Decyzja Adolfa, o wypowiedzeniu wojny USA może i miała mocne uzasadnienie (prowokacyjna polityka USA na Atlantyku), ale nie zmienia to faktu, że była porażająco wręcz głupia. Hitler już prowadził wojnę z dwoma mocarstwami, a postanowił ściągnąć sobie jeszcze na kark największą przemysłową potęgę ówczesnego świata.

A jak mogło by być, gdyby za wszelką cenę starał się uniknąć bezpośredniej konfrontacji? Pierwszym rezultatem byłby dużo słabsze wyniki zmasowanych alianckich nalotów na Niemcy, które rozpoczęły się wiosną 1942 r. Bez amerykańskiego wsparcia RAF nie wyrządziłby takich szkód niemieckiemu przemysłowi zbrojeniowemu i nie zdziesiątkował Luftwaffe.

Zapewne kampania w Afryce Północnej potrwałaby też nieco dłużej, choć ostatecznie Brytyjczycy mieliby dość sił, żeby w ciągu 1943 r. wyprzeć stamtąd siły niemiecko-włoskie. Na otwarcie nowych frontów w Europie byli jednak za słabi. Tak więc Niemcy mieliby więcej dywizji, samolotów i mocy produkcyjnych, których mogliby użyć do walki z Sowietami. Oczywiście nadal byłoby to za mało, żeby zrealizować szaleńcy plan podboju ZSRR, zwłaszcza że nadal docierałaby tam amerykańska pomoc z programu lend-lease, ale niemiecka obrona byłaby dużo twardsza i sowieckie kontrofensywy w 1943 i na początku 1944 r. odniosłyby dużo mniejsze sukcesy. Być może Niemcom udałoby się skutecznie zatrzymać Armię Czerwoną gdzieś nad Dnieprem. W końcu, zarówno Hitler i Stalin, nie widząc szans na jednoznaczne zwycięstwo mogliby się zdecydować na zawarcie pokoju, na zasadzie status quo ante bellum (czyli sprzed 22 czerwca 1941 r.)

Tymczasem na Dalekim Wschodzie Amerykanie dość szybko uporaliby się z Japończykami. Mając do dyspozycji wszystkie swoje siły już w 1943 r. przejęliby większość strategicznych wysp na Pacyfiku, Nową Gwineę i Filipiny i najdalej w połowie 1944 wylądowali w samej Japonii. Jednak walki o macierzyste wyspy japońskie byłyby niezwykle krwawe, pochłaniając życie setek tysięcy amerykańskich żołnierzy.

I tak oto mamy koniec roku 1944 i sytuację patową: w Europie ZSRR i III Rzesza wykrwawione w nierozstrzygniętej kampanii na froncie wschodnim zawarły rozejm, USA wygrały wojnę z Japonią, ponosząc jednak ciężkie (wg. ich własnych standardów) straty w ludziach, a Wielka Brytania panuje w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie, ale nie jest w stanie zagrozić niemieckiej hegemonii w Zachodniej Europie. Czy po wojnie z Japonią amerykańska opinia publiczna dałaby się przekonać Rooseveltowi do krucjaty przeciw III Rzeszy? Mam co do tego spore wątpliwości. A to stwarza możliwość (na nieszczęście dla Polski), że reżim nazistowski przetrwa.

Hitler by na to nie poszedł. Jaką miałby gwarancję, ze "za moment" Stalin uzna iż linia Bugu to za mało, bo bardziej interesuje go linia Odry?

Może najpierw zrobiliby przyczółki w Chinach i stamtąd przez wiele miesięcy nękali Japonię nalotami? Bliżej, niż z wysp na Pacyfiku.

Zawsze może powtórzyć sie wariant "radzieckojapoński" czyli Niemcy nie atakują konwojów idących do Wlk Brytanii. W zamian dostają "niespodziankę"