To już chyba było....

"Ścibor" "Czcibor" czy "Ździebor" to wszytko uproszczenia/rozwój fonetyczny grupy spółgłoskowej w imnieniu "Czścibor" (Čьstiborъ).

Same w sobie nie mają żadnego sensu. Ścibor może ewentualnie pochodzić też od "Lścibora".


W połowie X wieku, kiedy pacjent żył i nadano mu imię, w polskim jery najprawdopodobniej jeszcze nie zanikły, a na pewno nie całkiem, szereg "ś, ź, ć," itd. też jeszcze nie istniał, ba nie istniał polski jako taki, odróżnialny od czeskiego.

Więc "Czcibor" to rekonstrukcja bliższa brzmieniu tego imienia w X wieku, a nie żadna nieudana transkrypcja.

Zapewne brzmiało jeszcze bliżej "Cz(ь)tibora", co właściwie doskonale odpowiada zapisowi "Cidebur". Zakładając że akurat w ramach uproszczenia wyleciało "s".

Nie podważam źródła, próbuję je jedynie reinterpretować, ale skoro słowo "frater", wbrew narracji pana Janickiego, ma w łacinie jednoznaczną wymowę, to chyba niczego się tu już reinterpretować nie da, temat można uznać za zamknięty. Dziękuję wszystkim za rzeczową argumentację, zmyliła mnie jedna błędna informacja o tych "braciach/szwagrach", więc od tego mogłem zacząć. Btw. czy ktoś pamięta nazwę wątku na forum, w którym było to analizowane?

A Czesi mają... Mnóstwo  Możnych  o imieniu...Ktibor. I co wy na to?