Witam
Piszę z pytaniem dotyczącym sprawy chłopskiej w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a także w czasie zaborów. Interesuje mnie ta kwestia, a do tej pory nie miałem okazji głębiej wejść w temat. W XIX w. zaczęto dostrzegać rolę chłopów m.in. w dążeniu do odzyskania niepodległości, zaczęto także pracować nad ich świadomością narodową.

Czy możecie wypowiedzieć się na ten temat? Jak podchodzono do chłopów w I Rzeczypospolitej? Jak podejście to zmieniło się pod zaborami? Zapraszam do odpowiedzi oraz jeśli to możliwe o zaproponowanie literatury traktującj o tej sprawie.
Pozdrawiam.

Co do książek to na początek wystarczą jakieś podręczniki (typu "Historia Polski", "Rzeczpospolita Obojga Narodów").

Sprawa chłopska w I RP sprowadzała się generalnie do zasady: "To niewolnicy, dodać im jeszcze pańszczyzny". Zaczęło się to zmieniać dopiero w okresie panowania Poniatowskiego, kiedy zwiększyła się świadomość szlachty i magnaterii co do roli jaką chłopi odgrywają chłopi (i jaką odrywać mogą --> wojsko). Ale zdecydowana większość szlachty była zbyt mocno zapatrzona w pomnażanie majątku i przywiązanie do "tradycji" żeby dostrzec zmiany zachodzące w świcie i społeczeństwie. Niestety, ale pomimo upływu czasu, sytuacja zaczęła się stopniowo poprawiać dopiero w XIX w. i to na skutek działań zaborców (głównie spowodowanych tym, aby "patriotyczna" szlachta nie miała oparcia w masach chłopskich, gdyby udało się te masy "oświecić").

Precyzując - niewolnictwo to coś drastycznie innego niż poddaństwo osobiste, które w istocie występowało.

Jeśli chodzi o sytuację chłopów przed rozbiorami to polecam lekturę tego tekstu.

https://www.facebook.com/HistoriaWKieliszku...896118184043783

El_Slavco , dzięki za to krótkie opisanie

Prawy Książę Sarmacji , zrozumiałem, ale dziękuję za sprostowanie

viciousny , dzięki za podsunięcie tekstu, zaraz się zapoznam