Zadziwiające ile w stanie był zrobić Stalin, aby utrzymać się u władzy. Przecież większość skazywanych na gułag była na prawdę niewinna,

a tu się okazuje, że jest się zdrajcą, bo jest się Polakiem, Bałtem, Ukraińcem, albo było się w niemieckiej niewoli. Każdy powód był dobry do tego, aby kogoś skazać.

Fakt, że działania Stalina były krótkowzroczne wskazuje chociażby pozbycie się najbardziej doświadczonych oficerów, co odbiło się przede wszystkim na wojnie z Hitlerem.

...Działania Stalina miały na celu różne sprawy. Pierwsze, nazwijmy to "nieśmiałe" akcje sięgają lat 20-tych ....

Dlaczego nieśmiałe?

Zamordowanie setek tysięcy przeciwników podczas "Rewolucji" i "Walki z Kontrewolucją" to nieśmiała akcja?
Mordowanie więźniów (z rodziną carską na czele), to akcja "nieśmiała"?
Pacyfikacja Kronsztadu? Użycie broni chemicznej do "pacyfikacji"?
Metoda "brania zakładników" w celu wymuszenia spokoju i rozstrzeliwanie ich w przypadku "jakiegokolwiek" naruszenia porządku?

Gdzie tu nieśmiałość? Że nie Stalin, tylko Lenin i Trocki? W latach 20-tych Stalin był odpowiedzialny za część tych zbrodni. I z każdym rokiem jego "zasieg odpowiedzialności" się zwiększał - ale dlatego, że jego władza w ramach systemu(a potem władza nad systemem) rosła.

Ale zbrodnie i czystki z lat 20-tych wcale nie były "nieśmiałe".

Nieśmiałe, bo komuniści mordowali swoich wrogów.

Zaś Stalin mordował komunistów - i to jest zmiana jakościowa. Lenin nie wymordował żadnej partii komunistycznej.

W ramach ciekawostek: podobno Rokossowski do końca życia zachował czarny chleb z gułagu czy więzienia oraz ubranie.

Aleście się tej "niesmiałości" uczepili. Ja to odebrałem jako okreslenie różnicy w skali działania i wszystko sie zgadza...

Kiedy teraz wyrzeka się na nadużycia epoki kultu, to rozmowa sprowadza się w  końcu zawsze do osławionych lat 37–38. Zaczyna to już być tak stałym odruchem pamięci, jakby nie wsadzano ludzi ani PRZEDTEM, ani PÓŹNIEJ, a  tylko w  37 i  38.

Nie boję się jednak omyłki, gdy powiadam, że potok 37–38 ani nie był jedynym, ani nawet głównym. Był chyba tylko jednym z  trzech największych potoków, jakie zostały wtłoczone do mrocznych, cuchnących rur naszej więziennej kanalizacji.

PRZED nim był potok lat 1929–30, szeroki i  długi jak co najmniej Ob,   który wpędził w  tundry i  tajgi z  piętnaście milionów chłopów (a może i  więcej). Ale chłopi – głosu nie mają, piórem nie władają, nie pisali więc ani skarg, ani memuarów. [..]

PÓŹNIEJ zaś był potok lat 1944–46, rozmiarami przenoszący Jenisej: spływały do rur ściekowych całe narody, a  nadto miliony i  miliony tych, co namęczyli się (także z  naszej winy!) w  niewoli, wywiezionych do Niemiec i  wracających stamtąd

Według mnie nie ma różnicy w skali działania.
Jest drobna różnica w tym KTO BYŁ OFIARĄ..

Regułą przy tym było, że im niższy stopień w hierarchii komunistycznej, tym odsetek represjonowanych był wyższy.

Wiele wskazuje, że Stalin szykował generalną zmianę warty w swoim otoczeniu, taką wymianę pokoleniową ,a sprawa lekarzy kremlowskich miała być tylko początkiem nowej fali terroru. Śmierć Stalina przerwała te urocze plany...

Jeszcze w 1950 była czystka w armii oraz "sprawa leningradzka".