Cosik znalazłem.
Pierwsze ziarniaki owsa na terenie Polski znaleziono już w osadzie w Biskupinie. Były to jednak ziarniaki owsa głuchego. Wiele znalezisk owsa siewnego znajdywano na terenie Małopolski. Pochodziły one z wieków od I do V i miały związek z obecnością celtycką. Słowianie przejęli od Celtów wzorzec uprawy jednakże uprawa właściwego owsa upowszechniła się na terenie współczesnej Polski dopiero w wiekach VIII i IX.
I to tyle było na kserówkach, które znalazłem. Dalej się urywa...
Kserówki zrobione były z pracy Jasińskiej i Koteckiego "Szczegółowa uprawa roślin".
Skądinąd wiem, że owies był jednym z najważniejszych zbóż w Polsce. Owies nie był sprzedawany przez folwarki, tylko w małych ilościach był spławiany Wisłą. W swej masie był wykorzystywany jako pożywienie dla ludzi i koni. Owsianka z dodatkiem warzyw była do XVIII wieku, do rozpowszechnienia się ziemniaków, podstawowym pożywieniem mieszkańców wsi i miast. Dopiero właśnie rozpowszechnienie ziemniaków oraz spadek pogłowia koni spowodowany motoryzacją wsi doprowadził do zaniku owsa z puli głównych upraw. Do dzisiaj uprawiany jest on na glebach słabych i górskich. Jego znaczenie jest dostrzegane przez producentów żywności ekologicznej.