Bajuwarowie na kartach historii pojawili się w połowie VI wieku. Pierwsza wzmianka o nich pochodzi od Jordanesa z około roku 551/552, który napisał:
"nam regio illa Suavorum ab oriente Baibaros habet, ab occidente Francos,, a meridie Burgundzones, a septentrione Thuringos...".
Kolejny wspominającym o Bawarach był Wenancjusz Fortunat, który ok. 565 r. wspomniał o nich wracając z pielgrzymi do grobu św. Marcina w Tours.
Natomiast w 536 r. historyk Agatiasz Scholastyk pisze, że królowi Franków Teodebertowi podlegali Alemanowie oraz kilka innych ludów, a sam merowiński król w liście do cesarza bizantyjskiego chwali się, że jego ziemie rozciągają się "od Dunaju i granic Panonii aż do wybrzeża oceanu".

Co wiemy o początkach plemienia Bajuwarów i historii pierwszego państwa bawarskiego pod panowaniem dynastii Agilolfingów ?

kristian11345, napisałeś:
"Co wiemy o początkach plemienia Bajuwarów i historii pierwszego państwa bawarskiego pod panowaniem dynastii Agilolfingów ?"
Na początku zaznaczę, iż jeśli chcesz zdobyć głębszą wiedzę na ten temat będziesz musiał zapoznać się z opracowaniami w języku niemieckim. Niestety, informacji na ten temat - poza ogólnikami - w naszej (polskojęzycznej) literaturze tyle co kot napłakał. A zagadnienie ciekawe, bo etnogeneza Bawarów jest - chyba - najbardziej tajemniczym zjawiskiem w zakresie tworzenia się średniowiecznych "narodów niemieckich".
Nie dzieląc zapałki na czworo trzeba stwierdzić, że najpowszechniejszym poglądem jest łączenie początków Bawarów z "wygnańcami" germańskimi z terytoriów czeskich, morawskich i słowackich. Grupy te (m.in. Markomanowie i Kwadowie) nawarstwiły się na pozostałości romańskie i drobne społeczności germańskie zamieszkujące w końcu V i początkach VI stulecia znaczą część terytorium dzisiejszych południowo-wschodnich Niemiec i zachodniej Austrii. Należy też podkreślić, że obok Franków i Alemanów Bawarowie reprezentowali najwyższy poziom kultury materialnej spośród ludów germańskich zamieszkujących ziemie "niemieckie". Dodać też można, iż po okresie odpływu z ziem zadunajskich bardzo szybko przeszli do kontrofensywy wobec Słowian, Bułgarów i Awarów. Dzięki swojemu potencjałowi ludnościowemu, stosunkowo wysokiemu poziomowi kultury materialnej i dobrej organizacji wojskowej osiągali znaczące sukcesy zdobywcze. Np. po rozbiciu Kaganatu Awarskiego w wielkiej liczbie (rycerstwo, duchowieństwo, chłopi) pojawili się aż nad brzegami Balatonu, w okolicach dzisiejszego Grazu i w tzw. Rugilandzie. Dopiero nasi bratankowie czyli Węgrzy wypchnęli ich daleko na zachód. Gdyby nie Arpad to być może smakowity Tokaj byłby najbardziej popularnym eksportowym trunkiem "państwa wschodniobawarskiego"