Od kiedy w Kościele obowiązuje celibat ? - kliknij, aby przejść na forum
Jak mi wiadomo celibat (bezżenność osób duchownych) został wprowadzony w XIII w. Wie ktoś przez kogo i w jakich okolicznościach?
okoliczności były długie bo od X wieku zgodnie z programem reform opactwa Cluny propagowano celibat (zwolennikiem ich było wielu wielkich papieży m.in. "moj" Sylwester II)... 
Jeśli cię to zainteresuje, w Polsce wprowadził celibat arcybiskup gnieźnieński Henryk Kietlicz
Jak podaje oficjalne źródło:
Początkowo celibat zalecano i pochwalano, np. bezżenni byli Tytus i Tymoteusz. Żonaci prezbiterzy po owdowieniu nadal pozostawali przy swej posłudze, nie posiadając już żon. W II w. Tertulian pisał: „I będzie składał ofiary (...) przez kapłana, który został powołany do kapłaństwa jako mąż raz żonaty lub w ogóle z dziewictwa do tego stanu włączony".
W pierwszych wiekach zalecano kapłanom wstrzemięźliwość seksualną, bez względu na to czy żyli samotnie, czy mieli rodziny. Żonaci mężczyźni byli dopuszczani do święceń, a wyższe święcenia wykluczały pożycie małżeńskie; chyba że ktoś żenił się dopiero po przyjęciu święceń - wtedy tracił stanowisko duchowne.
W 306 r. synod w Elwirze usankcjonował wcześniejszy obyczaj, wedle którego od żonatych mężczyzn, którzy przyjmowali święcenia kapłańskie, żądano wyrzeczenia się pożycia małżeńskiego.
Do VII w. biskupi, także papieże, miewali małżonki, a ich synowie piastowali w Kościele najwyższe urzędy: św. Sylweriusz był synem 52. papieża - św. Hormizdasa, a święci Bonifacy I, Feliks III i Anastazy byli synami kapłanów.
W VIII w. celibat stał się prawem powszechnym na Zachodzie, ale dopiero papieże XI w. - zwłaszcza Grzegorz VII - zaangażowali się w walkę o jego upowszechnienie. Proces ten trwał przez stulecia. Ostatecznie Wschód zachował prawo zawierania małżeństwa przez duchownych aż do czasu otrzymania wyższych święceń, natomiast Zachód rozszerzył celibat na wszystkich księży.
A teraz prawdziwa ciekawostka (źródło to samo):
"Dopiero w 1917 r. (!!!) pojawił się w kodeksie zapis o celibacie, przywołujący prawodawstwo soboru trydenckiego; wtedy źródłem tego zobowiązania stało się prawo kościelne."
Mówiąc szczerze, byłam przekonana, że celibat wprowdził do prawa kanonicznego już Sobór Trydencki (lata 1545-1563). Człowiek uczy się przez całe życie.
Przy okazji chciałam przypomnieć, że Kościół nigdy nie traktował celibatu jako dogmat. Od samego początku była to próba
- po pierwsze: pogłębienia formacji duchowej,
- po drugie: administracyjnego rozwiązania problemów nękających Kościół, a wynikających z ułomnej ludzkiej natury (np. symonia)
Początkowo celibat zalecano i pochwalano, np. bezżenni byli Tytus i Tymoteusz. Żonaci prezbiterzy po owdowieniu nadal pozostawali przy swej posłudze, nie posiadając już żon. W II w. Tertulian pisał: „I będzie składał ofiary (...) przez kapłana, który został powołany do kapłaństwa jako mąż raz żonaty lub w ogóle z dziewictwa do tego stanu włączony".
W pierwszych wiekach zalecano kapłanom wstrzemięźliwość seksualną, bez względu na to czy żyli samotnie, czy mieli rodziny. Żonaci mężczyźni byli dopuszczani do święceń, a wyższe święcenia wykluczały pożycie małżeńskie; chyba że ktoś żenił się dopiero po przyjęciu święceń - wtedy tracił stanowisko duchowne.
W 306 r. synod w Elwirze usankcjonował wcześniejszy obyczaj, wedle którego od żonatych mężczyzn, którzy przyjmowali święcenia kapłańskie, żądano wyrzeczenia się pożycia małżeńskiego.
Do VII w. biskupi, także papieże, miewali małżonki, a ich synowie piastowali w Kościele najwyższe urzędy: św. Sylweriusz był synem 52. papieża - św. Hormizdasa, a święci Bonifacy I, Feliks III i Anastazy byli synami kapłanów.
W VIII w. celibat stał się prawem powszechnym na Zachodzie, ale dopiero papieże XI w. - zwłaszcza Grzegorz VII - zaangażowali się w walkę o jego upowszechnienie. Proces ten trwał przez stulecia. Ostatecznie Wschód zachował prawo zawierania małżeństwa przez duchownych aż do czasu otrzymania wyższych święceń, natomiast Zachód rozszerzył celibat na wszystkich księży.
A teraz prawdziwa ciekawostka (źródło to samo):
"Dopiero w 1917 r. (!!!) pojawił się w kodeksie zapis o celibacie, przywołujący prawodawstwo soboru trydenckiego; wtedy źródłem tego zobowiązania stało się prawo kościelne."
Mówiąc szczerze, byłam przekonana, że celibat wprowdził do prawa kanonicznego już Sobór Trydencki (lata 1545-1563). Człowiek uczy się przez całe życie.
Przy okazji chciałam przypomnieć, że Kościół nigdy nie traktował celibatu jako dogmat. Od samego początku była to próba
- po pierwsze: pogłębienia formacji duchowej,
- po drugie: administracyjnego rozwiązania problemów nękających Kościół, a wynikających z ułomnej ludzkiej natury (np. symonia)
To jest wersja pozbawiona grafik. Jeżeli chcesz przejść do głównego forum kliknij tutaj.