Widzę, że ten temat schodzi na jakąś ogólna charakterystykę PRL, zresztą tak chyba jest w przypadku każdego wątku dotyczącego tej epoki, mnie to nie przeszkadza, wręcz odwrotnie, ale jeśli już to może słówko też tak poza tematem, ale też mieszczącego się w nim, otóż moim zdaniem, i z góry za nie przepraszam, Kościołowi w PRL wcale nie wiodło się najgorzej (nb. w pewnym sensie gorzej jest mu obecnie, choć może z innych względów), nie był on też takim zaprzejdanym wrogiem Państwa, owo Państwo też go wcale aż tak bardzo nie prześladowało, owszem, przyjaciółmi i sojusznikami nie byli, oraz, i to może stać w przeciwieństwie do panującej obecnie opinii, Kościół wydaje mi się, że aż tak bardzo nie stanowił jakiegoś azymutu moralnego, nie wiem, jak to było w innych rodzinach, ale w mojej, z tego przynajmniej co wiem, do kościoła w zasadzie nie chodzono, zaczęto dopiero w okolicy stanu wojennego. W takim układzie nie sądzę też, by SB, nawet gdyby miała takie możliwości, zabroniony Wojtyle na wyjazd na konklawe, sorry, może się mylę, może nie znam tej epoki, ale mnie wydaje się to jak już mówiłem absurdalne.

  .... Kościołowi w PRL wcale nie wiodło się najgorzej.... owo Państwo też go wcale aż tak bardzo nie prześladowało....

  ..... w przeciwieństwie do panującej obecnie opinii, Kościół wydaje mi się, że aż tak bardzo nie stanowił jakiegoś azymutu moralnego.....

Kościół wydaje mi się, że aż tak bardzo nie stanowił jakiegoś azymutu moralnego, nie wiem, jak to było w innych rodzinach, ale w mojej, z tego przynajmniej co wiem, do kościoła w zasadzie nie chodzono(...)

Cóż, twoje doświadczenia osobiste są wybitnie niereprezentatywne na poziomie całości społeczeństwa. Są one natomiast w jakimś stopniu spójne z tym, jak ewoluował system w latach 70-tych, kiedy do pewnego momentu nowe, powojenne pokolenie budowało już sobie w nim własne życie. W innym wątku dot. religijności Polaków dyskutowaliśmy o tym głębiej.

Relacje władzy I Kościoła ewoluowały w czasie - okresy stalinowski, gomułkowski, gierkowski i lata 80-te były inne, każdy że swoją specyfiką. Oczywiście Kościół Katolicki na tle innych państw obozu miał dużo większą niezależność niż jego odpowiedniki właściwie w każdym z tych okresów, nie oznacza to jednak brak chęci władzy do uzyskania nad nim większej kontroli. Problem był w destabilizacji jaką by to ze sobą niosło.

Dlatego prawdopodobieństwo zatrzymania kardynała wyłącznie na podstawie podejrzenia, że potencjalnie może zostać wybrany było skrajnie nieprawdopodobne.

no nie jest to aż tak absurdalne jeśli weźmiemy pod uwagę, że władza więziła Wyszyńskiego, a w latach 80-tych z kolei wiemy jaki los spotkał księży: Blachnickiego, Popiełuszkę, Zycha, Suchowolca i Niedzielaka. Jak do takich rzeczy była władza zdolna, to czemu by nie miała zatrzymać Wojtyły w kraju?

Dlaczego więc niby w październiku 1978 władza miałaby nagle utrudnić czy uniemożliwić mu taki wyjazd, i przede wszystkim -    w jaki sposób? Krótkotrwałe zatrzymanie czy aresztowanie, nawet na 48 godzin, nie wchodziło    w rachubę (znów,  to nie czasy stalinowskie). Jedyną chyba możliwością byłoby zakwestionowanie paszportu Wojtyły na lotnisku .....

..... Wojtyłę zatrzymują    na granicy, pod jakimś tam pretekstem, nie bierze udziału w konklawe, społeczeństwo .... z rozgłośni zachodnich, że Wojtyłę zatrzymano na lotnisku, bo miał on być wybrany na papieża....

Piesiec:



Społeczeństwo nie dowiedziałoby się czegoś takiego z rozgłośni zachodnich bo także rozgłośnie zachodnie nie miały pojęcia ani nie przypuszczały, że Wojtyła zostanie papieżem.

......... jednak służby zachodnie mogły wiedziec kto zostanie wybrany..................

... którą to władze PRL udaremniły, czy w takie coś uwierzyłoby społeczeństwo?