Zbioru pieśni znanego jako Carmina Burana przedstawiać chyba nie trzeba. Zainteresowanych tekstami odsyłam do: http://www.hs-augsburg.de/~harsch/Chronolo...a/bur_car0.html
Ja jednak chciałbym zapytać, jak sądzicie - na ile te jedne z najlepiej znanych obecnie pieśni średniowiecznych były znane w samym Średniowieczu? Może były to nikomu nie znane produkty nikomu nie znanych poetów, zawdzięczające swoją dzisiejszą sławę głupiemu losowi? A może jednak podśpiewywano je po wszystkich karczmach i dworach Europy?

EDIT: Pytanie pomocnicze: Czy znamy jakieś odniesienia lub nawiązania do którejś z Carmina Burana?

Można założyć z dużą dozą pewności, że Carmina Burana były bardzo popularne w środowisku wędrownych żaków i tawernianych kompanii. Natomiast, jeśli chodzi o dwory ksiażęce/królewskie, do tej kwestii podeszłabym ostrożniej, Carmina były dość niewyszukane, a ich treści były czasem dość kontrowersyjne. Nie można wykluczyć, że były śpiewane na niektórych dworach, jednakże w poezji dworskiej preferowano motywy rycerskie, opisy bohaterskich walk i czynów wielkich herosów (np. Aleksandra), a także peany na cześć dworskiej miłości, które rzadko pojawiały się w Carmina.

edit: pozwolę sobie tutaj wkleić cytat z książki, spisanej przez wielu autorów, o jakże mówiącym tytule Wine, Women and Song z 1884 r. (można ją znaleźć tu.)

With something of the same kind we have long been familiar in the Troubadour poetry of Provence. But Provençal literature has a strong chivalrous tincture, and every one is aware with what relentless fury the civilisation which produced it was stamped out by the Church. The literature of the Wandering Students, on the other hand, owes nothing to chivalry, and emanates from a class which formed a subordinate part of the ecclesiastical militia. It is almost vulgar in its presentment of common human impulses; it bears the mark of the proletariate, though adorned with flourishes betokening the neighbourhood of Church and University.

The songs of the Wandering Students were in a strict sense moduli as distinguished from versus; popular and not scholastic. They were, however, composed by men of culture, imbued with classical learning of some sort, and prepared by scholarship for the deftest and most delicate manipulation of the Latin language.

Pytanie, jak długo utrzymywała się popularność tych pieśni? Czy były jeszcze znane w XIII wieku? W XIV? W XV?

Tutaj jakąś próbą odpowiedzi może być przyjrzenie się dziejom kodeksu z owymi carmina i ich tekstom. Kodeks zasadniczo sporządzono ok. 1230 r. Na tym etapie, o ile wyczytałem, można mówić o "dwóch rękach" uczestniczących w jego spisaniu. W XIV w. dodano jeszcze kilka kart. Później kodeks zaopatrzono w oprawę, zmniejszając format - przy okazji cięcia wyleciały pewne fragmenty i pewna część kart. Gros Utworów jest w jęz. łacińskim, trochę w górnoniemieckim,
Tematyk utworów jest różna, jakkolwiek widoczne są pewne grupy, w obrębie których pisarze umieszczali poszczególne utwory. Jeśli chodzi o popularność całego zbioru, to raczej można mowić o niej, gdy współcześnie "wypłynęła". Natomiast jeśli chodzi o układanie wierszy znamy na tyle rymowanek, nie tylko ze zbioru Carmina Burana, żeby stwierdzić, żeby była to popularna forma rozrywki - i to dla wszystkich warstw społecznych, skończywszy na dworach - w końcu może przypomnę, że w Kronice Anonima tzw. Galla (co prawda proza, ale też rymowana) został przytoczony wiersz z okazji uczczenia zwycięstw Krzywoustego nad Pomorzanami:

Pisces salsos et fetentes apportabant alii,
Palpitantes et recentes nunc apportant filii,
Civitates invadebant patres nostri primitus,
Hii procellas non verentur, neque maris sonitus.
Agitabant patres nostri cervos, apros, capreas,
Hii venantur monstra maris et opes equoreas.

Naszym przodkom wystarczały ryby słone i cuchnące,
my po świeże przychodzimy w oceanie pluskajace,
Ojcom naszym wystarczało, jeśli grodów dobywali,
A nas burza nie odstrasza ni szum morskiej fali.
Nasi ojce na jelenie urządzali polowanie,
a my skarby i potwory łowim, skryte w oceanie!
przekł. J. Birkenmajera za R. Grodeckim - trochę odległy, ale oddający "ducha" tekstu łacińskiego.

Miałem na myśli nie tyle popularność całego zbioru, ani też popularność samego układania pieśni, ale popularność konkretnych utworów utrwalonych w tym zbiorze.

Myślę, że to zależy od poszczególnych utworów zapisanych w zbiorze. Ogólnie popularność utworów mierzy się np. ilością rękopisów, cytowań, odniesień, wykorzystywaniem pewnych motywów z innych utworach bądź w innych utworach. Część utworów z Carmina Burana nie jest jakaś specjalnie charakterystyczna, ot rymy "częstochowskie".

A jest zachowany inny niż ten jeden rękopis z Wolfenbuttel? Jeśli tylko jeden, to trudno mówić o popularności.

Pewne utwory są znane skądinąd, albo np. zawierają motywy charakterystyczne dla określonych poetów. W takich przypadkach można jednak mówić o popularności, skoro skrybowie najprawdopodobniej w Tyrolu zapisywali nietypowe jak na region rymy starofrancuskie. Poza tym część utwórów w zbiorze jest przypisywana określonym twórcom, choćby taki Walter z Châtillon, którego twórczość znana jest właściwie spoza zbioru Carmina Burana - mamy przykład twórcy stosunkowo popularnego.