|
|
Historycy greccy i rzymscy
|
|
|
000gosiulek000
|
|
|
Nowicjusz |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 2 |
|
Nr użytkownika: 57.459 |
|
|
|
Malgorzata Marchlewska |
|
Zawód: uczen |
|
|
|
|
Mam pytanie, jakimi metodami historycy greccy i rzymscy odtwarzali przeszłość? Po co się spierać o starszeństwo? Dlaczego ludziom zależy na tym by ich kultura była starsza od nich? wg Pompejusa Trogusa
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(000gosiulek000 @ 20/07/2009, 14:25) Po co się spierać o starszeństwo? Dlaczego ludziom zależy na tym by ich kultura była starsza od nich? Udowadniając starszość historii i kultury swojego narodu (plemienia), łatwiej jest dowieść jego bezpośrednie pochodzenie od bogów, bogiń czy herosów (w przypadku Grecji najlepiej np.od "boga bogów" - Zeusa), a to zdaniem starożytnych nobilitowało dany lud w oczach innych.
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(000gosiulek000 @ 20/07/2009, 12:25) Mam pytanie, jakimi metodami historycy greccy i rzymscy odtwarzali przeszłość? Po co się spierać o starszeństwo? Dlaczego ludziom zależy na tym by ich kultura była starsza od nich? wg Pompejusa Trogusa
Początkowo (V w. p.Ch.) spisywano po prostu tradycje ustne, uzupełniając w przypadku dziejów najnowszych wspomnieniami własnymi i żyjących uczestników wydarzeń (n.p. "Wojna Peloponeska" Tukidydesa). W miarę powstawania coraz większej ilości dzieł historycznych (także biograficznych i tzw. antykwarycznych*, które z naszego punktu widzenia należy zaliczyć do historiografii, ale przez starożytnych nie były uważane za "historię"). Historycy kompilowali dawniejsze dzieła, uzupełniając samodzielnie najczęściej tylko historię najnowszą. Najbardziej charakterystyczną cecha historiografii starożytnej było zaliczanie jej do literatury pięknej(!), a nie nauki w naszym rozumieniu, stąd większa, często przesadna dbałość o formę dzieła, niż o analizę faktów. Historia dla ówczesnego Greka i Rzymianina to przede wszystkim zajmująca, umoralniająca opowieść oparta na faktach, zestaw "przykładów z życia(wcześniejszych pokoleń)" dla obecnie żyjących. W związku z tym nie zadawano sobie trudu, aby systematycznie studiować inne źródła (dokumenty handlowe i prawne, inskrypcje, itp.), czynili to wyrywkowo jedynie najsumienniejsi historycy. Praktycznie niemal nie korzystano ze źródeł pisanych w językach innych niż greka i łacina.
* Historia w rozumieniu starożytnych to tylko dzieje polityczno-wojskowe, historycy nie zajmowali się wogóle historią gospodarczą, historią sztuki, obyczajów, techniki itd. Powstawały jednak dzieła o takich aspektach przeszłości, były one traktowane jednak jako coś mniej szlachetnego, ogólnie nazywamy je "dziełami antykwarycznymi". Charakterystyczne dla antykwarystyki antycznej jest tworzenie leksykonów, nieraz wręcz mechanicznych zestawień o charakterze encyklopedycznym, a nie analiza problemów i szukanie syntezy w poszczególnych dziedzinach. Mimo wszystko antykwaryści są dla nas cenni, gdyż badali dzieła inne niż historiografia narracyjna i przekazali sporo informacji z historii niepolitycznej.
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|