komendanta, naciskała Niemcy, aby wspólnie dokonać podziału łakomego kąska (vide Michulec). Uzgodniono to też z Adolfem. Remember!

Coraz więcej ciekawych wiadomości w tym wątku (a sprawa Protektoratu bardzo mnie nurtuje!). Ale może dodajcie trochę dokumentów mili przedmówcy. Poza tym zarówno w Protektoracie jak i na "niezależnej" Słowacji działali przecież (nielegalnie) komuniści.

popierani przez Londyn, czego siedzący sobie w Londynie Benesz nie mógł strawić, więc go mocno to irytowało. Churchillowi było obojętne, gdzie będą za jego imperium ginęły bezbronne istoty. Oni zresztą zawsze walczyli do ostatniego żołnierza, byle nie swojego oczywiście.

Już napisałem w poście nr. 6, że w książce "Pepiki" Mariusza Surosza.



Chodziło mi o ucieczki Czechów, ze Słowacji do Czech w okresie II Republiki Czechosłowackiej oraz o sytucję Czechów, którzy na Słowacji pozostali.

Spojrzę na to po amatorsku, ale za to bez zakłamanej poprawności politycznej.

Czesi to jakby pół-Słowianie pół-Niemcy. Na dodatek niezbyt religijni, więc łatwo ulegający argumentom "rozsądku" (głową muru nie przebijesz, po co mamy niszczyć nasze budynki?). {Czy Ślązacy to coś podobnego??}

Słowacy niby bardziej Słowiańscy, ale łatwi do zmanipulowania na tle urazów anty-czeskich (i antywęgierskich?).

Hitler uznał, że rozgrywkę z Czechosłowacją da się przeprowadzić zbytnio się nie przemęczając. Anglicy i Francuzi machnęli ręką i stwierdzili, że odbywa się nieunikniona dalsza część Anschlussu więc trzeba ulec Hitlerowi i na prawdziwą rozgrywkę jeszcze poczekać (tu wychodzi głupota przywództwa francuskiego).

Sowieci już się szykowali do taktycznego sojuszu z Hitlerem więc palcem w bucie nie kiwnęli, zwalając wszystko na Polskę, że im uniemożliwia interwencję w obronie Czechów, a Słowacy formalnie obrony nie potrzebowali bo "uzyskali" własne państwo.

I już jako "lekki off-top": Czy tak wiele się zmieniło od tamtego czasu mimo: wojny, indoktrynacji komunistycznej, przystąpienia obu analizowanych państw do UE i postępu technologicznego

&

Rownie bez politycznej poprawności: człowieku, nie piszesz na onecie.

Usiłuję wyjaśnić rzeczy trudne do wyjaśnienia a jednak istniejące.

Nie jestem specjalistą ani od służb specjalnych ani od tajników dyplomacji, jednak tak bezprecedensowa i totalnie żenująca klęska dyplomacji (i francuskiej i angielskiej) jaka miała miejsce w Monachium 1938 nie mogła się odbyć o tak sobie!
Założenie, że dyplomaci i szefowie obu rządów nagle zwariowali też odrzucam. Zresztą - o dziwo (?) - Edouard Daladier po tej "sromotnej klęsce" uwieńczonej niedługo później totalną i całkowicie kompromitującą klęską militarną Francji, po Drugiej Wojnie Światowej powrócił - jednak - do polityki.
Zatem naprawdę wielu rzeczy jeszcze nie wiemy. Nie wyobrażam też sobie, żeby tajne raporty angielskie i francuskie dotyczące Czechosłowacji w roku 1938-ym bawiły się w poprawność polityczną. Stąd moje przesadne (?) hipotezy zakwestionowane (chyba trochę niedyplomatycznie...) przez Lancastera.