Temat zapewne bardzo kontrowersyjny dla chrześcijan, ale jeden z najbardziej znanych obecnie żyjących badaczy Nowego Testamentu, prof. Bart Ehrman kwestionuje jeden z najbardziej uznanych chrześcijańskich dogmatów, ze Jezus był Bogiem (czy też raczej - że sam siebie uważał za wcielenie biblijnego Boga-Jahwe).

Np. słynny cytat z J 10,30 pojawia się tylko w tej ewangelii, a w starszych ewangeliach synoptycznych go brakuje.

Oryginalny Jezus wg. jego poglądu nie uważał siebie za Boga, ani nawet za Syna Człowieczego, a jedynie za kogoś w rodzaju pośrednika.

Jeśli chodzi o mesjanizm Jezusa to wszystko skleja się dla mnie w jedną spójną całość, m.in. świadectwa synoptyków, skazanie na śmierć i świadectwo Piłata z Ew Mk 15,26. Do tego mamy mesjańską tajemnicę w najstarszej ewangelii - Ew Mk, którą można uznać za milczącą zgodę. Mianowicie jak tylko pojawia się temat mesjanizmu, to Jezus ucisza, zakazuje mówić albo milczy. No ale jeśli finalnie toczy się Jego proces i oskarżony milczy, zamiast oczyścić się z zarzutów, to znaczy, że się z nimi zgadza.

Przede wszystkim ewangelie powstały w środowisku zhellenizowanych Żydów w diasporze. W czasach, kiedy nie było internetu, telewizji, prasy, ani nawet druku. Co oni mogli faktycznie wiedzieć o wydarzeniach w Palestynie w pierwszej połowie I w. n.e.? Raczej niewiele.

No i fragment Mk 14, 60-64:
60 Wtedy najwyższy kapłan wystąpił na środek i zapytał Jezusa: «Nic nie odpowiadasz na to, co oni zeznają przeciw Tobie?» 61 Lecz On milczał i nic nie odpowiedział. Najwyższy kapłan zapytał Go ponownie: «Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Błogosławionego?» 62 Jezus odpowiedział: «Ja jestem. Ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Wszechmocnego i nadchodzącego z obłokami niebieskimi». 63 Wówczas najwyższy kapłan rozdarł swoje szaty i rzekł: «Na cóż nam jeszcze potrzeba świadków? 64 Słyszeliście bluźnierstwo. Cóż wam się zdaje?» Oni zaś wszyscy wydali wyrok, że winien jest śmierci.

Po co się tak ograniczać z tymi tysiącami. Miliony lat wcześniej!

Homera od wydarzeń z Iliady dzieliło raptem parę wieków. Ujście Skamandru wyglądało zasadniczo tak samo.

Syn Cyrenejczyka nazywał się Rufus i w Rzymie żył jakiś Rufus. Tak, to na pewno ta sama osoba.

Przede wszystkim ewangelie powstały w środowisku zhellenizowanych Żydów w diasporze. W czasach, kiedy nie było internetu, telewizji, prasy, ani nawet druku. Co oni mogli faktycznie wiedzieć o wydarzeniach w Palestynie w pierwszej połowie I w. n.e.? Raczej niewiele

Do tego mamy mesjańską tajemnicę w najstarszej ewangelii - Ew Mk

Według Marka Parchema w księdze Daniela postać Syna Człowieczego ma ścisły związek z Mesjaszem, który jest reprezentantem władzy samego Boga. Posiada status osoby boskiej, choć wciąż podporządkowanej Bogu. To Bóg jest najwyższym władcą, Syn Człowieczy jest tylko wyrazicielem władzy Boga. Syn Człowieczy podlega władzy Bożej nawet po tym, jak otrzymał panowanie z jego rąk[6].

Ehrman.... Zwraca uwagę, że wyraźne aluzje co boskości Jezusa pojawiają się dopiero w Ewangelii wg. św. Jana, chronologicznie najmłodszej.

            Np. słynny cytat z J 10,30 pojawia się tylko w tej ewangelii, a w starszych ewangeliach synoptycznych go brakuje. Ehrman wysnuwa z tego wniosek, że najprawdopodobniej nie jest to autentyczny cytat Jezusa, ale późniejszy dopisek ewangelisty.

Narazie nie wykazałeś że Ew. Marka jest najstarszą. Co zostało ci udowodnione

postać Syna Człowieczego ma ścisły związek z Mesjaszem, który jest reprezentantem władzy samego Boga. Posiada status osoby boskiej, choć wciąż podporządkowanej Bogu. To Bóg jest najwyższym władcą, Syn Człowieczy jest tylko wyrazicielem władzy Boga.

Temat zapewne bardzo kontrowersyjny dla chrześcijan, ale jeden z najbardziej znanych obecnie żyjących badaczy Nowego Testamentu, prof. Bart Ehrman kwestionuje jeden z najbardziej uznanych chrześcijańskich dogmatów

Najprostsza odpowiedź: Jezus z Nazaretu nie uważał się za Boga, bo religia żydowska, którą wyznawał był Jezus była religią ściśle monoteistyczną.

Żydzi monoteistami par excellence stają się dopiero w średniowieczu [...] W pierwszym czy drugim wieku naszej ery judaizm jest monolatrią, a nie monoteizmem. Szerzej na temat żydowskiej monolatrii, jako rodzaju henoteizmu np w: "Jew and Gentile in Ancient World" L.H.Feldmana rozdział 5 str 123-172 w szczególności str 150-151.

Z tej samej przyczyny nie mógł uważać Ducha św. za osobę boską.

Twórcy dogmatu o boskości Jezusa albo nie zrozumieli wagi starotestamentowych podstaw jego nauczania, albo dokonali świadomego zabiegu dostosowania zasad ich religii do helleńskiego lub zromanizowanego otoczenia. Mylę się?