Witam, w książce Moczarskiego "Rozmowy z katem" natknąłem się na ciekawą wzmiankę o likwidatorach getta warszawskiego. Jak mówi Stroop:


posiada ktoś więcej informacji o tej formacji? Ten sposób prowadzenia walki jest bardzo nietypowy dla niemców i byłem dosc zaskoczony gdy na ten opis w książce sie natknąłem

Ale co w tym jest nietypowego, poza faktycznie rzadkim przypadkiem użycia pancerzy? Niemcy nie używali grup szturmowych ani rozpoznawczych ze specyficznym uzbrojeniem i wyposażeniem dostosowanym do konkretnej akcji oraz zamaskowanych?

Nietypowym jest to, że Stroop ich nazwał partyzantami.

No tak. Choć unsere Banditen o nich nie mówił .

Po prostu pierwszy raz spotkalem sie z takim czyms, ze niemcy tworzyli grupy 'partyzanckie', myslalem ze u nich tylko ordnung. Cóż, widocznie muszę nadrobic braki w wiedzy

Troszkę nie rozumiem, czy wg Ciebie w jednostkach typu partyzanckiego nie występuje ordnung (chyba, ze inaczej rozumiemy znaczenie tego słowa)? W tym przypadku Stroop stworzył niewielkie, nie istniejące w ramach normalnej struktury grupy, dodatkowo nieregulaminowo wyposażone. Ale nie ma w tym nic niezwykłego, tworzono je w celach specjalnych, tak jak tutaj, a Niemcy w ogóle przodowali w formowaniu ad hoc różnej wielkości oddziałów przeznaczonych do wykonania konkretnego zadania.

mi ten ordnung niemiecki kojarzył się ze zwartymi szeregami żołnierzy, formacjami itp

Vitam

Nietypowym jest to, że Stroop ich nazwał partyzantami. (Poldas)

A jak ich nazwał? Książki nie czytałem - czy jest tam podane konkretne niemieckie słowo, czy tylko polskie (niekoniecznie dosłowne) tłumaczenie?

To już trzeba by zapytać p. Mocarskiego jakiego słowa użył Stroop. Ale raczej partizanen, Stroopowi wyraźnie chodziło o to, że na działania Żydów odpowiedział (jak to się kiedyś w Polsce przy okazji Hiszpanii mówiło) gerylasówką.

Stroop z Moczarskim długo siedzieli razem w "pierdlu" wieć jakoś się dogadywali ze sobą.

Dla mnie nazwa "partyzanci" jest z tej przyczyny śmieszna, że wychodziło by na to iż owe niemieckie grupy zbrojne grasowały na obszarze getta warszawskiego w warunkach przewagi militarnej Żydowskiej Organizacji Bojowej i jeszcze korzystały ze wsparcia miejscowej ludności.
Pomijając makabrę tamtych wydarzeń, to sformułowanie Stroopa jest dla mnie co najmniej dziwne.

Stad moje porównanie do sytuacji Hiszpanii i walk w niej polskich jednostek. Hiszpanie walczyli za pomocą guerilli, Polacy, w ramach możliwości, odpowiadali gerylasówką: http://sjp.pwn.pl/haslo.php?id=2461452
W walce z partyzantką dobrym sposobem jest podział własnych, można powiedzieć, ciężkich i powolnych jednostek na mniejsze, dysponujące podobną ruchliwością jak partyzanckie, oddziały. Podobne pod względem liczebności, są trudniejsze do wykrycia i znacznie szybciej się poruszają, mają więc większe szanse na dopadnięcie i nawiązanie walki z nieuchwytnym wrogiem. Zaś niezbędną przewagę, kiedy już dojdzie do starcia, zapewnia lepsze wyszkolenie oraz wyposażenie, zwłaszcza w broń (tu np. maszynową). No i w skrócie tyle, sposób znany i stosowany (w miarę możliwości ale i pomysłowości) od dawna.